แสนรักมองดูสองคนนี้ ก็ยิ่งรู้สึกน่าสนใจมากยิ่งขึ้น
เครื่องอิสริยาภรณ์?
เขาไม่เคยเห็นสิ่งนั้นมาก่อน
แต่ เขารู้ว่าสำหรับ ตระกูลทหาร แล้วสิ่งแบบนี้ ย่อมหมายถึงอะไร
ได้ยินว่า มีเพียงคนที่ชนะในสงคราม ถึงจะมีสิทธิ์ได้รับเครื่องอิสริยาภรณ์แบบนี้ และยังได้ยินอีกว่า มีสิ่งของนี้แล้ว ก็ยิ่งทำให้ตระกูลมีความสูงส่งและมีเกียรติมากขึ้น
เรียกได้ว่ากลายเป็นเชื้อพระราชวงศ์ที่อยู่เหนือผู้คนนับหมื่น
แต่ คุณชายรองตระกูลเทวเทพ กลับทำลายมันทิ้ง?
แสนรักเองก็ไม่ค่อยเข้าใจแล้ว : “ทำไมเขาถึงทำแบบนี้? เครื่องอิสริยาภรณ์เป็นถึงตัวแทนฐานะของตระกูลพวกแก เขากับคุณปู่ของแกมีเรื่องบาดหมางอะไรกันไหม?”
ทันทีที่เขาเอ่ยปากมาก็มิได้จะโทษคุณอาคนนั้น อีกอย่างในฐานะของคนนอก ก็เลยถามคำถามแบบนี้ก่อน
บางที นี่อาจจะมีความเกี่ยวข้องกับการเจริญเติบโตของเขา
ตอนนั้น เขาก็เป็นไม้เบื่อไม้เมากับธนากรอยู่ไม่น้อย
ม็อกโกกลับพยักหน้าจริงๆ : “น่าจะไม่ชอบที่คนในตระกูลจัดการชีวิตให้เขานะ เขาเป็นทายาทของตระกูล ทายาทแห่งกองทัพ ทุกสิ่งทุกอย่างต่างก็ต้องกดดันตกอยู่ที่เขา เรื่องแต่งงาน เรื่องงาน.........เป็นต้น”
“ถ้าเป็นแบบนี้ ก็ถือว่าปกติมาก แต่ว่า เขาก็ไม่ควรที่จะทำลายเครื่องอิสริยาภรณ์ของตระกูลพวกพี่”
“ใช่ ดังนั้นตอนนั้นปู่ของฉันโกรธมาก ได้ยินว่า เพราะว่าเรื่องนี้ ขณะนั้นเดือดดาลกันทั้งประเทศ ลงทัณฑ์ความผิดครั้งใหญ่ของปู่ไว้ และยังประกาศเตือนอย่างเข้มงวด ปู่ของฉันเกลียดมาก จนถึงขั้นตอนหลังที่ คุณอา ของฉันตาย เขาก็ไม่แม้แต่จะมองดูเขาเลย”
ม็อกโกเล่าย้อนถึงเรื่องในอดีตของตระกูลเทวเทพ ยังคงมีความใจหายเบาๆ
ในความเป็นจริง ตอนนี้ขุนนายในตระกูลเทวเทพ ยังคงเป็นชื่อต้องห้ามที่ห้ามเอ่ยถึงอยู่
เพราะว่า ตอนนั้นความหวังทั้งหมดที่ตระกูลเทวเทพ มีต่อเขา ต่อมาเขากลับหักหลัง ตระกูลเทวเทพ ก็เพื่อผู้หญิงคนหนึ่ง และยังทำให้วงศ์ตระกูลเกิดความอับอายในเมืองหลวง พวกเขาต่างก็พากันเกลียดเขา!
ดาวหนึ่งดวงที่ควรจะส่องแสงเด่นสว่างที่สุดในพระราชวงศ์ สุดท้าย กลับถูกผู้หญิงคนหนึ่งดึงตกลงมาต่ำต้อย
พวกเขาไม่สามารถที่จะนับเขาเป็นคนของตระกูลเทวเทพ
ยิ่งไม่ให้อภัยเขาด้วย!
แสนรักฟังเข้าใจแล้ว สุดท้าย เขาได้เพียงแค่ถอนหายใจ
“งั้นปู่ของพี่ก็คงไม่ได้คิดถึงเขาจนป่วยหรอก แต่โรคหัวใจกำเริบจากที่สั่งสมมานานกว่า 20 ปี”
“ฉันก็คิดว่าใช่”
ม็อกโกฝืนยิ้มแห้งๆ พูดเสริมมาประโยคหนึ่ง
หลังจากที่คุยเรื่องครอบครัวของคนอื่น ในที่สุดอารมณ์ของแสนรักก็ดีขึ้นมาเล็กน้อย พี่ๆ น้อง ๆ สี่คนตีกอล์ฟกันรอบสุดท้ายเสร็จแล้ว อีกอย่างมีโทรศัพท์จากทางบริษัท แสนรักก็เตรียมที่จะกลับไป
“บริษัทแกทางนั้นก็เพิ่งจะกลับสู่สภาพมั่นคง มีเรื่องอะไรก็อย่าเพิ่งวู่วามไป จำไว้ให้ปรึกษาคุยกันดีๆ อย่าเอาแต่เก็บไว้ภายในใจ รู้ไหม?”
ม็อกโกคือพี่ใหญ่สุด หลังจากที่เห็นว่าเขาจะไป ก็ยังกำชับย้ำเขาไปหนึ่งประโยค
เจเคได้ยิน ก็ยิ้มและพูดแทรก : “ถูก ถูก พี่สาม ผมได้ยินว่า พี่พาพี่สะใภ้สามไปทำงานที่บริษัทด้วย? สุดยอดจริงๆ อย่างนั้นพี่ก็สามารถปรึกษากับเธอได้ ผมรู้มาว่าความสามารถเธอก็เก่งกาจไม่ใช่ย่อยนะ”
“หุบปากของแกซะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก