ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 518

ในที่สุดเส้นหมี่ก็ทนต่อสิ่งกระตุ้นนี้ไม่อยู่ หลังจากตรงหน้ามืดลง เธอก็หมดสติ

นี่ไม่ใช่เรื่องจริง ไม่ใช่

ถ้าเป็นแบบนี้ งั้นเขาจะทำอย่างไร？

ตอนนี้ใครสามารถช่วยเขาผ่านวิกฤตนี้ไปได้บ้าง เธอให้พวกเขาทำลายเขาไม่ได้

——

ในประเทศ

คฤหาสน์หิรัญชา

แสนรักกับธวัชสองคน สุดท้ายก็หาช่องลับของหอบรรพบุรุษนี้เจอ โดยผ่านรอยเท้าสองข้างตรงหน้าประตูหอบรรพบุรุษชั้นล่างที่ปิดไม่สนิท

จากนั้น ช่องทางเดินลับนี้ หลังจากพวกเขาเข้าไป ก็พบว่าชั้นล่างยังมีที่อยู่ใต้ดินขนาดใหญ่

“พระเจ้า ฉันไม่เคยได้ยินลุงพูดเลยว่า มีบ้านซ่อนอยู่ชั้นใต้ดิน นี่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อไหร่เนี่ย？ทำไมพวกเราไม่รู้เรื่องนี้เลย？”

ธวัชเห็นชั้นใต้ดินที่ดูอลังการแล้ว ก็ตะลึงจนอ้าปากค้าง

ไม่ ไม่ควรเรียกว่าชั้นใต้ดิน

เพราะว่า ระดับความหรูหราของที่นี่ สามารถเทียบได้กับคฤหาสน์หรูหราบนพื้นดินได้เลย และอาจจะดีกว่าด้วยซ้ำ

โคมไฟคริสทัลที่สวยงาม พรมในห้องโถงที่ปูอย่างหนา โซฟาราคาแพง โต๊ะอาหารไม้เชอร์รี่สไตล์พระราชวังสไตล์ยุโรปที่นำเข้าบริสุทธิ์ แสดงความอลังการของที่นี่อย่างไม่ต้องสงสัย แม้แต่ภาพวาดตกแต่งสองสามชิ้นที่แขวนบนผนัง ธวัชเหลือบมองเล็กน้อย ก็ตกใจเมื่อพบว่า ดันเป็นงานจริงของปรมาจารย์ต่างชาติหลายคน มูลค่าไม่อาจวัดเป็นเงินได้

พระเจ้า ทำไมตาแก่นั่นถึงได้สร้างวังที่หรูหราขนาดนี้ในชั้นใต้ดิน？

เขาบ้าแล้วหรือ？

ธวัชไม่อยากจะเชื่อสายตาของตัวเอง

แสนรักก็ไม่ดีไปกว่ากันเท่าไหร่

แต่ว่า หลังจากเขาสำรวจแล้ว ความสนใจของเขาก็เริ่มกระตือรืนร้นในสิ่งที่เขาอยากรู้ รูม่านตาสีดำเปล่งแสงที่เยือกเย็นและเฉียบคม ไม่ปล่อยทุกส่วนของที่นี่ไป

สุดท้าย ก็ทำให้เขาพบการเคลื่อนไหวบางอย่างจริงๆ

“ใคร？”

เสียงตะโกนของชายหนุ่มที่โพล่งออกไป ทำให้วังใต้ดินนี้โกลาหลขึ้นมาทันที

เท้าคู่นั้นที่ซ่อนอยู่หลังม่านตื่นตระหนก เธออ้าขาออกและวิ่งไปด้านข้างอย่างรวดเร็ว

แต่ว่า เวลานี้แสนรักเห็นเธอแล้ว จะปล่อยเธอหนีไปง่ายๆ ได้อย่างไร ก้าวออกไปวิ่งไล่ตาม แล้วเขาก็คว้าเสื้อผ้าที่ทั้งยาวและสกปรกที่ลอยอยู่ข้างหลังเธอ

“ตุบ——”

เธอล้มลงไป จากนั้น ในปากก็ส่งเสียงร้องเหมือนหนู：“จิ๊ดจิ๊ด……”

แสนรัก：“……”

เขาตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เกือบจะคิดว่ามันเป็นสัตว์ประหลาดจริงๆ ไม่ปล่อยในทันที

ยังดีที่ เวลานี้ธวัชก็เข้ามา หลังจากเห็นฉากนี้ เขาก็จ้องมองวัตถุที่ตกลงพื้นทันที แล้วร้องออกมาอย่างตกใจ：“นี่ใช่……คนไหม？”

คน？

แสนรักจึงออกแรงบีบสิ่งที่อยู่ในมือของเขาอีกครั้ง