ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 361

“ธี พวกคุณจะพาคุณผู้ชายไปไหน？”

“พี่ภา วางใจเถอะ ผมจะพาเขาไปหาคุณท่าน ใช่สิ พี่ดูเด็กทั้งสองในบ้านให้ดี อย่าให้พวกเขาไปวิ่งเล่นที่ไหนมั่ว เข้าใจไหมครับ？”

ตอนที่ดลธีออกไป ก็กำชับพี่ภาอีกครั้ง

เรื่องราวมาถึงขั้นนี้แล้ว สถานการณ์รุนแรงขึ้นมากจริงๆ เพราะว่า ในช่วงเวลาสำคัญที่ทำให้แสนรักเกิดเหตุฉุกเฉินนี้ เป็นกระสุนนัดหนึ่ง

ดลธีลากแครอทออกไปจากเรืองรองด้วย

ตอนที่ออกไป ก็ไม่ลืมล็อกสถานที่ไว้อย่างแน่นหนา

วันนี้ จะบ้าแล้วจริงๆ……

——

คืนนี้เส้นหมี่หลับสบายมาก

เธอลืมแล้วว่าตัวเองมาได้ไง พอตื่นมา เห็นไฟคริสทัลบนหัว และผ้าปูที่นอนสีขาวบนร่างของเธอ เธอก็ค่อยๆ นึกถึงเรื่องเมื่อคืนนี้

ดังนั้น นี่เธออยู่โรงแรม？

แสนรักมาส่งเธอ？

ในใจเธอรู้สึกอบอุ่นโดยไม่มีเหตุผล ลุกขึ้นมาจากเตียง เธอกำลังจะเข้าห้องน้ำ กลับเห็นถุงกระดาษสองใบ วางไว้ที่ปลายเตียง พอหยิบขึ้นมาดู ก็พบว่าด้านในเป็นเสื้อผ้าผู้หญิงใหม่เอี่ยมสองชุด

นี่มัน……？

“กริ๊งกริ๊งกริ๊ง……”

“ฮัลโหล？”

“สวัสดีค่ะ คุณผู้หญิง ขอโทษนะคะคุณตื่นหรือยังคะ？ต้องการให้นำอาหารเช้าไปเสิร์ฟให้คุณตอนนี้ไหมคะ？”

เป็นพนักงานเคาน์เตอร์ของโรงแรม โทรขึ้นมาในเวลานี้โดยเฉพาะ ถามเส้นหมี่ว่าจะให้เสิร์ฟอาหารเช้าไหม？

เส้นหมี่ตะลึง ถามกลับอย่างไม่รู้ตัว：“ใครให้พวกคุณเอาอาหารเช้ามาให้คะ？”

พนักงานเคาน์เตอร์โรงแรม：“เป็นคุณผู้ชายคนนั้นที่พาคุณมาเมื่อคืนนี้ เขาสั่งอาหารเช้าให้คุณในเช้านี้แล้ว และยังจ่ายค่าห้องของคุณด้วยค่ะ”

เส้นหมี่：“……”

ในใจรู้สึกซับซ้อนทันที และไม่รู้ว่าจะพูดอะไร จ้องถุงสองใบที่ถือไว้ในมือแล้วถามอย่างโง่เขลา：“งั้นเสื้อผ้าสองถุงนี้ล่ะ？”

“ก็เป็นคุณผู้ชายคนนั้นที่ให้พวกเราเตรียมค่ะ คุณผู้หญิงคะ ขอโทษนะคะเอาขึ้นไปเสิร์ฟได้ไหมคะ？”

พนักงานเคาน์เตอร์ถามอย่างมีมารยาทอีกครั้ง

เส้นหมี่จึงรีบตกลง จากนั้นวางสาย

ผู้ชายคนนี้ ทำไมดีขนาดนี้？

เขาไม่เพียงแต่ส่งเธอมาที่โรงแรมเท่านั้น แต่เขายังช่วยเธอเตรียมการอย่างรอบคอบ ซึ่งไม่เหมือนเขาเลย

หรือว่า……เขาไม่ได้สูญเสียความทรงจำ？

ตอนที่เส้นหมี่เข้าห้องน้ำ จู่ๆ ในหัวก็มีความคิดบ้าๆ ขึ้นมาแบบนี้

แต่แป๊บเดียว ความคิดนี้ก็ถูกเธอปฏิเสธ เพราะว่า เธอนึกถึงเมื่อคืนที่เขาพูดแบบนั้นกับตัวเอง เขาพูดว่า เห็นแก่เด็กสองคนนี้