ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 564

หลังจากนั้นสิบนาที ในห้องประชุมเล็กของแผนกปฏิบัติการการลงทุน

“พวกคุณคิดว่าเธอหมายความว่ายังไง? สองวันมานี้ แผนงานที่ฉันส่งขึ้นไปให้ ก็ถูกตีกลับมาหมดเลย”

“ใช่ ฉันก็ด้วย หรือว่าเธอไม่ได้รู้เลยว่าลงทุนคืออะไร? ไม่ผ่านเลยสักอัน? แล้วบริษัทจะหาเงินจากอะไรล่ะ?”

“จุ๊～～～เบาเสียงหน่อย เธอคือคุณนายหญิงนะ............”

เพียงประโยคเดียว สามารถสรุปยืนยันเหตุผลทั้งหมดที่เส้นหมี่จะอยู่ที่นี่ได้

ก็ใช่ เป็นภรรยาท่านประธาน จู่ๆ ก็ตกลงมานั่งอยู่ในตำแหน่งสำคัญของบริษัท จะพูดว่ามาด้วยความสามารถของเธอ พูดออกไป แม้ตัวเส้นหมี่เองก็แทบไม่เชื่อ

ดังนั้น ตอนที่เธอเข้ามา มองเห็นฉากที่ทุกคนมีท่าทีก้มหน้าก้มตาเรียบร้อย แต่กลับไม่รู้เลยว่า แท้จริงเบื้องหลังพวกเขาเหล่านี้มีสีหน้าท่าทางอย่างไรตอนที่พูดถึงเรื่องเธอ

ในใจของเธอไม่ได้รู้สึกหวั่นไหวใดๆเลย

“ทุกท่าน ขอโทษด้วย ที่รบกวนการทำงานของทุกคน วันนี้เรียกประชุมย่อย คืออยากคุยกับทุกคนว่า ต่อไปนี้ถ้าหากรายการในมือของทุกคน สามารถสร้างกำไรต่อปีให้กับตระกูลหิรัญชาได้ต่ำกว่าหนึ่งพันล้าน ก็ไม่ต้องรับมาอีกแล้ว”

เส้นหมี่เปิดประเด็นไปตรงๆ หลังจากนำเอากระดาษไร้ค่าหนาๆที่เพิ่งจัดเรียงออกมาโยนลงบนโต๊ะ เธอมองไปยังคนเหล่านี้ พร้อมประกาศกฎข้อแรกของเธออย่างชัดเจนหลังจากที่เธอเข้ามารับตำแหน่ง

สิ้นเสียงคำพูด ในห้องประชุมก็เกิดความโกลาหลขึ้นมาทันที!

“ต่ำกว่าหนึ่งพันล้าน? ผู้อำนวยการเส้นหมี่ คุณกำลังล้อเล่นใช่ไหม? หนึ่งพันล้านนะ คุณรู้ไหมว่าเป็นจำนวนเงินเท่าไหร่?”

“ถูกต้องผู้อำนวยการเส้นหมี่ คุณ........วางเป้าหมายไว้ใหญ่เกินไปแล้วหรือเปล่า? ถ้าหากเป็นแบบนี้ แล้วพวกเราใครจะกล้าไปลงทุนสุ่มสี่สุ่มห้า? คงไม่มีใครกล้าที่จะลงทุนกับพวกเรา?”

“ใช่ ผู้อำนวยการเส้นหมี่ หรือว่าคุณจะขอคำแนะนำจาก ผู้อำนวยการ คนก่อนไหม?”

“............”

พวกคนเหล่านี้อดไม่ได้ที่จะเริ่มระบายความไม่พอใจออกมา

พวกเขาไม่หยุดที่จะระบายความไม่พอใจต่อเป้าหมายที่สูงเกินไปของเส้นหมี่ คำสองคำก็หนีไม่พ้นความหมายที่ว่าเส้นหมี่ไม่มีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับสาขานี้ สีหน้าเต็มไปด้วยความไม่พอใจและดูถูก

อีกทั้ง สุดท้ายยังมีบอกให้เธอไปขอคำปรึกษาจากผู้อำนวยการคนก่อน!

เส้นหมี่จ้องมองพวกเขาด้วยสายตาเย็นชา

จนในที่สุด พวกเขาพูดจบลง ห้องประชุมนี้ก็เงียบลงแล้ว เธอก็หยิบเอาปากกาเคาะโต๊ะด้วยสีหน้าแบบไร้อารมณ์

“ทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลหิรัญชามี 800 พันล้าน ดอลลาร์สหรัฐ ไม่รวมต้นทุนที่บริษัทใช้ดำเนินธุรกิจ ซึ่งทุกปีบริษัทต้องทำเงินกำไรสุทธิ 50 พันล้านหยวน ถึงจะสามารถถือว่าเป็นกำไรได้ คุณลงทุนแค่ไม่หลักหมื่น หลักสิบล้าน คืออะไร? เล่นขายของแบบเด็กเหรอ?”

“.............”

ในห้องประชุมเงียบสนิทลง ใครก็ไม่กล้าที่จะออกเสียง

เส้นหมี่เห็นเข้า สีหน้าก็ยิ่งเย้ยหยันขึ้น

“อีกอย่าง ในฐานะพนักงานของบริษัทที่มีทรัพย์สินกว่า 800 พันล้าน ดอลลาร์สหรัฐ ถ้าหากไม่สามารถแม้แต่จะคว้าโครงการลงทุนขนาดพันล้านไว้ได้ ฉันก็คิดว่าไม่มีความจำเป็นที่จะอยู่ที่นี่อีกต่อไป คุณไม่ผ่านมาตรฐานของบริษัท ถ้าอย่างนั้นก็เชิญลดเงื่อนไขความต้องการของตัวคุณเองลง ไปอยู่ในสถานที่ที่เหมาะกับคุณ โอเค๊?”

ประโยคสุดท้ายนี้ เส้นหมี่พูดอย่างค่อนข้างรุนแรงแล้ว

ไม่ใช่ว่าเธอจะไม่เคยมีลูกน้อง

ตอนนั้น ตอนที่อยู่วอลล์สตรีทบริษัทอีริค เธอมีลูกน้องหลายสิบคนในทีม อีกทั้งแต่ละคนก็ฉลาดปราดเปรื่อง งานที่คุยต่างก็เป็นจำนวนพันล้านดอลลาร์

แค่คนเหล่านี้?