ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 188

“Sorry เมื่อคืนหม่ามี๊ลูกไม่ค่อยสบาย แด๊ดดี้เลยไปดูแลเธอ เลยมาหาลูกไม่ทัน ให้โอกาสแด๊ดดี้อีกได้ไหม？”

แสนรักมองไปที่ใบหน้าเล็กๆที่ไม่มีรอยยิ้มให้ตัวเองเลยสักนิด ที่จริงแล้วในใจรู้สึกแย่และเสียใจ

เขาเป็นลูกชายของเขา แต่เมื่อคืนสุดท้ายคนที่เขาพามาช่วยหม่ามี๊ กลับเป็นชายหนุ่มอีกคน หมายความว่าอะไรกัน？

หมายความได้ว่าเขาที่เป็นแด๊ดดี้นั้นล้มเหลว เขาไม่ได้ให้ความรู้สึกปลอดภัยแก่เขา ไม่สามารถเป็นคนแรกที่เขาเลือกในช่วงวิกฤตได้

นี่คือปัญหาของตัวเขาเอง！

คุณชายคิวก็ยังดูเย็นชา

ดวงตาพระจันทร์เสี้ยวที่ปกติชอบยิ้ม หลังจากมองเขาอย่างโกรธจัดแล้ว เขาก็เปิดประตูนี้ออก กันกลับเข้าไป

แสนรักเห็น ก็ดีใจ และตามเข้ามาทันที

“คิวคิว ขอโทษนะ เรื่องที่เกิดขึ้นครั้งนี้ เป็นความผิดของแด๊ดดี้เอง”

“แล้วไงครับ？ความเสียหายที่เกิดขึ้นต่อหม่ามี๊ เอาคืนมาได้ไหมครับ？”

ในที่สุดคุณชายคิวก็พูด เขานั่งอยู่บนเตียง ยากที่จะเชื่อว่า เด็กห้าขวบคนหนึ่ง จะพูดด้วยคำพูดที่เฉียบคมด้วยใบหน้าที่แสนเย็นชาเช่นนี้

สีหน้าแสนรักเปลี่ยนไปทันที

เขาไม่เหมือนชินจังจริงๆ ถึงแม้ชินจังจะฉลาดเหมือนกัน แต่ภายใต้การดูแลเอาใจใส่ของแสนรัก ความคิดจิตใจจะเหมือนเด็กมากกว่า

ส่วนเด็กตรงหน้านี้ เขากลับปรากฏความเป็นผู้ใหญ่และนิ่งขรึมที่ปิดปกติออกมา ในทันทีทันใด

หรือว่า นี่จะเป็นเพราะว่าหลายปีมานี้ พวกเขาสามคนแม่ลูกเร่ร่อนอยู่ข้างนอก เพื่อที่จะปกป้องหม่ามี๊ เขาที่อายุแค่ห้าขวบ เลยรับหน้าที่เป็นลูกผู้ชายตัวเล็กๆ？

แสนรักก็ดูเสียใจอีกครั้ง

เวลานี้ เขาแทบอยากจะตบตัวเองสักสองฉาดจริงๆ！

“ใช่ ลูกพูดถูก เรื่องเกิดขึ้นแล้ว ความเสียหายที่เกิดขึ้นไม่อาจคืนกลับมาได้ แต่แด๊ดดี้อยากให้ลูกเชื่อว่า ตั้งแต่นี้ไป แค่มีแด๊ดดี้อยู่ ก็จะไม่มีใครทำร้ายพวกลูกได้”

แสนรักรับประกันกับลูกชาย อย่างจริงจังแบบไม่เคยมีมาก่อน

แต่ความจริง ที่จริงคำๆนี้ฟังดูแล้ว เหมือนกำลังพูดให้ตัวเองฟัง ตั้งแต่นี้ไป แค่มีเขาอยู่ เขาก็จะไม่ให้พวกเขาแม่ลูกนี้ได้รับความเสียหายใดๆ！

คุณชายคิวก็เริ่มประทับใจเล็กน้อย

เขาก็มองแด๊ดดี้อย่างตั้งใจ เพราะว่าพฤติกรรมชั่วร้ายต่างๆของแสนรักเมื่อก่อน ทำให้เขาสงสัย ลังเล

แต่สุดท้าย พอเห็นความจริงจังบนใบหน้าแสนรัก เขาก็เลือกที่จะเชื่อ จากนั้น ดวงตาพระจันทร์เสี้ยวที่สวยงามสองข้างนั้นก็แดงระเรื่อขึ้นมา

“ตอนนี้ก็จะปกป้องแล้วเหรอ？”

“แน่นอน ดังนั้นภารกิจที่วันนี้แด๊ดดี้มอบให้ลูก ก็คืออยู่ที่บ้านกับน้องสาวแล้วคอยดูหม่ามี๊ให้ดี พวกลูกรับหน้าที่ดูแลหม่ามี๊ให้ดี เรื่องอื่นๆ แด๊ดดี้จัดการเอง”

เสียงสุดท้ายของประโยคที่ยกสูงขึ้นเล็กน้อย ดูเหมือนจะกลับไปสู่ความทรงพลังของเขาที่มีอำนาจมากจนจะสั่งอะไรก็ได้ ใบหน้าที่หล่อเหลาเต็มไปด้วยความดูถูก！