ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 206

ว้าว!

เจ้าตัวเล็กที่เย็นชานี้สามารถพูดได้เยอะมากในตอนนี้เลย

แถมยังหยิ่งผยองมาก!!

คิวคิวทำหน้าบึ้งทันเมื่ออยู่ข้างหลังพี่ชาย: "ได้ยินไหม พี่ชายของฉันบอกว่ามันแค่เล่นๆ พวกเธอจะทำอะไรได้"

“ใช่ ฮึ่ม!”

หนูรินจังก็โบกหมัดอ้วนเล็กๆ ข้างหลังพี่ชายของเธอ และเธอก็ช่วยพี่ชายตนเอง

“ไอ้เด็กพวกนี้มันกวนประสาทฉันจริงๆ!”

เมื่อคนกลุ่มนี้เห็นก็โกรธเคืองทันที มีเด็กสองสามคนที่อายุมากกว่าคิวคิว ไม่กี่ปี พวกเขาจะลุกขึ้นและมาตีเขาทันที!

ตีเขา?

มาเลย มาดูกันว่าใครชนะใคร? เขาไม่ได้ต่อสู้เป็นเวลานานแล้ว และเขาก็คันมือคันไม้ด้วย

คิวคิวที่ชอบต่อสู้ ก็พับแขนเสื้อขึ้นเผยให้เห็นแขนสีขาวและเนื้อที่อ่อนโยนของเขา แต่เปี่ยมด้วยความแข็งแกร่ง

คนตรงข้าม: "..."

รวมทั้งชินจังที่นี่ด้วย: "..."

เมื่อเห็นว่าการต่อสู้อันดุเดือดกำลังจะเกิดขึ้น ในเวลานี้ ครูทุกคนที่ไปสมัครบัตรก็กลับมา รวมทั้งอาจารย์ของชินจังและเส้นหมี่

"ชินชิง คิวคิวทำอะไรอยู่? บัตรทำเสร็จแล้ว เข้าไปกันเถอะ"

“ใช่ๆชินจังเราต้องรีบเข้าไป คุณอยู่ในแถวที่สอง”

“ครับ หม่ามี๊!”

เด็กน้อยทั้งสามได้ยินเช่นนี้ ทุกคนก็ตอบกลับ จากนั้นจึงเดินตามหม่ามี๊และครูไป

แน่นอน ตอนที่จากไป คิวคิวจอมซนไม่ลืมเงยหน้าทำหน้าผีมองกลุ่มคนที่อยู่เบื้องหลัง!

พวกแกจะทำอะไรฉันได้!!

“เจ้าตัวเล็กนี้ ฉันจะฆ่ามัน!!”

คนที่นั่นเห็นแล้วโกรธมากๆ เด็กชายในชุดสูทสีขาวตัวเล็ก ๆ แทบรอไม่ไหวที่จะไล่ตาม คิวคิวและคนอื่นๆ ทันที

โชคดีที่มีคนคว้าแขนเขาไว้ในเวลานี้

“นายน้อย อย่าโกรธพวกเขาเลย เด็กขนดกที่ยังไม่โต ไม่มีอะไรต้องกังวล ได้ยินมาว่าการแสดงนี้จะออกอากาศทางทีวี ถ้าเขาเห็นนี่เป็นสนามซ้อมแล้ว รอให้เขาขายหน้าต่อหน้าผู้ชมทั้งหมดก็พอแล้ว!”

“จริงเหรอ เยี่ยมไปเลย!”

ทันทีที่พูดคำเหล่านี้ กลุ่มคนที่เดิมทีไม่พอใจ คิวคิวและคนอื่น ๆ ก็ไม่โกรธอีกต่อไป แต่กลับกลายเป็นรอการแสดงที่ดี มองดูความโชคร้ายของพวกเขา

เด็กบ้า รอไว้ก่อน!