ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 615

ตอนที่ 615 ที่เรียกว่าบังคับจูบ

ประโยคเดียวตรงหน้า ดราณีอึ้งไปประมาณครึ่งนาทีกว่าจะเข้าใจสิ่งที่เขาสื่อ ดวงตาดอกท้อเบิกกว้าง สุดท้ายก็รู้ว่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นเมื่อเย็นนี้ต้นตามาจากไหน

เฮโรอีนที่น่าสงสัยถุงนั้น

ที่แท้......

“มันเป็นของคุณหรอ?” ดราณีใช้คำศัพท์คลุมเครือแทนยาเสพติด

ชนัยขมวดคิ้ว “ไม่ใช่”

ไม่ใช่?

หัวสมองของดราณีเหมือนถูกกระแทก ถ้าไม่ใช่แล้วเขาจะมาแก้แค้นตนทำไมล่ะ......

“ถนนเส้นนี้ ไม่ว่าจะเธอจะพบอะไร มันจะสาวมาถึงฉัน เข้าใจไหม?” ชนัยน้อยครั้งที่จะอดทนอธิบายกับเธอให้ชัดเจน แต่ก็ไม่อยากปล่อยเธอไปเพราะเรื่องนี้ “ดังนั้นถ้าเธอแจ้งตำรวจโดยไร้ความรับผิดชอบ มันจะทำให้ฉันลำบากน่ะ......”

ดราณีเข้าใจสาเหตุและผลลัพธ์อย่างชัดเจนแล้ว เจอกับดวงตาที่ทำให้คนกระสับกระส่าย จึงบังคับให้ตัวเองพูด “แต่ฉันไม่ได้แจ้งว่าคือคุณ ฉันแค่หยิบมันขึ้นมาแล้วก็เอาไปส่ง......”

“เธอคิดว่าสิ่งที่เธอคิดมันเป็นแบบนั้นหรอ?” ชนัยพ่นออกมา “ไม่เคยใช้ชีวิตในสังคมก็คิดว่าจะทำเรื่องที่ยุติธรรมไม่เห็นแก่ตัว ไม่ดูเลยว่าตัวเองมีคุณสมบัติพอไหม?”

คำพูดของเขาทั้งดูถูกและไม่น่าฟัง ดราณีเหมือนถูกตบปากอยู่กับที่ ใบหน้าร้อนระอุ

เธอไม่คิดว่าตัวเองทำอะไรผิด แม้ว่าตอนนี้ก็ไม่ผิด แต่เธอไม่กล้าพูด ไม่กล้าต่อต้านด้วย เธอหวาดกลัว

“ขอ ขอโทษค่ะ......ฉันไม่รู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้ ฉันไม่ได้ตั้งใจ” เธอขอโทษตามที่เขาต้องการ พยายามแสดงท่าทางที่จริงใจมากที่สุด

ชนัยอยู่บนเส้นทางนี้มาหลายปี ถ้ายังมองไม่ออก ก็คงบ้าไปแล้วจริงๆ

เธอไม่ได้เต็มใจ กลัวก็คือกลัว ไม่ได้ยอมจริงๆ

จู่ๆเขาก็คิดว่าน่าสนใจดี ก้าวเท้าเข้าไปใกล้ บังคับให้เธอถอยหลัง “สิ่งที่ฉันต้องการไม่ใช่คำขอโทษจากเธอ”

ดราณีใจเต้นแรงเหมือนพายุอีกครั้ง “แล้ว แล้วคุณจะทำอะไร?”

“ฉันน่ะ......” ชนัยเอ่ยไปสองพยางค์อย่างสื่อความนัย กำลังจะพูดต่อ ผู้หญิงตรงหน้าก็สะดุดแอ่งน้ำด้านหลัง เอนไปด้านหลัง วินาทีต่อมา เสื้อเชิ้ตตรงอกเขาก็ถูกคว้าไว้

ความหนักของร่างกายทำให้เขาต้องเอนตัวไป ด้านหลังมีกำแพงทำให้รับน้ำหนักทั้งหมดของเธอได้พอดี ดราณีเงยหน้าขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว ขณะที่เธอไม่ได้มองให้ชัด ริมฝีปากล่างก็ถูเข้ากับผิวอุ่น สุดท้ายริมฝีปากนิ่มเย็นชืดทั้งสองก็ทาบกัน

ดราณีมองใบหน้าหล่อที่อยู่ไม่ใกล้ไม่เกินเอื้อมอย่างไม่อยากจะเชื่อ ทั้งร่างเหมือนจะนิ่งไปเลย เสียงหายไป ภาพหายไป เหลือเพียงความอุ่นนุ่มของอีกฝ่าย

เธอเห็นเขาหรี่ตาเล็กน้อย เหมือนถูกไฟช็อต ทันใดนั้นก็ปล่อยมือ

หายใจอย่างสะเปะสะปะ ดราณียกมือขึ้นสัมผัสริมฝีปากตัวเองอย่างลืมตัว บนนั้นยังมีรอยเลือดที่ยังไม่เช็ดเมื่อครู่ แต่ความรู้สึกเดียวที่เหลืออยู่คือความเย็นชืด

ชนัยหน้าบึ้ง เมื่อครู่นี้เขาถูก......บังคับจูบหรอ?

ดราณีเห็นสีหน้าที่น่ากลัวของเขา สายตาที่ส่งมาเกิดประกายไฟร้อน เกือบจะโพล่งออกไปอย่างไม่รู้ตัว “นี่ นี่มันจูบแรกของฉันนะ!”

พูดจบ ทั้งสองก็นิ่งไป แม้แต่ดราณีก็ไม่รู้ว่าตัวเองพูดแบบนี้ทำไม