ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 216

สุขาวดีได้ยินอย่างนั้น ก็ชำเลืองมองหญิงชราคนนี้ที่ใกล้จะลาจากโลกนี้ไปแล้ว แต่ก็ยังไม่กลับใจใหม่ ในที่สุดท่าทีของหล่อนก็เริ่มเปลี่ยนไปอย่างช้าๆ

เปลี่ยนเป็นเย็นชาไปมาก

“ใช่เหรอ แล้วทำไมฉันได้ยินว่าหิรัญชากรุ๊ปกำลังจะออกจากห้างฯแกรนด์เอชของพวกคุณหล่ะ? เรื่องของป้าหลาน ฉันคงไม่เข้าไปยุ่งหรอกค่ะ แต่ทว่าอีกไม่ช้าหลานสาวของฉันกำลังจะเป็นคุณยายของคฤหาสน์หิรัญชา ฉันก็เลยว่าจะเข้ามาช่วยเหลือ ยังไงพวกเราก็เคยมีความสัมพันธ์ที่ดีมาก่อน แต่ในเมื่อป้าไม่ต้องการ ฉันก็จะไป"

เมื่อพูดจบ ผู้หญิงคนนี้ก็ลุกขึ้นเพื่อที่จะเดินออกไปจากที่นี่

สีหน้าของจารุณีก็เปลี่ยนไปทันที

จริงสิ หล่อนลืมไปว่าหลานสาวของผู้หญิงคนนี้เป็นคู่หมั้นของแสนรัก ตลอดหลายปีที่ผ่านมา แม้ว่าพี่ใหญ่ของหล่อนจะไม่ชอบ แต่ด้วยความที่แสนรักชอบ จึงอยู่เคียงข้างเขาเสมอมา

แต่ในที่สุดจารุณีก็ปรับทัศนคติของหล่อนให้อ่อนลง: “เธอแน่ใจขนาดนั้นเชียวเลยเหรอ? ตอนนี้เส้นหมี่ กลับมาแล้ว และก็พักอยู่ที่บ้านหลานชายของฉันด้วย”

“ป้าพูดได้ดี แต่ทั้งหมดเป็นเพราะสิ่งเดียวที่ทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเขายังตัดไม่ขาด นั่นคือลูกสองคนของพวกเขา เพื่อเด็กๆ รักจึงต้องให้หล่อนไปอยู่ที่บ้านด้วยกัน”

“เธอมั่นใจเหรอ?”

จารุณีไม่กล้าเชื่อ

สุขาวดีมองเห็นอย่างนั้น หล่อนก็นั่งลงอีกครั้ง: "แน่นอนสิ เรื่องที่แป้งร่ำหลานสาวของเราจะแต่งเข้าตระกูลคฤหาสน์หิรัญชานั้นเวลาได้ใกล้เข้ามาแล้ว ฉันจะบอกให้ฟังนะว่างานฉลองวันเกิดของคุณปีนี้ คุณท่านกมลภพขอให้แป้งร่ำกลับมาร่วมวันเกิดของคุณเป็นพิเศษ คุณคิดว่านี่หมายความว่าอะไร”

ผู้หญิงคนนี้งัดไพร่ใบสุดท้ายในมือออกมาแล้ว

คุณท่านกมลภพโล่งอก ต่อมาก็เป็นเรื่องของการกำหนดวัน แต่ไหนแต่ไรความรักระหว่างแสนรักกับแป้งร่ำก็ไม่เคยมีปัญหามาก่อน

ต่อมา เรื่องที่แป้งร่ำจะแต่งเข้าคฤหาสน์หิรัญชา เป็นเรื่องที่นับวันรอได้เลย

ในที่สุดจารุณีก็เชื่อ

ได้ งั้นฉันจะรอวันที่หลานสาวเธอได้เป็นคุณยายของคฤหาสน์หิรัญชา เมื่อถึงวันนั้น อย่าลืมตระกูลโรแกนก็แล้วกัน "

ไม่ลืมแน่นอน เพียงแค่หล่อนได้เป็นคุณยายของคฤหาสน์หิรัญชา สิ่งแรกที่จะทำคือคืนหุ้นที่หิรัญชากรุ๊ปเอาคืนมาจากพวกคุณ แต่ว่า…?

ทันใดนั้น สุขาวดีก็หยุดนิ่ง แล้วแสดงสีหน้ากังวลเล็กน้อย

จารุณีเป็นคนใจร้อน พอเจอเหตุการณ์อย่างนี้ หล่อนแทบทนไม่ไหว พูดว่า: "แต่อะไรล่ะ รีบพูดสิ!"

สุขาวดียิ้มแล้วพูดว่า: “เส้นหมี่ คนนี้ ค่อนข้างยุ่งยาก มันคงจะดีถ้าพวกเราจะไม่เข้าไปเกี่ยวข้องกับตระกูลคฤหาสน์หิรัญชานี้ตลอดไป”

“ไม่ให้เข้าไปเกี่ยวข้องเลยงั้นเหรอ?” จารุณีหัวเราะแห้งแล้วพูดว่า: “เธอคิดมากไปแล้ว ลูกทั้งสองคนของหล่อนอยู่ที่นั่น หล่อนจะไม่ไปได้ไงหล่ะ?”

“ใช่ ดังนั้นสิ่งที่พวกเราจะต้องทำคือ ทำอย่างไรก็ได้ให้แสนรักไม่ให้หล่อนเข้ามา ให้หล่อนเหมือนสุนัขแม้จะปีนไต่ยังไงก็เข้ามาไม่ได้ แค่นี้ก็สำเร็จแล้ว”

สุขาวดีหัวเราะขึ้นมาทันที แววตาคู่นั้นที่เต็มไปด้วยความดุร้ายและเลือดเย็น ราวกับงูพิษ มองเพียงแวบเดียวก็หวาดเสียวสันหลัง

จะให้แสนรักไม่ให้หล่อนเข้ามางั้นเหรอ?

แล้วจะทำอย่างไรหล่ะ?

ผู้หญิงคนนั้นยังไงก็เป็นแม่ของเด็กๆ เขาไม่มีทางที่จะไม่ให้แม่เจอลูก