“3 แต้ม บวกกับหนึ่งนักรบ ฉันชนะแล้วสินะ?”
“หึหึ…”
เธอตอบโต้นักพนันคนแรกคนนี้ แสงดาวทำเพียงแค่หัวเราะเยาะ จากนั้นเธอก็โยนไพ่ในมือตัวเองออกไป
“เฮือก—”
ลมหายใจเย็นเยือกออกมาจากลำคอของผู้ชมที่อยู่ตรงนั้น ทั้งกาสิโนเสียงดังเกรียวกราว
คิดไม่ถึงว่าจะเป็นไพ่สามใบแต้มเหมือนกัน บวกกับไพ่ A 2 3!
สุดยอดเลย!
คนคนนั้นก็มองอย่างตกตะลึงตาค้างอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นทำได้เพียงหน้าม่อยคอตกโยนไพ่ทิ้งไป
“เอาเถอะ เธอชนะแล้ว เธอว่ามาจะถามคำถามอะไร?”
“ตกลง”
แสงดาวพึงพอใจ
เธอโยนไพ่ในมือของเธอลงบนโต๊ะเช่นกัน จากนั้นเธอหยิบของบางอย่างจากบนตัว วางลงต่อหน้าทุกคนที่อยู่ที่นี่
“ฉันอยากถามหน่อย กระสุนนัดนี้มาจากไหน?”
“อะไรนะ?”
เมื่อถามคำถามนี้ออกมา คนในกาสิโนนี้ส่งเสียงตกตะลึงขึ้นมาอีกครั้ง
ที่นี่เป็นสถานที่ค้าขายใต้ดินก็จริง แต่ว่าคนที่เอาเรื่องออกมาพูดอย่างเปิดเผย มีเธอเป็นคนแรก อีกอย่างนี่มันกระสุนปืนนะ!
สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปอีกครั้ง
คนคนนั้นเริ่มพูดติดๆ ขัดๆ: “นี่…ฉันจะไปรู้ได้ยังไง? นี่ก็คือกระสุนไม่ใช่เหรอ?”
แสนรักจ้องมองด้วยสีหน้าไร้อารมณ์: “นายดูดีๆ? ถ้านายพูดออกมา เงิน 5 ล้านหยวนยังคงเป็นของนาย เป็นยังไง?”
“!!!!”
นี่มันเก็บเงินได้ชัดๆ
คนคนนี้ไม่พูดติดขัดในทันที เขาจ้องมองกระสุนนัดนั้นแล้วพูดออกมา: “นี่คือกระสุนปืนสไนเปอร์ น่าจะเป็นรุ่น SSG”
“ไม่ใช่ จะเป็นรุ่น SSG ได้ยังไงล่ะ? กระสุนของSSG ไม่ได้ยาวขนาดนี้ โครงสร้างไม่ได้ซับซ้อนขนาดนี้ แค่แกนที่หุ้มด้วยปลอกทองแดง”
มีคนโต้แย้งทันที
คนที่พนันคนนี้ได้ฟังก็รู้สึกโมโห: “ตกลงว่าเป็นฉันที่พนันหรือว่าเป็นแกกันแน่? ตอนนี้เป็นฉันที่กำลังตอบคำถาม”
คนคนนั้น: “…”
“ไม่เป็นไร เพียงแค่ใครในที่นี้สามารถบอกที่มาของกระสุนนัดนี้ได้ และบอกฉันว่ามันมาจากที่ไหน ฉันก็สามารถพนันกับเขาได้ เงินก็จะเป็นของเขา”
แสงดาวยักไหล่ ท่าทางไม่ใส่ใจเรื่องเล็กน้อย
เธอเพิ่งพูดจบ คนกลุ่มนี้ก็แตกกระเจิง
ดังนั้นในไม่กี่วินาที ทั้งโต๊ะพนัน มีคนทุกประเภทแย่งชิงกันเข้ามาบอกที่มาของกระสุนนัดนั้นกับแสงดาว พวกเขาแย่งชิงกันขึ้นหน้า จนแทบจะหัวร้างข้างแตก อยากจะคว้าโอกาสของลาภลอยนี้ไว้
แสงดาวมองคนกลุ่มนี้อย่างไม่แยแส
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก