“จะนิ่งทำไมอยู่อีก รีบไปโรงพยาบาลสิ!” เขาสั่งเสียงต่ำ มองด้วยตาเปล่าก็สามารถมองออกได้ว่าเขากำลังวิตกกังวลอย่างมาก
ดลธีจะกล้าชักช้าอยู่ได้ยังไง
ดังนั้นทุกคนที่ตั้งใจจะกลับเมืองaในตอนแรกก็รีบไปโรงพยาบาลทันที
หลังจากนั้นหนึ่งชั่วโมงก็ถึงโรงพยาบาลในพื้นที่
“คุณผู้หญิง นี่มันปวดท้องประจำเดือนไม่ใช่หรอ ตกใจอะไรกัน”
“อะไรนะ!”
เส้นหมี่ที่ยังนั่งกุมท้องอยู่บนเตียงคนไข้ของโรงพยาบาลเบิกตากว้างทันที
ปวดท้องประจำเดือน
เขาเป็นหมอเถื่อนหรือเปล่า เธอเพิ่งฝังเข็มเพื่อให้เลือดหยุดไหล ทำไมเขาถึงบอกว่าประจำเดือนมาได้
แสนรักยืนอยู่ข้างๆ เมื่อได้ยินอย่างนี้ สีหน้าของเขาก็หยุดนิ่ง และก้มหน้ามองผู้หญิงตรงหน้าด้วยความโกรธ
เส้นหมี่รีบอธิบาย “ไม่ใช่นะ ฉันไม่ได้…ประจำเดือนมา จะปวดท้องประจำเดือนได้ยังไง เขาน่าจะวินิจฉัยผิดพลาด”
แสนรัก “…”
“ไม่ใช่มั้ง เป็นผู้หญิง ตอนนี้คุณทำเตียงของโรงพยาบาลของเราเลอะแล้ว ทำไมถึงพูดอย่างนี้ ร่างกายของคุณเป็นยังไงคุณไม่รู้เลยหรอ”
พยาบาลที่ยืนอยู่ข้างๆโต้กลับอย่างไม่เกรงใจพร้อมชี้ไปที่ผ้าปูที่นอน
เส้นหมี่สับสน
เธอรีบมองลงไปข้างล่าง ก่อนจะพบว่ามันเป็นเรื่องจริง ไม่รู้ว่ามีรอยเลอะเธอใต้กระโปรงเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ จึงทำให้ผ้าขาวของโรงพยาบาลขึ้นสีชัดเจน
เส้นหมี่ “…”
เธอไม่อยากพูดอะไรทั้งนั้น จึงรีบคว้าผ้าห่มขึ้นมาปิดหน้า และนอนอยู่ตรงนั้นไม่พูดอะไรอีก
เส้นเลือดบนหน้าผากของแสนรักกระตุก!
แล้วจะทำยังไงอีก เรื่องก็มาถึงขนาดนี้แล้ว เขาทำได้แค่ช่วยเธอจัดการ
“ในเมื่อตรวจพบแล้วว่าป่วยเป็นอะไรก็รีบช่วยเธอรักษาสิ!”
“คุณผู้ชาย ปวดท้องประจำเดือนไม่มีวิธีรักษาได้ ปกติคุณต้องช่วยให้ความอบอุ่นแก่เธอ และให้เธอดื่มน้ำน้ำตาลทรายแดง…”
“ผมไม่ได้ถามว่าปกติทำยังไง ผมถามถึงตอนนี้ รีบฉีดยาให้เธอ มียาอะไรให้กินก็ให้กิน ไม่ต้องพูดอะไรให้มาก”
ผู้ชายคนนี้หมดความอดทนแล้วอย่างเห็นได้ชัด
หมอตกใจกับโทสะของเขา จึงไม่กล้าพูดอะไรอีก นอกจากสั่งยาแก้ปวดและให้พยาบาลให้น้ำเกลือให้เธอ
ร้ายกาจจริงๆ เธอฝังเข็มให้ตัวเอง ทำไมถึงกลายเป็นฝังให้เลือดไหลออกมาได้
เส้นหมี่รู้สึกหดหู่มาก
เธอไม่กล้าไปรบกวนผู้ชายคนนั้นอีก จึงอาศัยจังหวะตอนพยาบาลเดินเข้ามาให้น้ำเกลือ พูดกับเธอเสียงเบา “คุณพยาบาล ช่วยฉันซื้อผ้าอนามัยหน่อยได้ไหม”
พยาบาลเบิกตามองเธอ “สามีของคุณอยู่ตรงนั้นไม่ใช่หรอ ฉันจะมีเวลาไปซื้อให้คุณได้ยังไง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก