ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 613

ตอนที่ 613 ที่แท้ก็คือเขา

ดราณีก็ตัวแข็งทื่อทันที เมื่อครู่ไม่ได้สนใจ ตอนนี้รู้แล้วว่าด้านหลังยังมีผู้ชายคนหนึ่ง......

หลังจากมีปฏิกิริยาโต้กลับ เธอก็หดตัวเข้าประตูรถทันที หันไปทางต้นเสียงอย่างกล้าๆกลัวๆ พอหันไปมองก็อึ้งอยู่กับที่

ชาย ชายคนนี้......

ชนัยเห็นความสั่นไหวในดวงตาของเธอ คิ้วคมขมวดขึ้นมาเล็กน้อย เทียบกับความกังวลของเธอแล้ว ดูสบายและพอใจเป็นพิเศษ “จำได้ยัง?”

ไม่สามารถโทษความจำที่ดีของดราณีได้ เพียงแต่วันนั้นผู้ชายคนนี้พูดต่อหน้าเธอแบบนั้น เธอลืมไม่ลงจริงๆ

“ค คุณหรอ?”

เสียงผู้หญิงแผ่วเบา และสั่นไปด้วยความหวาดกลัว แต่น่าเสียดายที่ชนัยไม่ได้มีคิดสงสาร แกว่งคอแล้วพ่นคำออกมา “ฉันเอง”

“ค คุณจับฉันมาทำไม......” ดราณีไม่รู้ว่าทำไมเป็นเช่นนี้ มองเขาด้วยความระมัดระวัง

ได้ยินคำถามเธอ ชนัยก็หัวเราะเย็นชา ดวงตาดอกท้อสวยราวกับซ่อนทะเลสาบน้ำแข็งในหน้าหนาว แต่สิ่งที่ปลิวออกมาไม่ใช่กลีบดอกแต่เป็นเกล็ดน้ำแข็ง

เอ่ยปากอย่างกึ่งสืบหากึ่งคุกคาม “ทำไมฉันมาหาเธอ เธอไม่รู้ตัวหรอ?”

ดราณียิ่งไม่เข้าใจ ใบหน้าเล็กกลัวจนหน้าซีด “ฉันไม่รู้ค่ะ ทะ ทำไมคุณรู้ชื่อฉันคะ......”

“ฉันไม่ได้รู้แต่ชื่อเธอนะ ฉันยังรู้ว่าบ้านเธออยู่ที่ไหน รู้ว่าเธอเรียนมหาวิทยาลัยศิลปกรรมศาสตร์ แล้วก็ยัง——” พูดถึงตรงนี้ ชนัยก็ต้องใจหยุด ปากบางกระตุกขึ้นแต่ไม่ยิ้ม ค่อยๆละสายตาออกมาจากร่างเธอ “ยังรู้สัดส่วนเธอด้วย”

“……”

สำหรับเด็กน้อยใสซื่อที่ไม่เคยมีความรัก ดราณีใช้เวลาหนึ่งนาทีเต็มกว่าจะเข้าใจความหมายแฝงในคำพูดเขา

ดวงตากลมโตใสเบิกตากว้างอย่างไร้ความกลัว ใบหูแดงขึ้นมา “คุณ......คุณ!”

ชนัยเห็นท่าทางทั้งโกรธทั้งกลัวของเธอ สายตาคมมองเธอราวกับมีด ใบหน้าอ่อนเยาว์บริสุทธิ์จริงๆ มองไม่ออกว่าอายุยี่สิบปีสักนิด ไร้ที่ติอย่างไม่ต้องพูดถึง แม้แต่รูขุมขนก็ไม่มี ไฟที่กระทบลงมาสามารถเห็นเส้นผมสวย ริมฝีปากเล็ก แต่ดวงตากลมโต จมูกเล็กแต่โด่ง หดลงเล็กน้อยอย่างไม่รู้ตัวเพราะแรงอารมณ์

ผู้หญิงที่ดูแล้วไม่มีพิษมีภัยคนหนึ่ง แจ้งตำรวจจับเขาเพียงพริบตาเดียว

ชนัยละสายตากลับมา ขมวดคิ้วด้วยท่าทางเหมือนเดิมแล้วยิ้ม บังเอิญไปไหม? หรือว่ามีคนตั้งใจจัดฉาก? เขาไม่รู้ แต่เขาไม่รีบร้อน เดี๋ยวก็ชัดเจนโดยเร็ว

ดราณีมองด้านข้างผู้ชายที่ไม่พูดอะไรออกมา เขาสวมสูทสีแดงเข้ม ไม่ได้ให้ความรู้สึกหรูหราสักนิด แต่กลับเพิ่มให้เขาเป็นปีศาจที่ไม่ธรรมดา

ใช่ ผู้ชายคนหนึ่ง ที่ให้ความรู้สึกดึงดูดคน ดูโรแมนติก ไม่จริงใจ คำพูดที่ดีและไม่ดีอยู่บนร่างเขาหมด

แต่สิ่งที่ดราณีสัมผัสได้ชัดเจนก็คือ ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่คนดีแน่ๆ

เขาไม่พูดอะไร บรรยากาศในรถก็เย็นไปจุดเยือกแข็ง เหมือนกับว่ามีของหนักหลายร้อยหลายพันตันทับร่างกายเธออยู่ ทำให้หายใจไม่ออก

ดราณีไม่รู้ว่ารถจะขับไปที่ไหน เธอนั่งเงียบๆอยู่ข้างๆ มือขวาล้วงเข้าไปในกระเป๋าอย่างช้าๆ หยิบโทรศัพท์ข้างในขึ้นมา

พอปลายนิ้วแตะเข้า ในวินาทีต่อมา ก็ได้ยินน้ำเสียงสบายๆของดังขึ้น “มือ เอาออกมา”