ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 541

ตอนที่541เกิดเรื่องกับเธอใช่ไหม

คดีที่ข้ามประเทศครั้งนี้เตชิตเป็นคนที่เกี่ยวข้องมากที่สุดคดีนี้ก็เป็นคดีแรกหลังจากที่เขากลับมาในวงการทนายระหว่างนี้ไม่มีใครรู้ว่าระหว่างนี้เกิดอะไรขึ้นทุกคนเห็นแต่ผลที่ออกมาเขามีชื่อเสียงโด่งดังมากกว่าเดิมแล้วทำให้ผู้คนมากมายเคารพมากกว่าเดิมมีคนมากมายบอกกับธีมนต์ว่าพ่อของเขานั้นเก่งขนาดไหนแต่สิ่งที่ธีมนต์นั้นคิดก็คือเขาอยากเจอเตชิตอย่างเดียว

“เมื่อไหร่ผมถึงจะได้เจอพวกท่านครับ?”ธีมนต์มองไปทางจินต์เขาอยากจะได้คำตอบจากเธอ

จินต์ไม่อยากจะไปดูตาคู่นั้นที่บริสุทธิ์“พวกเขาก็คิดถึงเธอมากไม่ใช่ว่าไม่อยากกลับมาดูเธอแค่กลับมาไม่ได้ชั่วคราวถ้าเขาทำธุระเสร็จก็จะกลับมาหาเธอแน่นอน”

“.............”ธีมนต์ไม่ได้พูดอะไรแค่เงยหัวขึ้นมาแล้วก็ก้มลงไปเหมือนเดิม

คำพูดแบบนี้เขาก็ได้ยินจากตายายนับไม่ถ้วนแล้วตอนแรกเขาก็รอพ่อกับแม่ทำธุระเสร็จแล้วกลับมาหาเขาแต่ตอนนี้เพราะพวกเขาไปนานมากแล้วเลยอดที่จะคิดไม่ได้ว่าจะกลับมาจริงๆหรอ?

จินต์เห็นเขาไม่ค่อยมีอารมณ์ข้าวก็กินไม่มากก็เลยพูดต่อว่า“เอางี้ไหมนอกจากเจอพ่อกับแม่แม่บุญธรรมสามารถทำตามคำขอของเธอได้อย่างหนึ่ง!”

ยังไงก็เป็นเด็กพอได้ยินเธอพูดแบบนี้ความสนใจของเด็กก็ถูกเปลี่ยนไปทันทีธีมนต์รีบพูดออกมาโดยไม่ได้คิดว่า“ลุงชนุม!”

จินต์อึ้งไปสักแป๊บ“เธอคิดถึงเขาหรอ?”

“ครับผมไม่ได้เจอนานแล้วอยากจะโทรหาเขาแต่ก็กลัวว่าจะไปรบกวนเขา”

ธีมนต์คือเด็กที่รู้เรื่องแต่ความรู้เรื่องของเขาก็ยิ่งทำให้ผู้ใหญ่รู้สึกสงสารเขา

จินต์รับปาก“วางใจได้เดี๋ยวแม่บุญธรรมโทรเองให้เขามาเล่นเป็นเพื่อนธีมนต์”

“จริงหรอครับ?”

“จริงสิ!”ระหว่างพูดจินต์ก็ยกนิ้วของตัวเองแล้วยื่นนิ้วก้อยออกมาเกี่ยวกับเขา“สัญญา!”

ธีมนต์ถึงจะยิ้มหน้าบานออกมาแล้วยื่นมือน้อยๆออกมาไปเกี่ยวก้อยกับเธอ“เกี่ยวกันแล้ว100ปีห้ามเปลี่ยนแปลงถ้าใครเปลี่ยนไปก็เป็นหมาน้อย!”

“ห้ามผิดคำพูดนะ!”

จินต์กินข้าวกับเด็กแล้วไปซื้อของเล่นที่ห้างจากนั้นก็ส่งเด็กกลับบ้านนี่ก็ดึกแล้วธีมนต์กลับไปแล้วอาบน้ำเสร็จก็นอนเลย

ณัชชนม์และเมทนียังนั่งอยู่ที่ห้องโถงเหมือนมีอะไรจะถามเธอ

“จินต์เธอคือเพื่อนที่สนิทที่สุดของนัชชาเธอพูดความจริงกับฉันแล้วก็ลุงได้ไหมครั้งนี้นัชชาออกไปนานเกินไปแล้วเป็นเพราะมีปัญหาอะไรหรือเปล่า?”

พูดความจริงเลยว่าจินต์เองก็ไม่รู้ว่าทางนั้นเป็นยังไงบ้างข่าวสารเธอก็จะได้รับก็คือจากธนัทแต่ธนัทก็เหมือนจะไม่รู้หมดทุกอย่างจากที่เธอรู้จักนัชชาแล้วถ้าไม่หนักขนาดนั้นเธอคงไม่มีทางทิ้งเด็กไว้เป็นระยะยาวแบบนี้

เพื่อที่จะไม่ให้พ่อแม่นัชชาเป็นห่วงเธอก็เลยพูดไปในทางที่ดี“ลุงคะน้าคะครั้งนี้ที่นัชชาไปเป็นคดีที่หนักมากคนเบื้องบนไม่ให้บอกเรื่องนี้กับคนที่ไม่เกี่ยวข้องคงจะเป็นระยะเวลาหรือช่วงที่เป็นความลับถ้าทำงานเสร็จก็อาจจะกลับมาแล้วอาจจะเป็นเพราะไม่สะดวกที่จะติดต่อกับคุณน้าน้าอย่าใจร้อนเลยค่ะลุงก็ต้องดูแลร่างกายตัวเองดีๆนะคะ”

“เห้อๆๆจะไม่ให้พวกเราใจร้อนได้ไงเธอไม่เคยหายไปเป็นระยะเวลานานแบบนี้นอกจากสายที่เคยโทรมาก็ไม่ติดต่อกับพวกเราอีกเลยน้ากลัวว่าจะเกิดเรื่องขึ้นจริงๆ”

“ไม่หรอกค่ะอีกอย่างข้างๆของเธอยังมีเตชิตอยู่คงไม่เกิดอุบัติเหตุอะไรหรอกค่ะ”จินต์พยายามปลอบใจพวกเขาทั้งสองอายุเยอะแล้วถ้าพูดความจริงไปคงรับไม่ได้

“เธออยู่กับเตชิตจริงๆหรอ?”ณัชชนม์ไม่ค่อยเชื่อเพราะเวลาผ่านไปนานขนาดนี้ถึงแม้เชื่อจริงก็เริ่มสงสัยขึ้นมาแล้ว

เรื่องนี้จินต์รับรองได้“ใช่ค่ะพวกเขาอยู่ด้วยกันหนูแน่ใจค่ะ”

“งั้นก็ยังดีหน่อย”เมทนีที่เงียบมาตั้งนานก็ถอนหายใจ“เตชิตเป็นผู้ใหญ่กว่ามีเขาอยู่ก็คงจะดีกว่านัชชาอยู่คนเดียว”

ถึงแม้ในใจของณัชชนม์ยังเป็นห่วงอยู่แต่ก็ไม่มีวิธีอื่นก็เลยต้องย้ำกับเธอว่า“จินต์ถ้าเธอมีข่าวสารของทั้งสองคนอีกจะต้องบอกน้ากับลุงนะ”