เป็นครั้งแรกที่เส้นหมี่รู้สึกอึดอัดที่หน้าอก เหมือนถูกภูเขากดทับไว้ จนเธอหายใจไม่ออก
“ไปเถอะ ไปหาแม่หนู”
ตอนที่ในใจกำลังรู้สึกแย่
พิมเจ้า ปล่อยเด็กไปก่อนเองแล้ว
ดังนั้นชินจังจึงวิ่งมาอย่างรวดเร็ว เส้นหมี่อ้าแขนสองข้างออกแล้วกอดเธอไว้ในอ้อมแขน
“ชินชิน ลูกไม่เป็นไรใช่ไหม?”
“ไม่เป็นไรครับ หม่ามี๊”
ชินจังก็เป็นเด็กที่มีเหตุผล ตอนนี้เขาสงบลงแล้ว
เด็กก็ปล่อยแล้ว บวกกับรอบๆ ไม่มีอะไรที่ทำให้เกิดอันตรายจริงๆ พิมเจ้าจึงโยนอาวุธสังหารในมือลงบนพื้น ไม่มีอะไรมาก ก็แค่กิ๊บที่คมกริบ
ส่วนของที่ยิงเข้าสู่ร่างกายของหน่วยเอสเอสพวกนั้น ก็เป็นกระดุมที่เธอหัก
รองผู้นำเดชา:“คุณท่าน?”
“ปล่อยเธอไปเถอะ ผมเชื่อเธอ เพราะว่า พ่อของเธอก็เป็นคนมีความภักดี
ไชยันต์โบกมือ สื่อว่าให้คนที่ขวางอยู่เปิดทางให้
แต่ว่า เขาพูดถึงคนหนึ่ง
คนบอกทาง:หนึ่งแปดหกหนึ่งเจ็ดสองห้าศูนย์สอง
พิมเจ้าที่กำลังจะออกไปก็สั่นไปทั้งตัว จากนั้น ก็เงยหน้าขึ้นทันที มองไปที่คุณท่าน
“คุณ……คุณรู้จักพ่อฉันได้ไง?”
“ตอนที่ฉันเห็นคุณปากระดุมเมื่อกี้ ฉันก็นึกถึงคนๆ หนึ่ง ที่เขาช่วยฉันด้วยใบไม้หนึ่งกำ ตอนที่ฉันถูกโจมตีเหมือนกัน ดังนั้น ฉันก็เลยนึกถึง”
ไชยันต์ก็ไม่ปิดบังอะไร พูดเรื่องในอดีตให้ฟังเบาๆ
พูดจบ ก็อย่างที่คิดไว้ ผู้หญิงคนนี้ที่เมื่อกี๊ดูเหมือนจะมองทุกอย่างออก ก็ไร้อารมณ์ใดๆ ทั้งนั้น ทันใดนั้น ไหล่ก็สั่นเล็กน้อย
เบ้าตา ก็แดงก่ำอย่างแรง
“ตระกูลพิชญเดชาในไซโก เป็นตระกูลที่มีความภักดี ผู้ชายพวกเขาจะฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ ส่วนผู้หญิงจะฝึกฝนทางการแพทย์ เป็นตระกูลที่หายากในโลกใบนี้ ฉันไม่รู้ว่าทำไมคุณถึงเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ฝึกสิ่งนี้?สุดท้ายจะกลายเป็นคนที่ฆ่าคนด้วยมีดผ่าตัด แต่ฉันว่า พ่อของคุณ จะต้องไม่หวังว่าคุณจะเป็นแบบนี้แน่ ใช่ไหม?”
“……”
ในอาคารที่เงียบสงบ มีเพียงเสียงร้องไห้ที่ควบคุมไม่ได้ของผู้หญิงคนนี้
คนที่ฆ่าคนด้วยมีดผ่าตัด!
ประโยคนี้ สำหรับเธอแล้ว มันคือทัณฑ์เลาะกระดูก เธอกำหนดให้ตายแล้ว และเธอก็ไม่มีหน้าไปเผชิญหน้ากับบรรพบุรุษของตระกูลพิชญเดชาได้ด้วย
แต่ว่า เธอไม่ได้เลือก
เพราะว่า เธอต้องการทวงคืนความยุติธรรมให้กับตระกูลพิชญเดชาของพวกเขา เธออยากรู้ว่า เป็นพลังแบบไหนกันแน่?ถึงทำให้ตระกูลไวท์ที่ไต่เต้าไปจนถึงระดับสูงแล้ว กลายเป็นหมาของคนอื่นได้!
สุดท้ายพิมเจ้าก็ออกไปจากเดอะวิวซีอย่างรวดเร็ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก