ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 503

เป็นสิ่งที่สวยงามมากที่ผู้คนสามารถเกิดมาในโลกนี้ได้ แต่ตอนนี้เขากลับบอกว่าถ้าเธอยังคงท้าทาย เขาจะทำให้สิ่งนี้เป็นสิ่งที่เจ็บปวดที่สุดสำหรับเธอ

ท้ายที่สุดนากาจิมะก็ไม่พูดอะไรอีก

เขาพาคนไปสนามบินพร้อมที่จะบินไปญี่ปุ่น

"นากาจิมะ คุณมาแล้ว"

"อืม พาเขาขึ้นไปหรือยัง" นากาจิมะที่ลงจากรถถามขณะมองดูเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวสุดหรูที่อยู่ไม่ไกล

ลูกน้องที่สวมแว่นกันแดดก้มตัวเปิดประตูให้เขาได้ยิน จึงพยักหน้าอย่างรวดเร็ว "ครับ พาขึ้นไปแล้ว ทุกอย่างเรียบร้อยรอคุณนากาจิมะ"

"ดี"

นากาจิมะก้าวไปทางเครื่องบิน

จู่ๆหลังจากที่เขาขึ้นเครื่องบิน ยังไม่ทันจะได้นั่งก็มีร่างหนึ่งปรากฏตัวขึ้นข้างหลังเขา

สับคอ!

ทันใดนั้นเขาก็ล้มลงเหมือนหมูตาย

"ท่านประธาน โอเค เรียบร้อยแล้ว"

ชายผู้นั้นเงยหน้าขึ้น ที่แท้ก็เป็นคนที่เพิ่งเปิดประตูให้นากาจิมะ

หลังจากที่จัดการกับคนญี่ปุ่นเสร็จแล้ว เขาก็ถอดแว่นกันแดดออก และมองไปยังชายที่อยู่หน้าห้องนักบินในห้องโดยสารด้วยความตื่นเต้นอย่างมาก

ท่านประธาน ใช่ เครื่องบินลำนี้ไม่ได้เป็นของนากาจิมะแล้ว แต่มันถูกปล้นไปตั้งนานแล้ว

แสนรักนั่งอยู่ตรงนั้นด้วยใบหน้าที่มืดมน ไม่อยากจะตอบคนที่อยู่ข้างหลังเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากได้ยินเสียงของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและความปีติยินดี

"แล้วไง ให้ฉันบอกไหมว่าต้องทำยังไงต่อไป"

"..."

กาโร่ปิดปากของเขาอย่างเงียบๆ

อดทนไว้ นายน้อยคนนี้กำลังจะลุกเป็นไฟในหัวใจของเขาแล้ว ไม่ควรยั่วยุเขาอีก

กาโร่ดึงชาวญี่ปุ่นลงมาจัดการ

หลังจากนั้นทั้งสองก็พาชายชราขึ้นเครื่องบินไปยังเมืองหลวง...

——

แครอทขับรถไปที่บ้านคฤหาสน์วชิรนันท์อีกครั้ง

"พี่ภา ชินจังอยู่บ้านกันรึเปล่า น้าซื้อของมาฝาก"

"อยู่ค่ะ"

บังเอิญเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ และพี่ภาโกหกไม่เก่ง เธอจึงได้แต่บอกเธอว่าเด็กๆอยู่ที่บ้าน

แครอทเข้ามาอย่างมีความสุข

อิคคิวได้ยินเสียงจากชั้นบนก็ไม่พอใจมาก เขาไม่อยากเอาใจผู้หญิงคนนี้อีกต่อไป และเขาไม่อยากคุยกับเธอ

แต่พี่ชายของเขา ชินจังก็หยุดเขาอีกครั้ง

"แด๊ดดี้ยังพาหม่ามี๊กลับมาไม่ได้ เรายังเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงกับผู้หญิงคนนี้ไม่ได้"

"หมายความว่ายังไง"

"เราสามารถหลอกถามเธอได้ บางทีเธออาจจะรู้เรื่องของหม่ามี๊ก็ได้" ชินจังวิเคราะห์อย่างชาญฉลาด