ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 244

สองชั่วโมงต่อมา ในที่สุด มาร์ตินก็ถ่ายทำเสร็จและพร้อมที่จะกลับมา

แต่ในขณะที่เขายกเท้าขึ้น ผู้ช่วยก็นำโทรศัพท์มือถือของเขามาด้วย: "คุณชายรองโทรศัพท์ของคุณ"

มาร์ตินเอาโทรศัพท์แนบหู: "ฮัลโหล?"

“ฉันจะให้เวลาคุณหนึ่งนาที ภายในสามนาที ถ้าฉันไม่เห็นผู้หญิงคนนั้นออกมา ฉันสัญญาว่าจะฆ่าสมาชิกในตระกูลโรแกนของคุณทีละคนในสถานีตำรวจ!

เสียงเหมือนปีศาจดังขึ้นในโทรศัพท์มาร์ตินได้ยินและกระโดดขึ้นด้วยความตกใจ

"เวรล่ะ"

ไอ้สารเลวนี่มาเร็วขนาดนั้นเลยเหรอ?

เขาทำอย่างนั้นได้อย่างไร? ทั้งที่เขาพึ่งไปที่นั่นเมื่อคืนนี้ เขาได้พบแฮ็กเกอร์ที่เชี่ยวชาญในการแฮ็กกล้องวงจรปิดของโรงพยาบาลแล้ว ทำไมเขาพบที่นี่เร็วขนาดนี้? !

ใบหน้าของ มาร์ตินซีดลง: "แสนรัก คุณอย่ามายุ่ง! ยัยบ๊องนั้นไม่ใช่นักโทษของคุณ ทำไมฉันต้องส่งหล่อนให้คุณ?"

ไอ้หมอนี้นับว่าค่อนข้างซื่อสัตย์ และเขาไม่ได้ทรยศเส้นหมี่ในเวลาแบบนี้นี้

แต่เมื่อชายที่รับโทรศัพท์ได้ยินคำพูดของเขา เขาก็รู้สึกหนาวขึ้นมาทันทีและรู้สึกเหมือนว่าแสนรักกำลังคลานตามสายโทรศัพท์มา เสียงของเขาก็ยิ่งน่ากลัว!

“นายกำลังท้าทายความอดทนของฉันเหรอ”

“……”

“ได้ งั้นฉันจะสงเคราะห์ให้นายตามที่ต้องการ”

จากนั้นมาร์ตินก็ได้ยินเสียงกรีดร้องทางโทรศัพท์ และได้ยินเสียงของ มาร์ตัสพี่ชายของเขาแล้ว: "ไม่ ไม่มาร์ตินๆช่วยด้วย —"

มาร์ติน：“！！！！”

ไอ้สารเลวนี้！！

ในท้ายที่สุด มาร์ตินก็ตาแดงทั้งสองข้าง คว้าโทรศัพท์และวิ่งไปหาเส้นหมี่

เส้นหมี่กำลังรออยู่ในเลานจ์

เธอเก็บของทุกอย่างเรียบร้อยหมดแล้วและรอให้ มาร์ตินกลับมา จากนั้นทั้งสองก็จะออกเดินทาง

แต่มาร์ตินกลับมาพร้อมกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตา

เส้นหมี่：“เป็นอะไร？เกิดอะไรขึ้น？”

ดวงตาสีพีชที่สวยงามของ มาร์ตินเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที: "ยัยบ๊อง ฉันขอโทษ พวกเขาหาพวกเราเจอแล้ว"

เส้นหมี่：“……”

หล่อนอึ้งไปครู่หนึ่ง และในทันใดนั้น หล่อนก็หยิบของแล้ววิ่งไป!

“คุณเป็นบ้าเหรอ และเพิ่งมาบอกฉันตอนนี้ คุณบอกว่าที่นี้ปลอดภัยมากไม่ใช่เหรอ？ สัญญาณถูกปิดหมดแล้ว แล้วทำไมเขายังหาเราเจออีก”

เส้นหมี่ทั้งวิ่งทั้งด่าในเวลาเดียวกัน

มาร์ตินกล้าที่จะตอบกลับซะที่ไหน เขาทำได้แค่วิ่งตามหลังไป

ทั้งสองคนวิ่งออกมาจากสตูดิโอ พวกเขาเห็นรถเบนท์ลีย์สีดำ ด้านหลังยังมีรถออฟโรดชั้นนำหลายคันจอดเรียงรายอยู่

ฉากการต่อสู้นั้นเหมือนสัตว์ร้ายที่รอให้เธอตกหลุมพราง!

เชี้ยละ！