ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1001

เส้นหมี่ตื่นมาแล้ว ก็ทำอาหารเช้าที่ครัวชั้นล่างกับพี่ภา

“คุณนายน้อย พวกคุณจะไม่กลับไปทานข้าวที่คฤหาสน์หลังเก่าจริงๆ เหรอคะ？”

“พี่ว่าพวกเราควรจะกลับไปไหมคะ？”

เส้นหมี่ที่กำลังห่อเกี๊ยวอยู่ ฟังคำพูดแฝงของคนใช้คนนี้ออก ดังนั้นจึงถามย้อน

พี่ภายิ้ม：“ไม่ใช่เรื่องควรหรือไม่ควรเลยค่ะ พวกคุณกลับมานานขนาดนี้แล้ว ถ้าทางคุณธิปไม่เห็นพวกคุณไปคฤหาสน์หลังเก่ามานานมากแล้ว กลัวว่าจะคิดน่ะสิคะ”

“เหรอคะ？”

“แน่สิคะ พี่ว่า บริษัทนี้ตอนนั้นคุณชายให้เขาไว้ หนึ่งปีมานี้ หลายๆ คนเอาแต่วิจารณ์เขา แม้แต่ภายในบริษัทเอง ก็มีคนจำนวนมากที่ไม่ยอมรับเขา พอพวกคุณมาแล้ว ก็ยังไม่ยอมไปเจอเขา คุณว่าทุกคนจะคิดอย่างไรล่ะคะ？”

คิดไม่ถึงว่า พี่ภานี้ แม้แต่เรื่องของบริษัทก็ยังรู้

เส้นหมี่ตะลึงงัน

หนึ่งปีมานี้ คณาธิปเจอเรื่องแบบนี้ที่นี่ด้วยเหรอ？

เธอรู้สึกเสียใจเล็กน้อย เธอไม่ควรให้เกียรติแสนรัก ไม่แม้แต่จะไปดู อย่างน้อยที่สุด เธอควรจะพูดคุยกับผู้ชายคนนี้ แล้วไปที่คฤหาสน์หลังเก่า

ดูเหมือนเส้นหมี่จะเข้าใจ ทำไมจู่ๆ คณาธิปก็จะกลับเจแปน

“พี่？พี่ทำอะไรอยู่เหรอ？”

เธอไม่ห่อเกี๊ยวต่อไปอีก หลังจากค่อยๆ ขึ้นมาจากชั้นบนเบาๆ แล้ว เธอก็มายังห้องนอนของพวกเขาชั้นสาม แล้วก็เห็นชายหนุ่มด้านในกำลังแปรงฟันอยู่ในห้องน้ำ

ดังนั้นเธอจึงเข้ามากอดเขาจากด้านหลัง

คนบางคนที่กำลังแปรงฟันอยู่นั้น：“……”

เปลี่ยนนิสัยแล้ว？

จู่ๆ รุกเขาแบบนี้ กระตือรือร้นขนาดนี้เชียว

ชายหนุ่มรู้สึกถึงความใกล้ชิดช่วงเอวที่ถูกโอบด้วยมือเล็กๆ คู่นี้ ในใจของเขาก็สั่นไหว

“อยากโดนอีกครั้งเหรอ？”

“？”

“！！！！”

ปล่อยมือของตัวเองออกทันทีเหมือนไฟช็อต เส้นหมี่จ้องชายคนนี้ด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ ดวงตาอัลมอนด์สวยงามคู่นั้นกลมทันที！

“พี่……พี่กำลังคิดอะไรอยู่น่ะ？ฉันแค่อยากคุยกับพี่บางอย่าง”

“อ้อ……”

ท่าทางของชายหนุ่มดูผิดหวังทันที

เขาบ้วนฟองในปากออกมา แล้วล้างด้วยน้ำอย่างลวกๆ หันหน้ามา ใบหน้าหล่อเหลาจนทำให้เหล่าเทพถึงกับต้องโกรธนั้น จ้องเส้นหมี่อย่างมีสมาธิแน่วแน่

“ว่ามาเถอะ มีอะไร？”

“คือว่า……เอ่อเรื่องเกี่ยวกับคณาธิปไม่ใส่ใจหิรัญชากรุ๊ป พี่คะ พี่ว่า เขาทำแบบนี้ เพราะว่าพวกเราไม่กลับคฤหาสน์หลังเก่าไปดูเขาหรือเปล่า？”