ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1112

สุดท้ายแสงดาวก็ถูกพากลับมาอีกครั้ง

ภาสดรเดินลงมาจากชั้นบน ถามพ่อบ้านตรงหน้าว่า：“ให้คุณดูเธอดีๆ ไม่ใช่เหรอ？ทำไมถึงให้เธอออกมาอีกล่ะ？และยังรออยู่ด้านนอกตั้งนานแล้วด้วย！”

พ่อบ้านตัวสั่นทันที

น้ำเสียงนี้ ทำไมเมื่อก่อนไม่เคยคมกริบขนาดนี้

พ่อบ้านเช็ดเหงื่อที่หน้าผาก：“ไม่ใช่ คุณชาย คุณนายน้อยคนนี้ฝีมือใช้ได้เลย พวกเราห้ามไม่อยู่เลยครับ ผมบอกคุณชายแล้วไม่ใช่เหรอ？เธอยังถีบคุณหนูผู้ดีทั้งสองของตระกูลหิรัญราชกับตระกูลณราการจนต้องแบกกลับไป”

ภาสดร：“……”

หางตากระตุก

สุดท้าย เขาก็ไม่ได้พูดอะไรอีก

แต่ว่า แสงดาวที่ถูกพากลับไป หลังจากเธอหลับตื่นหนึ่งแล้วตื่นมาอีก ก็เห็นว่ามีชายหนุ่มชุดดำสวมแว่นสองคนเฝ้าอยู่ที่หน้าประตูห้องนอน

“พวกเขาทำอะไรน่ะ？”

“คุณนายน้อย นี่น้องชายคุณโทรศัพท์มาให้คุณชายพวกเราจัดการครับ เขาบอกว่า ถ้าสองสามวันนี้คุณอยู่ที่นี่อย่างเชื่อฟัง เขาจะมาจากเมืองหลวงแล้วพาคุณกลับไปเอง”

พ่อบ้านยืนอยู่หน้าประตู ตอบอย่างไม่เย่อหยิ่งและไม่ต่ำต้อย

น้องชาย？

แสนรักเหรอ？！

หญิงสาวที่เพิ่งตื่นมาได้ยินแบบนี้ ก็โมโหทันที

แต่ว่า สำหรับคนๆ นี้ เธอจนปัญญาเลย เพราะว่า คนๆ นี้ คือมือปราบของเธอ เธอไม่เกรงกลัวสิ่งใดๆ มีเพียงน้องชายคนนี้เท่านั้น ที่เธอไม่มีกำลังตอบโต้ใดๆ

ดังนั้นสุดท้ายแล้ว แสงดาวได้แต่ถูกกักขังอยู่ในห้องนอนไปแต่โดยดี

ภาสดรยังคงดูแลกาสิโนและไนท์คลับของเขาอย่างเป็นระเบียบแบบแผน จนกระทั่งวันนี้ คุณหนูตระกูลหิรัญราชที่ว่ากันว่าถูกถีบจนไม่สามารถมีลูกได้อีก และตระกูลณราการคนนั้น ก็มาหาถึงที่

“คุณชายภาสดร คุณทำเกินไปหรือเปล่า？คุณเล่นสนุกกับความรู้สึกของลูกผู้หญิง และยังทำร้ายเธอแบบนี้อีก？คิดว่าที่นี่ไม่มีกฎหมายเหรอ？”

หลังจากสองคนนี้เจอภาสดร ในไนท์คลับของเขาก็วุ่นวายขึ้นมา

ภาสดรกำลังนั่งอยู่บนโซฟา โดยคาบบุหรี่ไว้ในปาก ขายาวไขว้กันบนโต๊ะน้ำชาข้างหน้า ด้านข้าง เป็นผู้ชายไม่กี่คนที่ดูจริงจังพอๆ กับเขา

“ประธานอุดม คุณพูดแบบนี้ไม่ค่อยถูกเท่าไหร่นะครับ？เล่นสนุกคืออะไร？ลูกสาวคุณตามผมมาเอง เป็นเรื่องความสมัครใจของทั้งสองฝ่าย จะเรียกว่าเล่นสนุกได้ไง？”

“คุณ——”

เถ้าแก่อุดมคนนั้น โดนคุณชายผู้ดีที่เป็นที่รู้จักในพื้นที่นี้ทำให้โกรธจัด

ส่วนไอ้แซ่ณราการก็อยู่ข้างๆ พอเห็นฉากนี้ เขาก็เสริมเข้ามา

“แต่ถึงเป็นแบบนั้น ทำไมคุณให้คนตีพวกเธอจนเป็นแบบนั้นได้ล่ะ？คุณหรือไหมว่าลูกสาวของอุดมมีลูกไม่ได้แล้ว ลูกสาวของผมก็เจ็บหนักด้วย！”

“ภาสดร คุณอย่าคิดว่าพ่อคุณมีอำนาจที่เมืองหลวง แล้วพวกเราจะไม่กล้าทำอะไร บนโลกนี้ยังมีกฎหมายอยู่”

คนที่ไอ้แซ่ณราการคนนี้ สุดท้ายก็พูดถึงวิบูลย์ตระกูลจรัลพฤกษ์แห่งเมืองหลวง

สีหน้าของภาสดรเยือกเย็นลงมา