ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 454

เส้นหมี่เริ่มโกรธหน่อยๆ แล้ว

เพราะเธอคิดได้ว่า ผู้ชายคนนี้รู้ว่าตัวเองไม่เหมาะที่จะมาสถานที่แบบนี้อยู่แล้ว แต่ก็ยังหนีมา

นี่เขาจะทำอะไร？

อยากทรมานตัวเองตายหรือไง？

เส้นหมี่มาที่ครัว เริ่มคิดหาทางเตรียมอาหารเช้าของคนๆ นี้กับลูกทั้งสามคน

ที่โชคดีคือ หมู่บ้านเล็กๆ บนภูเขานี้ ถึงแม้ไม่มีวัตถุมากมายอย่างเมืองใหญ่ แต่สิ่งของของพวกเขาล้วนมาจากธรรมชาติ และผ่านการทำอย่างพิถีพิถันของเส้นหมี่

ของที่เสิร์ฟออกมา จึงมีรสชาติดีมากเช่นกัน

“ว้าว หม่ามี๊ กลมๆ นี้คืออะไรหรือ？พิซซ่าหรือเปล่า？”

“ใช่จ้ะ หม่ามี๊เอาแป้งไปย่างในหม้อออกมา ส่วนด้านบนใส่ชีสกับเบคอนที่พวกลูกชอบกินมากที่สุด และก็น้ำมะเขือเทศ อร่อยมาก”

เส้นหมี่แนะนำให้เด็กๆ อย่างอดทน

ที่จริงแล้วชีสนั้นหมักด้วยนม เธอจึงใช้นมที่ชาวนาเพิ่งบีบออกมา ทำเป็นก้อนนมสด

ส่วนเบคอน ก็คือเบคอนแห้ง มีอยู่ถมไปที่นี่

ส่วนน้ำมะเขือเทศ ก็ง่ายสุดๆ ตอนนี้เป็นช่วงฤดูเก็บเกี่ยวของชาวนา เธอให้คุณป้า่คนนี้ไปเก็บผักที่สวนผัก

สดสุดๆ

พวกเด็กๆ ได้ยินเธอแนะนำแบบนี้ ก็อยากอาหารสุดๆ

ทันใดนั้น มือเล็กๆ แต่ละมือก็ถือ“พิซซ่า”หอมๆ ที่ทำเองนี้ไว้ แล้วกินไปคำใหญ่ กับโจ๊กที่หอมหวานของที่นี่

เส้นหมี่ยังทำเครปเค้กอีกอย่างด้วย เอาข้าวสารสีขาวมาบดเป็นผง แล้วใส่เกาลัด พุทราจีน ถั่วลิสงเป็นต้น โรยพวกมันไปด้านบนทีละชั้น จากนั้นเอาไปนึ่งในหม้อ

ตอนที่เอาออกมาเสิร์ฟ แม้แต่สองสามีภรรยาคู่นี้ก็ยังมองจนตาค้าง

“สาวน้อย ฝีมือหนูนี่ดีมากเลย สิ่งของจากบ้านเรา หนูก็ยังทำของออกมาได้อร่อยขนาดนี้”

“ไม่หรอกค่ะ พวกนี้ง่ายมากเลย สอนครั้งเดียวพวกคุณก็ทำเป็นแล้ว”

เส้นหมี่ยิ้มอย่างถ่อมตัว แล้วทานมข้นที่เธอทำเองลงบนเครปเค้กนี้ต่อ

เธอมีฝีมือจริงๆ

นั่นเพราะว่า ห้าปีนั้นที่เมืองเคลียร์ เพื่อลูกทั้งสองคนแล้ว จึงฝึกฝนตัวเองให้มีความสามารถ

ในที่สุดอาหารเช้าก็เตรียมเสร็จแล้ว เส้นหมี่จะขึ้นไปข้างบนเพื่อเรียกเขา

ยังประหม่าเล็กน้อย ตอนที่เธอยืนอยู่หน้าบันได เพราะยังไง เมื่อคืนที่ทั้งสองเจอกัน ผู้ชายคนนี้ยังไม่มีสติดีนัก เรียกว่าเจอหน้ากันอย่างแท้จริงก็คงไม่ใช่

เส้นหมี่หายใจเข้าลึกๆ

แล้วขึ้นไปบันไดทีละก้าว

“แอ๊ด——”

ตอนที่ประตูห้องถูกผลักออก แสงแดดยามเช้าส่องผ่านร่างเธอเข้ามา ในที่สุดเธอก็เห็นของตกแต่งในห้องอย่างชัดเจน

เรียบง่ายมาก

ห้องใต้หลังคาที่ปูด้วยแผ่นไม้ โต๊ะไม้แบบโบราณ ม้านั่งยาวที่เต็มไปด้วยความขรุขระ และยังวางอยู่ที่เตียงนั้นตรงหัวมุม ดูเหมือนจะเป็นทั้งหมดในนี้ด้วย