แสงดาวได้ฟังก็อยากจะโน้มน้าวอีกครั้ง แต่พออ้าปากกลับพบว่าไม่รู้จะพูดอะไรจริงๆ
เพราะสิ่งที่เขาพูด เธอเข้าใจ ตอนนั้นเธอกับม็อกโกสองคน ตอนนั้นในใจของม็อกโกไม่ได้มีญาติผู้น้องอย่างขวัญเมืองอยู่ในใจ
แต่เธอไม่เศร้าทุกครั้งที่เห็นเหรอ?
ในที่สุดแสงดาวก็ไม่มีอะไรจะพูด เธอจึงจากไป
เชียนหยวนล๋ายเย่ที่รอเธออยู่ข้างนอกเห็นสีหน้าของเธอก็เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ทันใดนั้นเธอยืนก้มหน้าอยู่ตรงนั้น น้ำตาไหลลงเยอะยิ่งขึ้น
แต่ว่ามันไม่มีทางอื่นแล้ว
ในเมื่อคณาธิปพูดออกมาแล้ว เรื่องนี้ก็ไม่มีทางที่จะกลับไปได้อีก
ในวันนั้นเมื่อพวกเส้นหมี่กลับมาจากญี่ปุ่น เชียนหยวนล๋ายเย่ที่อยู่ทางนี้ก็นั่งเครื่องบินกลับไปกับคนของตระกูลคิววายที่มารับ
สามวันต่อมา
เมื่อเส้นหมี่พักผ่อนที่เรืองรองอย่างเต็มที่แล้ว เธอก็ได้รับอนุญาตให้ออกไปข้างนอกอย่างอิสระได้ และยังสามารถชมสินค้าอิเล็กทรอนิกส์ได้ในช่วงเวลาสั้นๆ
เธอเปิดโทรศัพท์ เมื่อกดดูก็เห็นหัวข้อข่าวต่างประเทศเต็มไปด้วยที่เต็มไปด้วยข่าวเชียนหยวนล๋ายเย่กับลูกชายคนรองของตระกูลเฮกังญี่ปุ่นกำลังจะแต่งงานกัน
ห๊ะ? ทำไมถึงเปลี่ยนคนล่ะ?
เธองงจึงหยิบโทรศัพท์เข้าไปถาม
"พี่ภา เกิดอะไรขึ้นคะ? ก่อนนี้เชียนหยวนล๋ายเย่บอกว่าจะแต่งงานกับพี่ธิปไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงเปลี่ยนไปแต่งกับคนอื่นในตระกูลเฮกังแล้วล่ะ?"
"เฮ้อ คุณชายรองเขาไม่ยอม เลยส่งลูกสาวของตระกูลคิววายคืนค่ะ"
พี่ภารู้สึกเสียดายอย่างมากเมื่อพูดถึงเรื่องนี้
เส้นหมี่ "..."
คิดจะทำอะไร?
ผู้หญิงที่ดีพร้อมขนาดนี้ แม้แต่แสงดาวก็ชื่นชมต่อหน้าเธอนับครั้งไม่ถ้วน ทำไมถึงไม่ต้องการล่ะ?
เส้นหมี่ขมวดคิ้วแน่น เธอจึงโทรหาหิรัญชากรุ๊ปทันที
"ฮัลโหล? พี่ธิปเหรอ? ฉันหมี่เอง"
"อืม ว่ามาสิ"
แน่นอนว่าผู้ชายที่รับสายของเธอยังคงเดินออกมาจากห้องประชุมทันทีแม้ว่าจะกำลังประชุมอยู่ก็ตาม เขาถือโทรศัพท์ถามอย่างอ่อนโยน
เส้นหมี่จึงถามตรงๆอย่างไม่เกรงใจ "ไม่ พี่ธิป ฉันเห็นข่าวแล้ว ทำไมพี่...ไม่แต่งงานกับเชียนหยวนล๋ายเย่แล้วล่ะ? ก่อนหน้านี้ความสัมพันธ์ของพวกพี่ก็ดีไม่ใช่เหรอ?"
"ไม่!"
เขาเอ่ยปากปฏิเสธ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก