ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 182

เด็กชายหัวเราะอย่างภูมิใจ ภายใต้ความมืด

จริงๆ ถ้าอยากให้ความสัมพันธ์ของแด๊ดดี้กับหม่ามี๊อบอุ่นขึ้น ไม่มีอะไรได้ผลไปกว่าให้พวกเขาอยู่ด้วยกันแล้ว

ในที่สุดเด็กชายก็หาวิธีได้ แล้วแป๊บเดียวก็หลับไป

แต่ว่า พวกเขาไม่รู้ว่า แผนยังไม่ทันเปลี่ยน วันถัดมา แด๊ดดี้กับหม่ามี๊ของพวกเขาก็เกิดเรื่องขึ้น

“คุณเส้นหมี่ เข้างานหรือยังครับ？”

ตอนที่เส้นหมี่รับสายของเคมี กำลังอยู่ระหว่างทางไปโรงพยาบาล

ได้ยิน เธอก็พยักหน้าทางโทรศัพท์：“ใกล้ถึงโรงพยาบาลแล้วค่ะ มีอะไรเหรอคะ？”

“อือ มีครับ คือ……”

ทันใดนั้นเคมีก็ตะกุกตะกักขึ้นมา“คือท่านประธานให้ผมบอกกับคุณว่า เช้าวันนี้ให้ไปที่ ……อำเภอหน่อยครับ”

“คุณพูดอะไรนะ？”

เส้นหมี่ที่เพิ่งถึงหน้าโรงพยาบาล ตอนที่ปิดประตูรถ เธอก็คิดว่าหูตัวเองมีปัญหา

อำเภอ？

หมายความว่าไง？

เรื่องราวกะทันหันไป ทำให้เส้นหมี่ตอบสนองไม่ทัน คำไม่กี่คำนี้หมายความว่าไง？

จนกระทั่งเธอเข้าไปในโรงพยาบาล ข้างหูก็ได้ยินผู้ช่วยคนนี้พูดอีกว่า：“คุณจะหย่าไม่ใช่เหรอครับ？ท่านประธานบอกว่า วันนี้เช้าเขามีเวลาหนึ่งชั่วโมงมา ……”

“……”

ในที่สุดเส้นหมี่ก็เข้าใจ

จากนั้น หลังจากเท้าคู่นั้นของเธอที่กำลังก้าวไปข้างหน้าหยุดลงกะทันหัน เธอที่ถือโทรศัพท์อยู่ ก็เหมือนโดนใครทำให้หยุดลง หลังจากในหัวมีเสียงดัง“หึ่ง” ก็คิดอะไรไม่ออกอีก

หย่า！

ที่แท้เขาให้ผู้ช่วยโทรมาแต่เช้า ก็เพื่อหย่ากับเธอ

ก็ใช่ การแต่งงานนี้ เธอจะหย่านี่？

วันนั้นที่คฤหาสน์หลังเก่า เธอตกลงกับปากเอง ทะเบียนบ้านตระกูลหิรัญชาของเขา ตอนนี้ก็ยังอยู่ในกระเป๋าเธออยู่เลย

ในที่สุดเส้นหมี่ก็สงบอารมณ์ลง

เหมือนกับว่าหลังจากเจ็บปวดอย่างรุนแรง ร่างกายที่พังทลายเหลือเพียงแต่ความชา ใบหน้าเธอเย็นชาจนไร้อารมณ์ใดๆ มองไปข้างหน้าอย่างว่างเปล่า ดึงมุมปาก：“ได้สิ แต่ว่าฉันมีเคสผ่าตัดหนึ่งเคส รอฉันผ่าตัดเสร็จแล้วจะไป”

“……โอเคครับ”

เคมีไม่กล้าพูดอะไรมาก ได้ยินเธอตกลง ก็ถอนหายใจยาวๆทันทีแล้ววางสาย

อย่าว่าแต่เธอเลย

แม้แต่เขาที่ได้รับคำสั่งนี้ตอนเช้า ก็ตกใจมาก！

เขาไม่เข้าใจว่าอยู่ดีๆทำไมสองคนนี้จู่ๆถึงเป็นแบบนี้ได้？ก่อนหน้านี้ ตอนที่เขาไปหาเส้นหมี่ที่อังกฤษกับ BOSSผู้ยิ่งใหญ่คนนี้ เขาก็ยังดีกับเธออยู่เลยไม่ใช่เหรอ？

คืนนั้นเธอตามออกมาแล้วล้มไปที่ถนน ฉากที่เขาวิ่งออกไปอุ้มเธอขึ้นมา เขาไม่ได้มองผิดไปแน่ ความตื่นตระหนกบนใบหน้าของชายคนนี้และความสุขที่ได้เจอหลังจากหายไป หลอกใครไม่ได้