พวกมันเหมือนกับว่าถูกคนวางยายังไงอย่างงั้น ต่างแย่งกันวิ่งหนีขึ้นฝั่ง ชาวประมงที่อยู่โดยรอบต่างเก็บกันอย่างตื่นตาตื่นใจ ทว่าพวกเขาทั้งสาม ทานเจ้าสิ่งนี้มาหลายวันติดต่อกันแล้ว
จนถึงตอนนี้ยังทานไม่หมดเลย
แล้วตอนนี้ ในตอนที่คนคนนี้กำลังว่ายน้ำอยู่มองเห็นเม็กกาโลดอนตัวยักต์ตัวนั้นแล้ว ทำให้เขาตกใจจนฉี่ราดกลับมา
ชินจังมีหนึ่งร้อยเหตุผล ที่จะสงสัยว่าคนคนนี้กำลังคิดอยากจะทำลายเม็กกาโลดอนของทะเลบริเวณใกล้เคียงเหล่านี้ให้หมดไป
อิคคิวไม่พูดอะไรแล้ว
ลูบเหงื่อที่ซึมออกมาจากหน้าผาก ทั้งสองก็เดินลงไปที่ห้องรับแขกแล้ว
แต่ไม่รู้เลยว่า หลังจากที่พวกเขาได้เดินออกไปแล้ว พี่ชายแปลกประหลาดที่พวกเขานึกว่า “มีจิตใจเคียดแค้น”คนนั้น ได้นำเอาเซลล์เนื้อเยื่อของหม่ามี๊ของพวกเขาวิเคราะห์ออกมาแล้ว
“อาวุธนิวเคลียร์ของไอ้คนแก่ไม่ตายคนนี้ยิ่งมีพลังทำลายล้างมากขึ้นเรื่อยๆแล้ว มีลักษณะคล้ายกับโรคระบาดเลย”
“โรคระบาด?”
เส้นหมี่ที่อยู่ห่างไกลออกไปอยู่ในวัดของในประเทศ ได้เห็นสองคำนี้แล้ว ทันใดนั้นก็ตกใจจนหน้าเปลี่ยนสี
“ทำไมถึงได้พูดแบบนี้ล่ะ? ค้นพบอะไรแล้วหรือเปล่า?”
“อืม คุณดูเซลล์ของคุณนะไม่ได้หดตัวและละลายไปโดยตรง ทว่าคือทำลายเยื่อหุ้มเซลล์ก่อน หลังจากนั้นค่อยๆกัดกินเซลล์ที่แข็งแรงอันนี้ทีละเล็กทีละน้อย นี่ไม่เหมือนไวรัสเหรอ?”
“หลังจากนั้น การแผ่รังสีของอาวุธนิวเคลียร์โดยปกติ เดิมทีไม่มีกระบวนการแบบนี้ คุณลองคิดพิจารณาดูได้ว่าทั่วโลกมีระเบิดนิวเคลียร์ที่มีชื่อเสียงเกิดขึ้นกี่ครั้ง”
ชายหนุ่มรูปหล่อคนนี้ พูดไปด้วย พร้อมทั้งลงจากเคาน์เตอร์ทดลองไปแล้ว
เดินมายังชั้นหนังสือที่อยู่ด้านหลัง ค้นหาหนังสือของเขา
เส้นหมี่ที่อยู่ทางด้านนี้ได้ฟังจบแล้ว ใจเย็นวาบขึ้นมาแล้วครึ่งหนึ่ง
ยังเป็นแบบโรคระบาด?
นั่นเป็นสิ่งที่น่ากลัวขนาดไหน เธอเพียงแค่ถูกมัดเอาไว้กับระเบิดอันนั้นอันเดียวเท่านั้น
“ด้านโน้นของเขาต้องมีมือดีอยู่ด้วย ไม่ได้แล้ว คุณผู้หญิง คุณต้องให้ท่านประธานนำเอาคนคนนี้ขุดออกมา ไม่งั้น ยังไม่รู้ว่าภายหน้าจะผลิตอะไรแปลกประหลาดออกมาอีก”
โทอิสที่อยู่ในสายโทรศัพท์ สุดท้ายกลับยังบอกกับเส้นหมี่ด้วยประโยคนี้
เขาเองก็เป็นอัจฉริยะทางด้านนี้
แน่นอนว่า เขาไม่มีทางนำสิ่งที่อีกฝ่ายทำออกมา ใช้คำว่า “น่ากลัว” สองคำนี้บรรยายออกมา
แต่ว่า เพียงแค่คำว่าแปลกประหลาด ก็เพียงพอสำหรับทำให้คนด้านนี้ ดวงใจร่วงหล่นลงไปแล้ว เพราะว่า นี่ไม่ใช่สัญญาณที่ดีจริงๆ
เส้นหมี่วางสายโทรศัพท์ลงแล้ว ใบหน้าดูไม่ดีอย่างมาก
แสงดาวผลักประตูเข้ามา มองเห็นสีหน้าอันนี้ของเธอ ถามว่า:“เป็นอะไรเหรอ? เจ้ากระต่ายน้อยตัวนั้นก็ไม่มีวิธีการเหรอ?”
“ไม่ใช่ เมื่อสักครู่พวกเราพึ่งจะพูดถึงอีกเรื่องหนึ่ง เขาพูดว่าอาการของฉันอันนี้แปลกประหลาดมาก เหมือนกับโรคระบาด เขาอยากจะให้น้องชายของคุณรีบขุดคนที่อยู่เคียงข้างทศราชที่วิจัยสิ่งนี้ออกมาโดยเร็ว”
เส้นหมี่รีบปลอบใจเธอ พร้อมทั้ง นำเรื่องเหล่านี้พูดออกมาอีกครั้ง
ดวงตาสุกใสคู่นั้นของแสงดาวทันใดก็เบิกกว้างขึ้นมาแล้ว!
ขุดคนที่อยู่เคียงข้างไอ้แก่คนนั้น?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก