ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 296

เส้นหมี่พาปอร์เช่ไปที่คฤหาสน์ของอีริคอีกครั้ง

และเมื่อเขาทั้งสองคนไปถึงที่นั่นก็เห็นคนหลายคนที่พบกันในงานเมื่อวานต่างก็อยู่ที่นี่

"ดูเหมือนว่าวันนี้จะมีการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่จริงๆ"

เมื่อเส้นหมี่เห็นแล้วเธอจึงพูดกับน้องชายที่อยู่ข้างๆ

ปอร์เช่พยักหน้า

เขาไม่ได้พูดออกมาเหมือนปกติแต่ยืนอยู่ข้างหลังของเธออย่างเรียบร้อย

เส้นหมี่"…"

"คุณสวยใสคุณมาแล้วหรอมาตรงนี้เร็ว"

ขณะที่เส้นหมี่กำลังรู้สึกไม่ชินกับท่าทางของน้องชายที่ไม่พูดไม่จาทันใดนั้นคนที่รอเธออยู่ในสวนก็เห็นเธอเข้าจึงเรียกเธอไปอย่างกระตือรือร้น

ทุกคนเป็นนักเก่งกำไรทางการเงินตอนนี้พวกเขากำลังติดตามอีริคดังนั้นจึงรวมกลุ่มกัน

ดังนั้นเส้นหมี่จึงเดินเข้าไป

"พวกคุณมานานแล้วหรอ"

"ไม่นานทุกคนเพิ่งมาถึงที่นี่ใช่แล้วคุณสวยใสคุณรู้มั้ยว่าครั้งนี้พวกเราจะทำโครงการอะไร"มีคนถามเส้นหมี่ขึ้นมา

เส้นหมี่จะรู้ได้ยังไงถึงเธอจะได้รับคำชมจากอีริคแต่เขาก็ไม่เปิดเผยเรื่องเหล่านี้ให้เธอเร็วขนาดนั้น

เธอส่ายหน้า"ไม่รู้ค่ะทุกคนรู้หมดแล้วหรอ"

คนผิวดำคนหนึ่งที่ชื่อว่าปีเตอร์เผยรอยยิ้มมีเลศนัยออกมา"รู้นิดหน่อยเอฟพีเจแปนรู้จักมั้ย"

อะไรนะ!

เมื่อเส้นหมี่ได้ยินชื่อนี้เธอก็รู้สึกกระวนกระวายใจใจตุ้มๆต่อมๆเหมือนมีม้าโคลนหลายหมื่นตัวกำลังคำรามอย่างรุนแรง

เอฟพีเธอรู้จักแน่นอนนั่นเป็นอุตสาหกรรมการผลิตที่มีความแม่นยำสูงสองอันดับแรกของโลกพวกเขาทำเกี่ยวกับเครื่องจักรและอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ต่างๆและเป็นผู้นำด้านเทคโนโลยีชั้นสูงในสังคมสมัยใหม่

อีริคคนนี้บ้าไปแล้วจริงๆเมื่อวานให้เธอเล่นงานหิรัญชากรุ๊ปส่วนวันนี้จะให้เธอไปเล่นงานเอฟพีเจแปน

เขาบ้าไปแล้ว!

"ว้าวเอฟพีหรอนั่นดีมากเลยเป็นปลาตัวใหญ่ถ้าพวกเราทำสำเร็จเราคงได้เงินมาไม่ต่ำกว่าห้าสิบล้าน"

"แน่นอน!"

เมื่อคนอื่นได้ยินชื่อนี้ก็รู้สึกตื่นเต้นมาก

บริษัทใหญ่สินทรัพย์เยอะพวกเขาต้องดีใจแน่นอนเพราะมันจะแสดงว่าพวกเขาจะสามารถหาเงินได้มากขึ้น

เส้นหมี่ยืนคิดแล้วก็รู้สึกว่ามีเหตุผลถ้าโครงการนี้เป็นไปตามกฎเธอก็ยินดีที่จะทำ

ทุกคนรออยู่ในสวนประมาณสามสิบนาทีในที่สุดอีริคก็ออกมาเขาใส่หมวกทรงสูงและชุดสูทเมื่อเขาออกมาก็ให้ผู้ช่วยของเขาแจกโน๊ตบุ๊กให้ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นคนละเครื่อง

"ทุกคนฉันจะไม่พูดพร่ำทำเพลงแล้วนะโครงการของพวกเราในวันนี้คือเอฟพีเจแปนทำเหมือนปกติเมื่อทุกคนได้รับสิ่งนี้แล้วก็จะรู้หน้าที่ของตัวเอง"

"เอฟพีจริงด้วย…"