ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1037

เขาใช้แรงเปิดผ้าห่มของผู้หญิงคนนี้ออก มือนั้นก็บีบอย่างแรงลงไปที่จุดขาหักที่เพิ่งเย็บให้ติดกัน

“หา—-“

ทันใดนั้น เสียงกรีดร้องปานหมูถูกเชือดของผู้หญิงก็ดังขึ้นมา

ม็อกโกก็มองดูจนอึ้ง

เมื่อได้สติ จึงได้มองไปที่นิ้วมือสองสามนิ้วของชายคนนั้นที่แทบจะทะลุเข้าไปในขาที่ขาของหญิงสาวคนนี้แล้ว ก็เลยทิ้งถ้วยยาที่ถืออยู่ในมือทิ้งไป!

“คณาธิป คุณทำอะไร? คุณปล่อยเดี๋ยวนี้นะ! !” เขาตะโกนอย่างโมโหมาหนึ่งประโยค รีบก้าวเท้ามาอย่างไวแล้วลงมือกับเขา

แต่ผู้ชายที่ใส่แว่นตาคนนี้ จู่ ๆ ก็เงยหน้าขึ้นมาท่ามกลางเลือดเจิ่งนอง มองดูเขาแล้วยิ้มอย่างเย็นชา

“ผมคิดว่าพลตรีผู้ยิ่งใหญ่แห่งตระกูลเทวเทพเป็นบุคคลผู้ทรงพลังมากคนหนึ่ง ที่แท้ก็เป็นเพียงแค่หุ่นฟางที่ถูกคนปั่นหัวเล่นดีๆ นี่เองสินะ”

“คุณพูดอะไรนะ?”

“ผมพูดผิดงั้นเหรอ? ก่อนหน้านี้เธอเพิ่งจะตัดขาคู่หนึ่งของคนอื่นทิ้ง ที่น่าหัวเราะก็คือ ต่อมาคุณก็คอยดูแลเธอเพื่อให้เธอรักษาขาข้างนั้นของตัวเองอยู่ที่นี่”

“ยังมีนะ คุณรู้ไหมว่าผู้หญิงของคุณเกิดอะไรขึ้นบ้างตอนเดินทางไปเมืองเคลียร์? เธอตั้งครรภ์ลูกของคุณอยู่ คนมากมายขนาดนั้นที่ถูกเธอว่าจ้างเกือบเอาชีวิตไม่รอดกันทั้งแม่ทั้งลูกในระหว่างทาง แต่คุณสิ ยังคอยดูแลปรนนิบัติป้อนข้าวป้อนน้ำ เช็ดขี้เช็ดเยี่ยวให้เธออยู่ที่นี่?”

เขากัดฟันพูดคำเหล่านี้ออกมาทีละคำ ๆ

สีหน้าอารมณ์นั้นจ้องมองดูชายที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ เหมือนกับว่ากำลังดูเรื่องตลกขบขันอย่างมากเรื่องหนึ่ง นอกจากความผิดหวังถึงขีดสุดแล้ว ก็มีเพียงแค่ความเย้ยหยันที่มองดูสิ่งไร้ค่าไม่ปาน

ในสมองของม็อกโกเกิดเสียง “วิ๊ง” ขึ้น

ลูก?

เขากำลังพูดอะไรอยู่?

ข่าวนี้มาแบบกะทันหันเกินไปแล้ว จนถึงกับเขารู้สึกโล่งเปล่าอยู่ตรงนั้นเป็นหลายวินาที

และก็ในเวลานี้เอง ผู้หญิงคนที่อยู่บนเตียงผู้ป่วยก็กรีดร้องดิ้นทุรนทุรายขึ้นมา หลังจากที่เห็นเพียงแรงอาฆาตปรากฎขึ้นในดวงตาที่แดงก่ำคู่นั้นของเธอเพราะความเจ็บปวดทรมานเป็นอย่างมาก

วินาทีถัดมา---

“ฉันจะฆ่าแก！”

เธอตะโกนออกมาอย่างดุร้าย แม้กระทั่งเข็มที่เสียบไว้อยู่บนหลังมือตัวเองก็กล้าดึงออกแล้วทิ่มแทงอย่างโมโหมาทางคณาธิป

คณาธิปเห็นเช่นนั้น กำลังจะหลบตัวออกห่าง

แต่ในเวลานี้เอง เสียงวิ๊งวิ๊งที่คุ้นเคยนั้นก็ปรากฏดังขึ้นในหูของเขาอีกแล้ว

เขาโซเซไปมา โดยที่ไม่ได้หลบออกห่างจากตัวผู้หญิงคนนี้ เสียงอุปกรณ์อันแหลมคมเสียบเข้าไปในร่างกายคน เขาที่กำลังก้มลงพอดีก็รีบกุมคอของตัวเองไว้ทันที

“……”

ทั้งห้องพักผู้ป่วยก็เงียบสงบลง

ไม่เพียงแต่ผู้หญิงที่เป็นฆาตกรคนนี้

แม้แต่ม็อกโกที่ยังคงอึ้งตกใจอยู่ ต่างก็หันมามองดู และเผยให้เห็นสีหน้าแบบไม่น่าเชื่อสุดขีดออกมา

