ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 11
คิวคิวละสายตากลับมาคุยกับเหล่าบอดี้การ์ดอย่างไร้อารมณ์ทางสีหน้า “รู้แล้ว พวกนายไปได้”
“หา？ไปเหรอครับ？แต่……”
“ต้องให้ผมโทรหาแด๊ดดี๊ใช่ไหม？”คิวคิวกล่าวหนึ่งประโยคโดยเรียนแบบชินจังผู้ซึ่งไม่แยแสอื่น
สุดท้ายคนพวกนี้ได้ยินก็รีบหุบปากทันควัน จากนั้นคิวคิวก็ยืนดูพวกเขาสบตากันปราดหนึ่ง ก่อนจะถอยออกไป
คิวคิว：“……”
เก่งชะมัดเลย ไอ้คนคร่ำครึน้อยมีพลานุภาพร้ายกาจเพียงนี้เลย
คิวคิวเดินเข้าห้องเพรสซิเดนท์สูทอย่างภาคภูมิใจ สิ่งที่เขาไม่รู้คือ สาเหตุที่บอดี้การ์ดพวกนี้เชื่อฟังชินจัง เป็นเพราะหากเจ้าบรรพบุรุษน้อยไม่พอใจขึ้นมา พวกเขาจะโดนแสนรักและคุณท่านกมลภพลงโทษอย่างไม่ต้องสงสัย
พระเจ้าช่วยกล้วยทอด มันไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ เลยนะโว้ย ？โดนลงทัณฑ์อย่างสาหัสซ้ำสองแบบนี้!
ก็รีบหนีสิครับ รอไร！
คิวคิวเดินเข้าไป ทว่าไม่มีกะจิตกะใจชื่นชมห้องเพรสซิเดนท์สูทอันวิจิตรตระการตานี้ เขาเริ่มค้นหาหม่ามี๊อย่างไม่รีรอ
“หม่ามี๊？”
“ใคร？”
โชคดีมาก เขาเรียกปุ๊บหม่ามี๊ก็ขานรับปั๊บ ทันใดนั้นขาอันสั้นเล็กของเขาวิ่งไปยังต้น
“หม่ามี๊？เอ๋？หม่ามี๊เป็นอะไรหรือเปล่าครับ？”
“หา！คิวคิวมาได้ยังไง？ลูกหาที่นี่เจอได้ยังไง มีคนเห็นลูกไหม？ที่นี่อันตรายมาก ลูกรีบกลับไปเถอะ！”
เส้นหมี่นั่งอุ้มเข่าหลบอยู่หลังโซฟา เมื่อได้ยินเสียงลูกชายก็รีบลุกขึ้น ด้วยความที่รีบร้อน จึงลืมเช็ดน้ำตาทิ้ง
คิวคิวเห็นเข้า ใบหน้าหล่อกระชากใจก็มืดครึ้มทันที
“หม่ามี๊โดนใครรังแกเหรอครับ？คนเลวคนนั้นใช่ไหมครับ？”
“ไม่ใช่ ไม่ใช่ลูก คิวคิว หม่ามี๊ไม่เป็นอะไร ลูกมาได้ยังไง？มาช่วยหม่ามี๊เหรอ？งั้นพวกเรารีบไปกันเถอะ”
เส้นหมี่รีบส่ายหน้า แล้วปาดน้ำตาทิ้ง จากนั้นก็เตรียมพาลูกชายหนีออกไป
ทว่าเวลานี้คิวคิวกำลังโกรธขึ้ง
คนเลวนี้กล้ารังแกหม่ามี๊ของเขา？เขาไม่ปล่อยไปแน่ ผู้หญิงที่อิคคิวอย่างเขาอยากปกป้อง ไม่ใช่ใครหน้าไหนจะรังแกได้ง่าย ๆ ？
เด็กน้อยที่พึ่งจะเข้าสู่วัยห้าขวบกวาดสายตามองห้องนี้ด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว ก่อนจะหยิบปากกาขึ้นมาหนึ่ง
เส้นหมี่ “คิวคิว ลูกจะทำอะไร？”
คิวคิว “ไม่มีอะไรครับ แค่ทิ้งข้อความไว้ให้เขาเท่านั้นครับ”
จากนั้นมือเล็กก็จับปากกาพลันเขียนภาษาอังกฤษอย่างว่องไวบนกระดาษหนึ่งประโยค——
【You\'redead！】
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก