ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1022

วาริชนำตัวแสงดาวส่งมาที่โรงพยาบาลอีกครั้งแล้ว

ในตอนที่แสงดาวมองเห็นสูตินรีแพทย์คนนั้นอีกครั้ง เมื่อเงื่อนไขเปลี่ยนไปจึงกุมมือเอาไว้

“เป็นอะไรเหรอ? มีเรื่องอะไรอีก? ฉันพูดกับพวกคุณไปแล้วไม่ใช่เหรอ? อยากจะเก็บเด็กคนนี้เอาไว้ ก็นอนพักผ่อนอยู่บนเตียงอย่างเดียว พวกคุณคิดอยากจะทำอะไร?ไม่ต้องการเด็กคนนี้จริงๆเหรอ?”

“……”

“ไม่ใช่อย่างนั้น คุณหมอ ผมแค่อยากจะส่งภรรยาของผมมารักษาตัวที่โรงพยาบาล อยู่ที่นี่ค่อนข้างปลอดภัย รบกวนคุณช่วยทำเรื่องนอนที่โรงพยาบาลให้ด้วยเถอะ”

คาดไม่ถึงอย่างมาก วาริชเปลี่ยนคำพูดไปแล้ว

เขาไม่ได้ให้หมอทำแท้งให้กับแสงดาว ทว่าให้เธอรักษาครรภ์นี้เอาไว้นอนโรงพยาบาลต่อ

แสงดาวออกแรงกำมือ

เธอไม่อยากยอมรับเลย วินาทีนี้ เธอกลับปล่อยวางลงแล้ว เหมือนกับว่ารอดตายมาได้ในที่สุด

ทำไมเธอถึงได้มีความรู้สึกแบบนี้?

ไม่ใช่ว่าเธอไม่ต้องการเด็กคนนี้เหรอ? อยากจะให้มันหลุดออกมาจากหว่างขาของตัวเอง อยากจะลบล้างทุกสิ่งอย่างที่เกี่ยวข้องกับผู้ชายคนนั้น

แสงดาวรู้สึกเกลียดตัวเองอย่างมาก！

ในที่สุดคุณหมอก็ทำเรื่องนอนโรงพยาบาลให้แล้ว วาริชจึงพาแสงดาวเข้าไปในห้องพักผู้ป่วย

“คุณแสงดาว ขอโทษด้วย ผมตัดสินใจไปเอง ผมรู้ว่าคุณไม่ต้องการเด็กคนนี้ แต่ว่าตอนนี้สถานการณ์ร่างกายของคุณไม่ค่อยจะดี พวกเรารักษาร่างกายให้ดีก่อน ค่อยว่ากันอีกทีดีไหม?”

หลังจากสงบลง วาริชก็กลับมาเป็นลักษณะที่ไม่มีความคิดเป็นของตัวเองแบบนั้นอีก กล่าวขอโทษกับเธอ

ใบหน้าของแสงดาวเต็มไปด้วยความอึมครึมจ้องมองไปที่เขา

“ออกไปซะ！”

เธอโมโหอย่างขีดสุด สุดท้าย จึงพูดกับเขาออกไปเพียงหนึ่งคำ！

วาริช：“……”

    ——

เมือง A

เส้นหมี่เองก็ไม่ได้นอนทั้งคืน

เธอยังรอข่าวคราวจากทางด้านแสงดาวอยู่ตลอด แต่ว่าคืนนี้ เธอรอจนถึงรุ่งเช้าของอีกวัน ก็ยังไม่ได้รับข่าวคราวอะไรเลย

“คุณกำลังทำอะไรอยู่?”

แสนรักตื่นแล้ว เปิดเปลือกตาขึ้นมา มองเห็นเธอแอบลุกขึ้นมาดูโทรศัพท์ตั้งแต่เช้าตรู่

ทันใดนั้น ชายหนุ่มคนนี้ก็ไม่ชอบใจนักแล้ว

เธอเป็นห่วงผู้ชายคนนั้นขนาดนี้เลยเหรอ?

“ปะ……เปล่าไม่ได้ทำอะไร แค่ดูว่ากี่โมงแล้ว วันนี้จะมีคุณครูเข้ามาสอนหนังสือพวกเด็กๆ ฉันต้องให้พวกเขาตื่นแต่เช้าสักหน่อย”

ทันใดนั้นเส้นหมี่ได้ยินเสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่ม ทันใด เธอถึงกลับหดตัวลง หลังจากนั้นรีบปิดโทรศัพท์แล้ววางกลับไป

อย่างไรก็ตาม ผู้ชายคนนี้จะเชื่อคำพูดของเธอได้อย่างไร?