ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 634

ตอนที่ 634 ผมเป็นสามีคุณตลอดชีวิตนี้

อย่างไรก็ตาม ก็ได้แค่คิด สุดท้ายก็เป็นห่วงเธอที่ไม่ได้ทานอาหารดีๆเมื่อตอนกลางวันเลย จึงบังคับสายตาออกมา ยังเหลือเวลาพอให้เธอได้ทานอาหารอย่างช้าๆ

นัชชาทานเสต็กเนื้อจนหมดแล้ว อาหารชั้นเลิศก็เป็นแบบนี้ รสชาติดีแต่จำนวนน้อยมาก นัชชาทานหมดแล้วก็ยังไม่อิ่ม

เงยหน้ามองเสต็กเนื้อในจานเตชิตที่เหลือประมาณเศษสองส่วนสาม จึงถามเขาอย่างอดไม่ได้ “คุณไม่ทานหรอ?”

“ไม่แล้วครับ”

ตอนนี้สิ่งที่เขาอยากทานก็คือกระต่ายน้อยตรงหน้า เรื่องอื่นไม่ได้สนใจเลย

นัชชาไม่ได้รับรู้ถึงความคิดลึกในสายตาของเขา ตัดมาครึ่งหนึ่งใส่จานตัวเองอย่างอารมณ์ดี “เสต็กนื้อชิ้นนี้อร่อยมาก เสียดายของ”

เตชิตยังไงก็ได้ แค่มองให้เธอทานไวขึ้นหน่อย ยกมือขึ้นแล้วผลักจานไปตรงหน้าเธอ “ทานเถอะ พอหรือเปล่า ไม่พอเอาเพิ่มได้นะ”

นัชชาเงยหน้ามายิ้มหวานหนึ่งที “มีสามีก็ดีแบบนี้ อย่างน้อยก็ไม่หิว”

ดวงตาที่โค้งเหมือนพระจันทร์ ทำให้ไฟชั่วร้ายของเตชิตพุ่งขึ้นมา

เตชิตคิดว่าถึงแม้เขาจะไม่ได้ทานได้เยอะ แต่สายตาเขาก็คมไม่แพ้กับมีดเลย สายตาจับจ้องไปที่เนื้อที่ถูกหั่นเข้าริมฝีปาก

สุดท้าย รออย่างช้าๆเสต็กชิ้นนั้นนัชชาก็ทานหมดแล้ว

เตชิตก็หยิบแชมเปญที่อยู่ข้างๆมา “ชนแก้วหน่อยไหมครับ?”

เห็นแบบนี้แล้วนัชชาก็หยิบแก้วไวน์ขึ้นมา ชนแก้วกับเขาด้วยความยินดี “ชนแก้ว”

เธอไม่ค่อยได้ดื่มแอลกอฮอล์มากนัก ความแรงของแอลกอฮอล์ไม่สามารถมองได้เพียงแก้วเดียว แชมเปญนี้รสชาติไม่เลว หวานอย่างค่อยเป็นค่อยไป ไม่ค่อยฝาดและขม มีความหอมหวานหลังดื่ม

ตอนแรกเตชิตวางแผนไว้ว่างดื่มแก้วนี้เสร็จจะพาเธอเข้าห้องไป แต่ตอนที่เธอเงยหน้าขึ้นมาหลังดื่มเสร็จ เขาก็เปลี่ยนความคิด

เขาคิดอะไรบางอย่าง นัยน์ตาลึกจู่ๆก็มีประกายขึ้นมาแวบหนึ่ง แม้แต่นัชชาที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามยังรู้สึกถึง “เป็นอะไรคะ?”

“เปล่าครับ” เขาพูดแต่ว่าไม่มีอะไรๆ แต่การกระทำจริงๆคือยกแก้วขึ้นมาอีกครั้ง แล้วหันมาทางเธอ “ขอให้เรื่องราวดีๆเกิดขึ้นเป็นคู่”

แม้ว่าเตชิตจะเข้างานสังคมน้อยมาก แต่ถ้าบางครั้งต้องการดื่มแอลกอฮอล์ เขาก็จะถูกประจบประแจงเอาอกเอาใจ ดังนั้นเขาเลยไม่ชอบพูดอะไรมาก ไม่ต้องพูดถึงคำพูดฉลองเลย

แต่ไม่พูดก็คือไม่พูด ยังไงก็อยู่ในวงการนี้มาหลายปีแล้ว อะไรที่เขาควรรูเขาก็รู้หมด ขึ้นอยู่กับว่าเขาอยากหรือไม่

ยกตัวอย่างเช่นตอนนี้ เขาอยากจะเห็นนัชชาดื่มเยอๆ ค่ำคืนอันงดงามนี้ ห้ามเสียบรรยากาศเด็ดขาด

นัชชาไม่รู้สึกถึงความคิดเขาเลย แค่คิดว่าแชมเปญนี้อร่อยมาก รสชาติหวานอ่อนๆเป็นรสชาติที่ผู้หญิงรับได้อย่างแน่นอน แต่เธอไม่รู้ว่าความแรงของแชมเปญนั้นแรงกว่าปกติ

สามแก้วผ่านไป หัวเริ่มมึนแล้ว ดื่มเพิ่มอีกสองแก้ว ความรู้สึกก็กลายเป็นเลือนรางแล้ว

นัชชายกมือขึ้นดึงคอปกเสื้อ รู้สึกว่าทั้งร่างร้อนมาก ตรงกระหม่อมเหมือนโดนความร้อน เธอพูดเจื้อยแจ้ว สดใสมากกว่าปกติมาก

เตชิตเห็นเธอเป็นแบบนี้แล้วก็ไม่ได้โน้มน้าวให้เธอดื่มต่อ แค่นี้ก็พอแล้ว ดื่มมากกว่านี้เขายิ่งสงสาร

เวลาค่อยๆผ่านไปจนสี่ทุ่มครึ่ง นัชชาพูดจนคอแห้ง สายตาก็มองไปรอบๆห้อง จู่ๆก็ลุกขึ้นเดินไปที่เครื่องทำกาแฟเล็กๆ ปากก็พึมพำกับตัวเอง “อ่า หิวน้ำจัง อยากดื่มน้ำเย็นๆ”

เตชิตลุกขึ้นไปดึงแขนเล็กนั้น “ที่นั่นไม่มีน้ำเย็น มากับผมมา”