ก็ใช่ สถานการณ์ของผู้หญิงคนนี้ในเวลานี้ อย่าว่าแต่ผู้ใหญ่คนหนึ่ง แม้แต่เด็กหนึ่งคนก็เกรงว่าสามารถจะหลบหลีกออกได้

แต่ว่าผู้ชายคนนี้กลับไม่ได้หลบหลีกออก

และนี่ยังไม่ใช่เรื่องที่แย่ที่สุด สิ่งที่ทำให้พวกเขาต้องหวาดกลัวที่สุดก็คือ หลังจากที่พวกเขาเห็นว่าผู้ชายคนนี้กุมคอของตัวเองไว้ ไม่นานนัก เลือดสีแดงสดก็พุ่งกระฉูดออกมาจากซอกนิ้วของเขา

วินาทีนั้น เขาก็โซเซไปมาแล้วล้มลงไป

“คณาธิป--“

ในที่สุดม็อกโกก็รู้ได้ว่าจะเกิดเรื่องขึ้นแล้ว ทันใดนั้นนั้นก้าวเท้าพุ่งเข้าไปรับตัวเขาเอาไว้ทัน

แต่ภายในเวลาอันรวดเร็วนี้ สติสัมปชัญญะของคนคนนี้ได้เลอะเลือนไปเรียบร้อยแล้ว เลือดของเขาก็เหมือนกับน้ำพุที่พุ่งกระฉูดออกมาจากรูเข็มนั้นอย่างไม่หยุดหย่อน

“คณาธิป? คณาธิป?!!”

“........เธอ.......เธออยู่เมืองเคลียร์ เด็ก....ปลอดภัย คุณ.......คุณอย่ารังแกเธออีก เธอก็แค่โง่......โง่ไปหน่อย แต่สำหรับคุณแล้ว เธอ......สะอาด.......กว่าใครๆ”

ตอนที่คณาธิปจะหมดสติไป ก็ทิ้งไว้เพียงประโยคนี้ให้กับชายคนนี้

เขาพูดว่าแสงดาวโง่

แต่คำสุดท้ายที่เขาพูดอธิบายเธอไว้ว่า--สะอาด!

ใช่สิ เมื่อเทียบกับผู้หญิงเหล่านั้นที่ต่างหมายปองตำแหน่งคุณนายหญิงแห่งตระกูลเทวเทพแล้ว แสงดาวคือใสซื่อบริสุทธิ์กว่าใครๆ เธอไม่ได้สนใจสิ่งเหล่านั้น สิ่งที่เธอสนใจก็เพียงแค่ตัวของม็อกโกเท่านั้น

ในที่สุดม็อกโกก็ตระหนักได้แล้วว่าตัวเองทำอะไรผิดลงไป

เขากดที่คอของเขาไว้แน่น ครั้งแรกที่มีความลนลานได้มากขนาดนี้ “ช่วยด้วย! ช่วยด้วยครับ!!”

และผู้หญิงที่อยู่ด้านหลังของเขา หลังจากที่ได้เห็นฉากนี้แล้ว ตัวอ่อนทรุดลงไป ในที่สุด ทั้งตัวเธอก็เปลี่ยนเป็นสีขาวซีดลงไป...........

คณาธิปเป็นถึงคนของตระกูลหิรัญชา!

——

ตอนที่เส้นหมี่กับแสนรักได้รับข่าวนี้ เป็นช่วงที่พวกเขามาถึงเมืองเคลียร์พอดี

“นายว่าอะไรนะ? คณาธิปเขาเป็นอะไร?”

แสนรักที่เพิ่งมาถึงจุดหมาย จู่ ๆ ได้รับสายโทรศัพท์นี้ สีหน้าก็เปลี่ยนดูแย่มาก

แต่ในสายโทรศัพท์นี้ เขายังได้ยินถึงข่าวคราวหนึ่งที่ทั้งทำให้ผิดหวังเป็นอย่างมากและเจ็บปวดเศร้าใจเป็นอย่างมาก

“เขาถูกแทงทะลุหลอดเลือด หลังจากที่ถูกส่งเข้าไปในห้องฉุกเฉินแล้วก็ยังคงไม่สามารถห้ามเลือดให้หยุดได้ หมอบอกว่า ตัวเขาเองเป็นผู้ป่วยมะเร็งเม็ดเลือดขาวระยะสุดท้าย รัก ฉัน........ฉัน.......”

สองสามคำสุดท้ายเหล่านั้น คนในโทรศัพท์คือแทบพูดไม่ออกเลย

แสนรักได้ฟังแล้ว ก็ด่าด้วยความโมโห : “ม็อกโก นายมันสารเลวจริงๆ!!”

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาด่าเขาตรงๆ ออกไปแบบนี้ ！

เส้นหมี่ยืนฟังอยู่ข้างๆมาโดยตลอด ในใจรู้สึกหนักอึ้งขึ้นมา กว่าจะที่รอให้ชายคนนี้วางสายโทรศัพท์ลงได้ เธอก็รีบถามขึ้นมาทันทีว่า : “เกิดเรื่องอะไรขึ้น? คณาธิปเขาเป็นอะไร?”

“……”

ผ่านไปนานมาก ถึงจะเห็นว่าชายคนนี้สูดลมหายใจเข้าลึกๆ หนึ่งครั้ง