ตอนที่61 เตชิตถูกวางยา
ถึงแม้ว่าตอนนี้เขาเหมือนจะเป็นฝ่ายที่อยู่เหนือกว่า แต่ในใจก็รู้สึกไม่เป็นสุข
โดยเฉพาะตอนนี้ เห็นนัชชานั่งอยู่ข้างๆนภัทร สายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้น
แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ ได้แต่เก็บเอาไว้
สมน้ำหน้า
ใครใช้ให้ทำร้ายเธอทั้งๆที่ยังไม่สามารถเอาชนะใจเธอได้ กรรมตามสนองแล้ว สักวันจะเก็บจนกลายเป็นแผลในใจ
ธนัทไม่สนใจเขา พูดคุยกับธาตรีและนภัทร เตชิตก็ร่วมพูดด้วยบางครั้ง หรือตอนที่ต้องแสดงความคิดเห็น นัชชาก็จะหันไปมองเขาอยู่บ่อยๆ เสียดายที่ไม่มีโอกาสได้พูดคุยกันสองต่อสอง
นัชชาไม่ได้ลืมจุดประสงค์ที่ตัวเองมา กำลังรีบจับหูส่งสัญญาณ ทันใดนั้นก็มีเสียงทุ้มต่ำของผู้ชายดังขึ้น
“คุณนัชชาครับ ปริมาณแอลกอฮอล์ของคุณดีมั้ยครับ” เสียงของนภัทรกระซิบถามข้างหูแบบกะทันหัน
กลิ่นที่ไม่คุ้นเคยลอยเข้ามาแตะจมูก นัชชาที่กำลังดูไปทางเตชิต ทำให้เธอตกใจมาก จนตัวสั่น
นภัทรเห็นเลยยกมือไปจับหลังเธอ ไม่รู้ว่าจงใจรึเปล่า “ไม่เป็นไรใช่มั้ยครับ”
นัชชาขยับออกแล้วหนีมือที่เขาจับอยู่เล็กหน่อย ยกมือจับหู “ไม่เป็นไรค่ะ ฉัน ฉันขอตัวไปห้องน้ำนะคะ”
เธอบอกแก้ตัวไปอย่างนั้น แล้วรีบลุกเดินออกจากห้องไป
เธอเพิ่งก้าวออกไป เตชิตก็ยกเหล้าในแก้วดื่มจนหมด แล้วเดินตามออกไป
นภัทรมองไปทางธนัทด้วยสีหน้างง “คุณเตชิตเป็นอะไรครับ”
ธนัทหรี่ตาลง ยิ้มแบบแห้งๆ ในใจแอบรู้สึกซวยแทนนภัทร “เมื่อกี้คุณทำเด็กผู้หญิงตกใจ เตชิตเขาคงกำลังไปปลอบ”
“…………..” นภัทรหน้าซีด “คือ คือ.....ฉันไม่รู้ ฉันไม่รู้ว่าเธอ.........”
“อย่าตื่นกลัว ฉันยังไม่ได้ว่าอะไรเลย” พูดจบ ธนัทยิ้มกว้างกว่าเดิม ยิ่งทำให้นภัทรรู้สึกกลัวกว่าเดิม
ธาตรีที่นั่งอยู่ข้างๆ รู้สึกโล่งอกที่ตัวเองไม่ได้ทำอะไร
..............................
ออกมาถึงนอกห้อง นัชชายืนอยู่หน้าอ่าง ยื่นมือไปสัมผัสน้ำที่ไหล่ออกมาจากก๊อก น้ำเย็นที่ไหล่ลงโดนมือเธอ
ในหัวของเธอมีแต่การกระทำที่ไม่รู้สึกรู้ร้อนของเตชิตเมื่อครู่
เธอคิดว่าปกติเตชิตเป็นคนเย็นชาอยู่แล้ว แต่ไม่นึกว่า นั่นมันแค่เศษเสี่ยวของเขา ผู้ชายคนนี้จงใจไม่สนใจเธอ นี่ต่างหากความเย็นชาที่แท้จริง
ตั้งแต่เจอเธอจนถึงตอนนี้ เขามองมาที่เธอน้อยมากเหมือนกับว่าตั้งใจ
นัชชาเงยหน้ามองตัวเองในกระจก หน้าที่เล็กเท่าฝ่ามือที่แต่งด้วยเครื่องสำอางอ่อนๆ ชุดสีดำที่ห่อหุ้ม ทำให้เธอดูดี แต่กลับไม่มีความมั่นใจ
ตอนที่สติเธอกำลังล่องลอย ก็ได้ยินเสียงกดน้ำดังมาจากข้างห้อง ไม่นานก็ได้ยินเสียงผู้หญิง “รู้ยัง วันนี้ธยาน์มาด้วย เธอเห็นรึยัง”
อีกคนตอบกลับ “เห็นแล้ว เธอแต่งตัวขนาดนั้น ฉันอยากแกล้งทำเป็นตาบอดก็ทำไม่ได้”
“เธอรู้มั้ย เธอมาทำอะไร”
“ฉันจะรู้ได้ไง ตอนนี้ไม่มีใครคบหาเธอแล้ว” พูดจบ เธอหยุดนิ่งไปสักพัก พูดด้วยความไม่แน่ใจ “ได้ยินมาว่าเธอมาเพราะเตชิต”
“เตชิตหรอ”
เธอกำลังจะเดินออกไปเพราะไม่อยากเสียมารยาทแอบฟัง แต่ก็ต้องหยุดเดินเพราะได้ยินชื่อของเขา
“ใช่ ฉันได้ยินเพื่อนฉันพูดว่าวันนี้ ธยาน์จะรวบรัดเตชิต แต่ไม่รู้ว่าเธอจะมาไม้ไหน”
“หน้าอย่างนั้น เตชิตจะชอบเธอหรอ นอกจากจะต้องวางยาเขา” เธอพูดไปด้วยกลัวไปด้วย “เธอคงไม่ทำแบบนั้นจริงๆใช่มั้ย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยั่วรักทนายคนโหด
แจ้งความแม่มเลยค่ะ ลักพาตัว ทำร้ายร่างกาย งงนะ พระเอกนางเอกไม่มีใครด่าเลยว่าทำไมพาเด็กมาโดยไม่ขอก่อน...