"เข้าใจแล้ว" เส้นหมี่ตอบรับอย่างเชื่อฟัง
หลังจากนั้นทั้งสองก็กอดกันบนเตียงครู่หนึ่ง ก่อนแสนรักจะลุกขึ้นมาหาอะไรให้เธอกิน
ดลธีมาถึงโรงแรมตอนประมาณเก้าโมงครึ่ง หลังจากพบเจ้านายแล้ว เขาก็เล่าสั้นๆว่าเกิดขึ้นหลังจากการแถลงข่าว
"หลังจากคุณออกไป สมเดชและคนอื่นๆก็รีบโทรหาตำรวจและกระทรวงพาณิชย์ จากนั้นตำรวจก็เก็บตัวอย่างพยาธิสภาพจากหมอ และขอให้เจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องให้ความร่วมมือในการสอบสวน รวมถึงคณาธิปด้วย"
"นอกจากนี้กระทรวงพาณิชย์ หลังจากที่พวกเขาเห็นวิดีโอของซาจากรุ๊ปที่บังคับให้คุณท่านลงนามในข้อตกลงการโอนหุ้น พวกเขาก็นำตัวแทนของบริษัทออกไปด้วย หากหลักฐานเป็นที่แน่ชัด ซาจากรุ๊ปก็น่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับการก้อโกง ด้วย ถึงตอนนั้นหุ้นของหิรัญชากรุ๊ปทั้งหมดในมือของเขาก็จะเป็นโมฆะ"
นี่เป็นครั้งแรกที่ดลธีพูดอย่างอิสระ
แสนรักฟังอย่างเงียบๆ
เขาไม่ได้โต้ตอบอะไรมาก เพราะทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่เขาคาดไว้ และเขาได้เตรียมการไว้แล้ว
หิรัญชากรุ๊ป!
เป็นเพราะเขาไม่เคยต้องการมาก่อน แต่ถ้าเขาต้องการจะทำจริงๆ ขยะเหล่านั้นไม่มีแม้แต่แรงจะดิ้นรน!
"เข้าใจแล้ว นายกลับไปก่อน ฉันต้องอยู่ที่นี่อีกสองวัน"
"หืม" ดลธีมองเขาด้วยความประหลาดใจ "จะอยู่ต่ออีกสองวัน แล้วบริษัทล่ะ ตอนนี้พวกเขากำลังรอให้คุณกลับไปเป็นประธานอยู่นะ"
"มีพวกสมเดชอยู่ไม่ใช่หรอ"
"เฮ้ ประธาน คุณให้ค่าพวกเขามากเกินไป คนพวกนั้นสร้างปัญหาให้คุณได้ แต่จะมีความสามารถในการจัดการบริษัทได้ยังไง"
ดลธีเตือนเขาด้วยใบหน้าเศร้า
ที่จริงคนเหล่านี้ไม่มีความสามารถจริงๆ ไม่เช่นนั้นเมื่อบริษัทเผชิญกับวิกฤตครั้งใหญ่พวกเขาจะไม่เพียงต้องการปกป้องตนเอง
ท้ายที่สุดแสนรักก็ทำได้เพียงสัญญาว่าจะกลับไปในวันพรุ่งนี้
เมื่อเขาพูดเรื่องนี้เสร็จ และกลับไปที่ห้องนอน เส้นหมี่ซึ่งนอนอยู่บนเตียงก็ผล็อยหลับไปอีกครั้งแล้ว
นอนหลับฝันดีทั้งคืน
เช้าวันรุ่งขึ้นเมื่อเส้นหมี่ตื่นขึ้นท้องฟ้าก็สว่างแล้ว
"ตื่นแล้วหรอ"
แสนรักซึ่งตื่นแล้วใส่เสื้อไหมพรมถักคอกลมสีเบจที่มีปกสีอ่อนแบบเดียวกัน ทำให้เขาดูดีมากสดใสจนแทบจำผู้บริหารผู้เย็นชาไม่ได้
"อืม ตื่นแล้ว วันนี้เราจะกลับกันแล้วใช่ไหม"
"อืม"
ผู้ชายที่มาวัดอุณหภูมิเธอไม่ได้ปิดบังเธอ
เส้นหมี่พยักหน้า และหลังจากปล่อยให้เขาตรวจอย่างเชื่อฟังแล้ว เธอก็เตรียมที่จะลุกจากเตียงเพื่ออาบน้ำ
ทันใดนั้นขณะที่เธอยกผ้าห่มขึ้น ชายคนนั้นก็หยุดเธอ จากนั้นก็ก้มลงอุ้มเธอขึ้นจากเตียง แล้วตรงไปที่ห้องน้ำ
เส้นหมี่ "..."
เขาแบบนี้...ทำให้เขาเสียคน
เส้นหมี่ยืนอยู่หน้าอ่างล้างจานด้วยใบหน้าแดงก่ำ หลังจากนั้นไม่นานเธอก็หยิบแปรงสีฟันที่บีบยาสีฟันขึ้นมาแล้วยัดเข้าไปในปากของเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก