ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 364

จนเธอเห็นว่าในนั้นเงียบสงบแล้ว ก็ดึงปลั๊กทีวีไปด้วย และในห้องนี้ที่ปิดผ้าม่านนี้ ก็ฝังตัวเองอยู่กับความมืดถึงสามวัน

สามวันถัดมา ในที่สุดประตูห้องก็มีเสียงเคาะประตูเหมือนกับตีกลอง

“เส้นหมี่！คุณเปิดประตูให้ผมนะ！ถ้ายังไม่เปิด ผมจะถีบประตูเข้าไป！”

“……”

เส้นหมี่ที่ใช้ผ้าห่มคลุมตัวเองมิดชิดบนเตียง พลิกตัว ทำเป็นไม่ได้ยิน

ดังนั้นประตูนี้ สุดท้ายก็ถูกคนถีบออกจากด้านนอก

“ห่า！”

วินาทีที่ประตูถูกถีบออก คนๆ นี้เห็นว่าด้านนอกสว่างสดใส แต่ข้างในกลับมืดสนิท เขาตกใจจนเหงื่อไหลออกมาทันที

ยัยโง่นี่ คงไม่ได้เป็นอะไรไปจริงๆ ใช่ไหม？

มาร์ตินวิ่งเข้ามาทันที เปิดไฟทั้งหมด พร้อมกับตะโกนไปว่า：“ยัยโง่？คุณอยู่ไหน？รีบออกมาสิ คุณตายหรือยัง？”

เส้นหมี่：“……”

“ห่า ที่แท้คุณก็อยู่นี่ แม่เอ๊ยคุณเกือบทำผมตกใจตายแล้ว！”ในที่สุดมาร์ตินก็พบก้อนกลมๆ บนเตียง จึงวิ่งไปด้วยความปีติยินดี

เส้นหมี่ไม่อยากสนใจเขา

เธอพลิกตัว หลังจากห่มผ้าห่มคลุมตัว ก็ด่าไปอย่างอ่อนเพลีย：“คุณมาทำอะไร？ออกไปนะ！”

มาร์ติน：“……”

เขาที่ไม่เคยเห็นผู้หญิงคนนี้ตกต่ำขนาดนี้มาก่อน ในที่สุดก็โมโห ยืนอยู่ตรงนั้นแล้วดึงผ้าห่มบนตัวผู้หญิงคนนี้มาทั้งหมด

“คุณว่าผมมาทำไมล่ะ？คุณหายไปสามวัน คนอื่นคิดว่าคุณถูกฆ่าแล้ว”

“คุณมันบ้า！”

เส้นหมี่ที่กำลังอยู่ในทัศนคติเชิงลบสุดๆ พอเห็นผ้าห่มถูกแย่งไป ก็ยืนขึ้นมาจากเตียงทันที จะแย่งผ้าห่มคืนมา

มาร์ตินจะให้เธอได้ไง？

เขาที่ถือผ้าห่มนั้นอยู่ ก็วิ่งไปที่ข้างหน้าต่างโดยตรง แล้วเปิดผ้าม่านที่ปิดไว้ถึงสามวันเต็มนั้นออก

ทันใดนั้น เส้นหมี่ที่อยู่บนเตียง หลังจากรู้สึกว่าแสงจ้าส่องเข้ามาจากนอกหน้าต่าง ตาคู่นั้นก็แสบ จนเธอต้องรีบเอามือปิดตาตัวเองไว้

“มาร์ติน คุณกำลังทำอะไรน่ะ？รีบปิดม่านให้ฉันนะ”

มาร์ติน：“ผมไม่ดึงให้คุณหรอก คุณดูสิตอนนี้คุณเป็นสภาพแบบไหนไปแล้ว？ก็แค่โดนผู้หญิงคนนั้นว่าเอง？ทำไมต้องโทรมถึงขนาดนี้ด้วย？เส้นหมี่คนเดิมไปไหนแล้ว？”

“……”

เส้นหมี่คนเดิม ตายไปแล้ว

เส้นหมี่นั่งเงียบอยู่บนเตียง อยู่นานมาก ในที่สุดหลังจากชินกับแสงที่นี่แล้ว เธอก็ค่อยๆ วางมือสองข้างลง แล้วมองไปยังแสงจ้าที่ตัวเองไม่ได้เห็นมาเป็นเวลานาน