ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1402

ตอนที่เส้นหมี่ตื่นขึ้นมาในเช้าของวันที่สอง ก็พบว่าลูกชายไม่ได้อยู่บบนเตียงแล้ว

“ชินชิน?”

เธอรีบลุกขึ้นมาแล้วออกไปจากในห้องนอน

เพราะว่าหอพักใหม่นี้ก็ไม่ได้อยู่ไกลมากจากราตรี พวกเขาทางนั้น ตึกเดียวกันเกี่ยวข้องกันก็คือชั้นบนชั้นล่าง ฉะนั้น ต่อไปลูกของเธอก็จะถูกเรียกไปหาพวกเขาที่นั่นอีก

แต่ที่ทำให้คนต้องประหลาดใจก็คือ เมื่อเธอมาถึงหน้าประตูหอพักของสองสามีภรรยาคู่นี้ ราตรีเห็นเธอแล้วกลับมีสีหน้างวยงง

“เปล่านะ วันนี้ตอนเช้าฉันยังไม่เห็นลูกเธอมาเลย ยังคิดจะไปถามพวกเธอด้วยซ้ำว่าจะมากินอาหารเช้าด้วยกันไหม?”

เธอถือซาลาเปาที่เพิ่งทำเสร็จถาดหนึ่งอยู่ในมือ แล้วพูดอย่างประหลาดใจ

เส้นหมี่: “.......”

ไม่มานี่เหรอ?

เธอเริ่มกังวลใจเล็กน้อย หันหลังกลับแล้วไปตามหาอีกครั้ง

ราตรี ก็เดินตามมาข้างหลังด้วย

กลับพบว่า ครั้งนี้เมื่อกลับไปแล้ว เธอเจอลูกชายอยู่ในหอพักแล้ว และในเวลานี้ มือเล็กๆ ของเขาก็กำลังหิ้วถุงเล็กถุงใหญ่อย่างละใบอยู่ บนโต๊ะอาหารของในหอพักยังมีนมอุ่นๆ สองแก้ววางอยู่อีกด้วย

เส้นหมี่: “ชินชิน ลูกไปไหนมา? แล้วของเหล่านี้คือ?”

“หม่ามี๊ ซื้อจากข้างล่าง รีบมากินเถอะ”

หนุ่มน้อยเห็นหม่ามี๊กลับมาแล้วก็ดีใจมาก เรียกหม่ามี๊ให้เธอรีบมากิน

เส้นหมี่งงเล็กน้อย

เจ้าเด็กนี้ที่แท้ก็ไปซื้ออาหารเช้ามาแต่เช้าตรู่?

แต่ทำไมเขาไม่บอกเธอเลยสักคำ? อีกทั้งของมากมายขนาดนี้ เขาถือกลับมายังไงไหว?

เส้นหมี่เดินเข้ามาอย่างสงสัย ราตรี ก็เดินตามอยู่ข้างหลัง

“ชินชิน หนูไปที่โรงอาหารคนเดียวเหรอ? ของมากขนาดนี้หนูถือมาได้ยังไง?” เธอก็สงสัยในเรื่องนี้เหมือนกัน หลังจากที่เข้ามาแล้วก็เริ่มซักถามขึ้นมา

แต่พอชินจังได้ยินที่เธอถาม ใบหน้าเล็กๆ อันหล่อเหลาก็กลับเป็นเย็นชาภายในทันที

คือไม่คิดจะสนใจเธอเลยแม้แต่น้อย

ราตรี: “.......”

เส้นหมี่: “อาจจะให้คนงานของโรงอาหารชั้นล่างช่วยเอามาส่งให้เขา น้าตรี ขอโทษด้วยค่ะ รบกวนคุณอาแต่เช้าเลย”

เธอรีบแก้ไขสถานการณ์ให้กับลูกชาย

ราตรี เห็นแล้ว หลังจากที่เหลือบมองดูสองแม่ลูกนี้อย่างอายๆ แล้วก็ออกไป

“หม่ามี๊ ต่อไปอย่าไปสนใจเขาเลย”

“หา?”

เส้นหมี่ที่เพิ่งจะนั่งลง ได้ยินลูกชายพูดประโยคนี้ก็อึ้งไปนิดหน่อย

“ทำไมเหรอ? ลูกไม่ชอบเธอเหรอ? แต่เมื่อก่อนหม่ามี๊ได้ยินน้าภาของลูกบอกว่า ลูกยังกินข้าวที่บ้านเธอมาโดยตลอด เธอก็ดูแลลูกดีมาก ทำไมจู่ ๆ ถึงให้หม่ามี๊อย่าไปสนใจเขาล่ะ?”