ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 57

ตอนที่57 ผมรักเธอ

นภันต์รีบปฏิกิริยา เขาวิ่งถึงรั้ว คิดว่าจะมองเห็นสภาพที่น่ากลัวมาก ไม่น่าคิดว่าได้เห็นเป็นเบาะลมที่สีเหลืองๆ

เขาเห็นคนที่ใส่เสื้อสีส้มแดงเดินไปเดินมาอยู่ข้างล่าง เห็นแคร่หามสีขาว และรถตำรวจ

ร่างกายไร้แรงทันที นภันต์นั่นบนพื้น พึ่งรั้วที่สกปรกเต็มไปด้วยฝุ่น“เธอไม่เป็นไร เธอไม่เป็นไร”

นภันต์เงยหน้ามองเตชิต มองเห็นดวงตาแดงๆของเตชิตด้วยประหลาดใจ

ไม่เคยได้เจอท่าทางแบบนี้ของเตชิตเลย นภันต์ตะลึงมาก “คุณเตชิต”

ใบหน้าของผู้ชายคนนี้ขยาบไปเล็กน้อย ราวกับกัดฟันพูดว่า“คนละ”

นภันต์หายใจลึกๆ “ตำรวจกับนักดับเพลิงแล้ว ข้างล่างมีเบาะลม นัชชาไม่เป็นไร”

พูดจบ ผู้ชายคนนี้หายตัวไปไม่อยู่ต่อแม้แต่หนึ่งวินาที รวมถึงไม่มองลงข้างล่างเลย เหมือนกับว่ากำลังจะหนีไป ถึงแม้ว่ารู้แล้วเธอไม่เป็นไร แต่ว่าเขาก็ยังปฏิเสธเรื่องที่ไม่น่าจะเป็นความจริง

...........

นัชชาตกลงจากตึกสูงๆ ถึงแม้ว่ามีเบาะลง แต่แรงกระแทกและแรงโน้มถ่วงก็ใหญ่อยู่ ตอนที่ตกลงบนเบาะลม เธออาการโคม่าไป ส่งเข้าโรงพยาบาลธาริม

เตชิตมาถึงโรงพยาบาล เธอถูกส่งเข้าห้องฉุกเฉิน

ปรัณทำศัลยกรรมด้วยตนเอง ยังมีแพทย์หลายคนอยู่ในห้องฉุกเฉิน

มองเห็นไฟแดงของห้องฉุกเฉินสว่างขึ้น หัวใจของเตชิตเครียดมาก ดึงบุหรี่ออกจุด ควันขาวๆลอยขึ้น ใบหน้าซีเรียสมาก เจ้าหน้าที่การแพทย์ผ่านไปผ่านมาไม่มีใครกล้าพูดอะไร

ใครก็รู้ว่า คุณเตชิตเป็นเพื่อนของคุณปรัณ ผู้หญิงที่ถูกส่งเข้าห้องฉุกเฉินเป็นผู้หญิงที่อายุใกล้ๆกัน ความสัมพันธ์ของพวกเขาน่าจะไม่ง่ายๆหรอ

ในเวลานี้ ไม่มีใครกล้าไปตีปากกระบอกของปืน

แต่ผู้ชายคนนี้แขวงตา มือที่ถือบุหรี่ไว้ก็สั่นขึ้นเล็กน้อย เหมือนกับว่าอารมณ์เสียแย่สุดๆเลย

สายตาของเขามองไปมุมผนัง จ้องมองอยู่นิ่งๆ เหมือนกับว่าสภาพที่เกิดขึ้นบนชั้นดาดฟ้าพึ่งเกิดขึ้นเมื่อกี๊นี้

มีชีวิตอยู่มานานถึงสามสิบสองปี ตั้งแต่คุณพ่อหย่ากับคุณแม่แล้ว เขาไม่เคยร้องไห้เพื่อใครเลย ไม่ว่าจะเจ็บและลำบากแค่ไหน เขาก็ผ่านมาได้ โดยไหลเลือดไม่ไหลน้ำตา แต่ว่าวันนี้ เขามองเห็นเธอตกลงไปในหน้าเขา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยหมอกควัน

ถ้าเธอเป็นอะไรไป เขาจะเองไงดี

เตชิตถามตัวเอง แต่ว่าไม่มีคำตอบ เขารู้ว่าเขาจะไม่ปล่อยผู้ชายคนนั้นแน่ เขาจะทำให้ผู้ชายคนนั้นรู้สึกว่าผิดที่มาถึงโลกนี้

ความกระวนกระวายแบบนี้มาจากความรักเกี่ยวกับผู้หญิงที่อยู่ในห้องฉุกเฉิน

รุนแรง เชี่ยว ควบคุมไม่ได้

ก็เพื่อร่างกายที่เขาน่าสนใจ แต่ว่าตอนนี้เขาเริ่มสนใจคนนี้ด้วย

เวลานี้ เตชิตพบเจอว่า เขามีความรู้สึกเริ่มรักเธอนอกจากชอบร่างกายตัวนี้

อ้าปากเล็กน้อย สูบบุหรี่อย่างหนักๆ กลิ่นบุหรี่ฉุนมากกระจายภายในจมูก แต่สามารถทำให้คนมีสติอยู่

หลังจากหนึ่งชั่วโมง ประตูของห้องฉุกเฉินถูกเปิดมาอีกครั้ง ปรัณแก่หน้ากากเดินมาและพูดด้วยว่า“เธอปลอดภัยแล้ว การถูกกระทบกระแทกเล็กน้อย และตกใจไม่น้อย เราจัดให้มีการรักษาในโรงพยาบาล แม้ว่าอาการไม่หนักมาก ถ้าพักอยู่ที่บ้านก็ไม่สะดวกในการรักษา”

ผู้ชายคนนี้พยักหน้า ดับบุหรี่บนฝาถังขยะที่อยู่ข้างๆ แล้วทิ้งเข้าถังขยะ

ปรัณมองเห็นหมอกควันของบุหรี่แล้ว ถอนหายใจพูดว่า“ยังไงที่นี่ก็เป็นโรงพยาบาล คุณจะสูบบุหรี่คุณควรจะไปมุมที่ข้างๆ”

ผู้ชายคนนี้ไม่ตอบ แค่ถามว่า “เธอฝืนยัง”

“ยังเลย แต่ว่าคุณสามารถเข้าไปเยี่ยมได้”ปรัณหันกลับตัวหลีกทางให้เขา

เตชิตยืนนิ่งไม่ย้ายตัว มองเข้าไป รวมกับว่าข้ามประตูจะได้เห็นคนที่นอนอยู่บนเตียงข้างภายในห้องฉุกเฉิน

ปรัณเขย่าแขนให้พยาบาลออกไปจากห้องฉุกเฉิน ตบไหล่เขาอย่างเบาๆ เดินเข้าใกล้ๆเขา “นี่คุณสองคนยังทะเลาะกันอยู่หรือ”