ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1069

ม็อกโกออกแรงจับข้อมือของเธอเอาไว้

ดวงตาทั้งคู่ของเขาร้าวฉาน เพราะว่าเป็นกังวลว่าเธอจะหายไปจากเขาอีกครั้ง ผู้ชายอายุสามสิบกว่าแล้ว กลับกระวนกระวายจนแม้แต่น้ำเสียงยังสั่น

ลักษณะท่าทางทั้งหมด ยิ่งตึงเครียดจนเกือบจะขาดห้วง มาถึงจุดที่สามารถระเบิดไปทั้งหมดได้

ดีที่ว่า หลังจากที่เขาพูดไปแล้ว หญิงสาวที่ถูกเขากดเอาไว้คนนี้ ในที่สุดก็ค่อยๆหันกลับมามองที่เขาอีกครั้ง

“ความรู้สึก? ความรู้สึกอะไร?

“ผมชอบคุณ ตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว！”

ม็อกโกจ้องมองไปที่เธอ วินาทีนี้ ในที่สุดเขาก็ไม่ลังเลอีกต่อไป พูดคำนี้ออกมาอย่างชัดเจนแล้ว

แสงดาวนิ่งไปแล้ว

เหมือนกับว่าเสียงรอบด้านได้หายไปทั้งหมดแล้ว เธอนั่งอยู่ที่นั่นมองมาที่ชายหนุ่มอย่างนิ่งๆ ไม่ขยับอีกแล้ว ในสมอง ว่างเปล่าขาวโพลน

เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อน ว่าวันหนึ่ง เขาจะพูดคำเหล่านี้กับเธอ

เขาพูดว่า เขาชอบเธอ

ตั้งแต่แรกเริ่ม！

ในที่สุดดวงใจของแสงดาวที่เหมือนกับมอดดับไป เหมือนกับว่าค่อยกลับมามีชีวิตอีกครั้ง

กว่าเธอจะมีสติสัมปชัญญะกลับมาอีกครั้ง เธอได้ถูกพาตัวเข้ามาในห้องตรวจของสูตินรีแพทย์คนนั้นแล้ว ทว่าครั้งนี้ ม็อกโกก็ยืนอยู่ข้างๆเธอ พูดความจริงกับคุณหมอ

“คุณหมอครับ พวกเราลืมบอกคุณเรื่องหนึ่ง ในตอนที่เธอตั้งท้อง เคยบริจาคไขกระดูกครั้งหนึ่ง”

“คุณพูดอะไรนะ? บริจาคไขกระดูก?”

หลังจากที่หมอได้ฟังสิ่งนี้แล้ว ปรากฏว่าแสดงความตกใจออกมาอย่างมาก

ดวงใจของม็อกโกหนักอึ้ง

แต่ เพียงแค่สามวินาที เขาเปิดปากออกมาอีกครั้ง：“ใช่ ดังนั้นคุณหมอ ความต้องการของผมด้านนี้คือ ถ้าเด็กคนนี้รักษาเอาไว้ไม่ได้จริงๆ งั้นก็รบกวนคุณถือเอาร่างกายภรรยาของผมเป็นหลัก ร่างกายของเธอแข็งแรง ถึงจะเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด”

“ค่ะ！”

คุณหมอยิ้มออกมาด้วยความชื่นชมอย่างมาก

ทว่าแสงดาวที่นั่งอยู่ที่ด้านข้าง นิ้วมืองอเข้ามาอีกครั้ง แสบจมูกขึ้นมา ขอบตาของเธอร้อนผ่าวขึ้นมาแล้ว

หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง เมื่อทั้งสองออกมาจากโรงพยาบาล แสงดาวรู้สึกว่าทั้งร่างสงบขึ้นมามาก

“ได้ยินว่าเส้นหมี่ได้มาแล้ว งั้นคุณจะไปที่เดอะวิวซี? หรือว่ากลับเรด พาวิเลี่ยน?” ขึ้นรถมา หลังจากที่ม็อกโกสตาร์ทรถ ดูโทรศัพท์แป๊บหนึ่ง หันกลับมาถามหนึ่งประโยค

แสงดาวที่พึ่งจะสงบลง ใจเต้นขึ้นมาอีกครั้งแล้ว แววตามองไปยังคนที่กำลังมองมา

“……เรด พาวิเลี่ยน?”

“อืม ถ้าคุณไม่ยินยอม งั้นไปที่เดอะวิวซีก็ได้”

ม็อกโกมองออกแล้วว่าเธอไม่ยินยอม จากนั้นจึงพูดออกไปอีกหนึ่งประโยค แสดงออกมาว่าเขาจะไม่บังคับให้เธอกลับไปที่บ้านของตัวเอง

แต่ความจริงแล้ว ในมุมมองของแสงดาวนั้น ปัญหานี้ ไม่ใช่ว่าเธอยินยอมหรือไม่ยินยอมกลับ?

ทว่าคือเขาอยากจะให้เธอกลับที่อยู่ที่บ้านของเขาหรือเปล่า?

ต้องรู้ด้วยว่า บิดาของเขาตายด้วยน้ำมือของน้องชายเธอ