ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1020

วาริชมองเห็นเธอยังคงมีสีหน้างุนงงแบบนี้ จึงไม่ถามแล้ว เขาเข้ามาช่วยพยุงเธอลุกขึ้นจากเตียง นั่งพิงที่พนักหัวเตียง แล้วก็รินน้ำให้เธอหนึ่งแก้ว

“ร้อนนิดหน่อย คุณค่อยๆดื่ม”

“……”

มองเห็นเจ้าคนรูปร่างผอมบางคนนี้ดูแลตระเตรียมเป็นอย่างดีแบบนี้

แสงดาวยิ่งขมวดคิ้วเป็นปมแล้ว

แต่ว่าเธอก็ยังเชื่อฟังเขา จิบน้ำร้อนลงไปหนึ่งอึก

“พวกเราอยู่ที่ไหน? ตอนนี้……มืดแล้ว?”เธอดื่มน้ำลงไปแล้ว สายตามองไปที่หน้าต่างของห้อง ในที่สุด เธอค้นพบปัญหาเรื่องเวลา

วาริชรีบพยักหน้า

“ใช่ ตอนนี้เป็นตอนกลางคืนแล้ว คุณแสงดาว หลังจากที่คุณกลับไปที่โรงแรม ก็เจ็บปวดจนสลบไป หลังจากนั้น ผมก็เลยส่งคุณมาที่โรงพยาบาลแล้ว”

“โรงพยาบาล?”

แสงดาวที่ถือแก้วน้ำอยู่ตกใจขึ้นมาอย่างมาก

“หนักขนาดนั้นเลยเหรอ?”

“ใช่”

“งั้น……เป็นอะไรเหรอ? ใช่ปวดท้องหรือเปล่า? ใช่ไส้ติ่งอักเสบหรือเปล่า?”

เธอนึกถึงอาการป่วยอันนี้ เพราะว่าในความคิดของเธอ สามารถเจ็บปวดจนคนสูญเสียสติไปได้ แล้วถูกส่งมาที่โรงพยาบาล เหมือนกับว่าก็มีเพียงไส้ติ่งอักเสบเฉียบพลันอันนี้

แต่ว่า ผู้ชายรูปร่างผอมบางที่สวมแว่นตาคนนี้กลับส่ายหน้า

“ไม่ใช่ เป็นเพราะว่า……คุณตั้งครรภ์แล้ว”

“คุณพูดอะไรนะ?”

คำพูดนี้พูดออกมา แสงดาวนึกว่าหูของตัวเองมีปัญหา จ้องมองคนคนนี้ แม้แต่ดวงตาก็ยังหรี่ลงส่งสัญญาณอันตรายออกมา

หลังจากนั้น วาริชก็ยังพูดกับเธอย่างกล้าหาญ：“ใช่แล้ว คุณแสงดาว คุณฟังไม่ผิดหรอก คุณหมอบอกแล้ว ที่คุณเจ็บปวดอย่างรุนแรง ก็เพราะว่าเด็กที่อยู่ในครรภ์มีสัญญาณการแท้งอย่างรุนแรง”

“……”

“……ดังนั้น สองสามวันนี้คุณไม่สามารถลงจากเตียงได้ พวกเขาบอกว่า แบบนี้……จึงจะสามารถรักษาเด็กเอาไว้ได้”

หลายคำสุดท้ายท้ายนั้น วาริชแทบจะไม่กล้ามองมาที่เธอแล้ว

เขารีบเบนสายตาออกไป มองไปทางอื่น

แสงดาว：“……”

สิบวินาทีเต็ม ในสมองของเธอว่างเปล่า

เธอตั้งครรภ์?

เป็นไปได้อย่างไร? หรือว่า จะเป็นคืนนั้นที่ซีจาร์เหรอ?

ทันใดนั้นเธอก็นึกถึงเรื่องคืนนั้นที่ทำให้ต้องหน้าแดง ทันใดนั้น ในสมองของเธอก็ “วิ้ง”ออกมา ทั้งร่างรวมถึงสติสัมปชัญญะก็หยุดลง

“คุณแสงดาว?”

วาริชยังรอคำตอบของเธอ รอนานแล้วเธอยังคงเงียบอยู่ เขาจึงหันกลับมามองอีกครั้ง

กลับพบว่า มองกลับมาที่หญิงสาวคนนี้อีกครั้ง เธอได้นิ่งไปแล้ว

เธอกำลังดีใจหรือเปล่า?