ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 231

"เข้าใจแล้ว"

เขายืนขึ้น ในเวลาเพียงไม่กี่นาที น้ำเสียงของเขาก็เย็นชา และภายใต้ความเย็นชาของเขาเต็มไปด้วยความเคร่งขรึม กลับไปสู่การใช้อำนาจโดยอำเภอใจอย่างสมบูรณ์

หลังจากนั้นเขาก็กลับไป

คุณท่านมองหลังของเขา และกำไม้เท้าแน่น

ผ่านไปครู่หนึ่ง พ่อบ้านสมมาตรก็เดินเข้ามา เมื่อเห็นว่าท่าทางของเขาไม่ถูกต้อง จึงถามอย่างรวดเร็วว่า "เกิดอะไรขึ้นครับ คุณชายเป็นอะไร ทำไมสาวน้อยคนนั้นถึงรู้เรื่องนี้ พวกเราไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อนเลย"

เขาถามคำถามหลายข้อติดต่อกัน ซึ่งทั้งหมดเป็นสิ่งที่เขาอยากรู้จริงๆ

แต่ ในบรรดาปัญหาเหล่านี้ ปัญหาที่ร้ายแรงที่สุดควรเป็นปัญหาสุดท้าย

สีหน้าของคุณท่านเริ่มมืดมนมากขึ้นเรื่อยๆ "ฉันไม่รู้ บางทีตอนที่แสนรักฆ่าสุนัขครั้งนั้น อาจไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอเห็นมัน!"

"คุณหมายความว่ายังไง"

"ตอนดิลกพาภรรยาและลูกๆมาที่นี่ ตอนแสนรักอายุได้สิบขวบเป็นปีที่เขาฆ่าสุนัข หลังจากนั้น เพื่อป้องกันไม่ให้ลูกสาวของเขาเห็นเหตุการณ์อย่างนี้อีก ดิลกจึงไม่ค่อยให้เธอมา"

"ดังนั้นตอนที่คุณชายอายุสิบขวบและบังเอิญ…ฆ่า เด็กผู้หญิงคนนี้ก็น่าจะไม่เห็นมันสิ ทำไมถึงได้"

เมื่อพ่อบ้านได้ยินถึงการพูดถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมานี้ เขาก็เริ่มนึกถึงเหตุการณ์ในครั้งนั้นแล้วจึงเริ่มคาดเดา

ดิลกเป็นพ่อของเส้นหมี่ ตอนนั้นเส้นหมี่ เห็นอาการป่วยของแสนรักโดยบังเอิญ เมื่อเกิดความกลัว เส้นหมี่ก็มาที่นี่น้อยลง ในขณะนั้นดิลกไม่ได้ให้เหตุผล แต่คนฉลาดทุกคนรู้ดีในตอนนั้น

เมื่อแสนรักอายุสิบเอ็ดปี เขาก็ถูกส่งตัวเข้ารับการรักษาแบบปิด

ในช่วงเวลานั้น สาวน้อยตัวน้อยคนนี้รู้ได้ยังไงว่าเกิดอะไรขึ้นกับแสนรักในสถานที่นั้น

ไม่มีใครรู้เรื่องนี้นอกจากคุณท่าน พ่อบ้าน และหมอในตอนนั้น และหมอคนนั้นก็ถูกคุณท่านจัดการเรียบร้อย เพื่อป้องกันไม่ให้ความลับถูกเปิดเผย

แล้วเธอรู้ได้ยังไง

เหตุใดตอนนั้นเขาจึงมองเธอเป็นเด็กเรียบร้อย ที่แท้ก็เป็นเด็กสกปรก ไม่เชื่อฟัง หรือเขาให้น้อยไปหรือ

คุณท่านจ้องมองไปที่ประตู ด้วยดวงตาที่ดูน่ากลัวกว่าที่เคย!

——

ในเมือง โรงพยาบาลราษฎร์

ในห้องผู้ป่วย เด็กน้อยสามคนยืนอยู่บนเตียงของโรงพยาบาลมองศีรษะของหม่ามี๊ถูกพันด้วยผ้าก๊อซสีขาวหนาๆ และต่างก็น้ำตาไหล

"มันเป็นความผิดของแด๊ดดี้ ทำไมเขาไม่ไปช่วยหม่ามี๊ให้เร็วกว่านี้ ฉันบอกแล้วว่าหม่ามี๊อยู่ในอันตราย!"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก