ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 568

เธอบีบจมูกน้อยๆ ของเขา ทำดูผ่อนคลาย เพื่อให้พวกเด็กๆ เชื่อคำที่เธอพูด

โชคดี หลังจากปลอบแบบนี้แล้ว ลูกๆ สุดที่รักก็ไม่อาละวาดอีก ขึ้นรถตามเธอไปอย่างเรียบร้อย

เว้นจากชินจัง ตอนที่เข้าไป คิ้วน้อยๆ ขมวดและมองมาที่หม่ามี๊

หลังจากนั้นสี่สิบนาที ทุกคนก็กลับมาถึงคฤหาสน์

“เส้นหมี่ เมื่อกี้ผู้ชายของเธอไปเจอลูกค้าจริงเหรอ? ไม่ใช่ทิ้งเธอไว้ที่นั่นเหรอ?”

“ห๊ะ?”

เส้นหมี่ที่เพิ่งจะเปิดประตูเตรียมจะหยิบกับข้าว จู่ๆ ได้ยินแสงดาวถามด้วยประโยคที่เสียดสีมา ทันใดนั้น สีหน้าของเธอซีดขาว

“แน่นอนสิ พี่พูดอะไรน่ะ? เขาจะทิ้งพวกเราไว้ที่นั่นได้อย่างไร?” เธอรีบหลบสายตาของหล่อนอย่างลุกลี้ลุกลน ปฏิเสธคำพูดเหลวไหลของหล่อนไปตรงๆ

แสงดาวเห็นอย่างนั้น ก็ไม่ได้โต้เถียงกับเธอต่อ

แต่มองดูเธออย่างเย็นชาและหัวเราะหนึ่งที จากนั้นก็ยกเท้าก้าวเข้าไป

เส้นหมี่เห็นเข้า ร่างกายที่เต็มไปด้วยความตึงเครียดก็ผ่อนคลายลง คนยืนอยู่ด้านข้างรถ สิ่งของที่เพิ่งหยิบขึ้นมาก็ตกหล่นกลับไปในรถด้วยความอ่อนแรง

เธอไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นทิ้งเธอกับลูกไว้ที่นั่นหรือไม่?

แต่ เธอได้ยินอย่างชัดเจน คำพูดที่เขาพูดกับเธอในโทรศัพท์ เขาอยู่ที่บริษัท กำลังยุ่งอยู่ ให้เธอกลับไปก่อน ไม่ต้องรอเขาทานข้าวเย็น

ทำไมเขาต้องโกหกล่ะ?

เห็นชัดเจนว่าเขาไม่ได้อยู่ที่บริษัท และก็ไม่ยุ่งด้วย

ทันใดนั้น เส้นหมี่ก็นึกเรื่องตอนเที่ยงมื้อนั้นที่ตัวเองถูกผิดนัดออก......

“คุณนาย กลับมาแล้วเหรอคะ?”

“อืม อาหารมื้อค่ำ ก็ไม่ต้องทำของคุณผู้ชายแล้ว เขามีธุระ” เส้นหมี่ถือกับข้าวในมือเข้ามา พูดประโยคด้วยเสียงเรียบเฉย

พี่ภาไม่รู้สาเหตุที่แท้จริง?

ได้ยินไม่ต้องทำอาหารของคุณผู้ชาย เธอก็ยิ้มตอบรับ จากนั้นก็หิ้วถุงกับข้าวเข้าไปทำอาหารในครัว

ในค่ำวันนั้น แสนรักก็ไม่กลับมาทานข้าวที่บ้านจริงๆ

ที่จริงไม่ใช่เฉพาะไม่กลับมาทานข้าวที่บ้าน จนถึงตอนที่เส้นหมี่พาลูกๆทั้งสามคนเข้านอน เธอกลับไปยังห้องนอน นอนรอบนเตียง เธอถึงจะได้ยินว่ามีเสียงเท้าคนเดินอยู่ด้านนอก

“พี่ชาย พี่กลับมาแล้วเหรอ?”

เธอลืมตาขึ้นมาดู มองเห็นเงาคนดำๆ เดินเข้ามา ตั้งสติได้ก็เรียกไป

“อืม”

ครั้งนี้ คนคนนี้ตอบรับอย่างใจเย็น

เพียงแต่ ก็ไม่รู้ว่าเส้นหมี่คิดไปเองหรือเปล่า? เธอเหมือนจะได้ยินว่ามีเสียงขึ้นจมูกในน้ำเสียงทุ้มต่ำที่คุ้นเคยนี้

นั่นคือไม่สบาย? หรือว่าดื่มเหล้ามา?

เส้นหมี่รู้สึกตัว ก็หายจากความง่วงโดยทันที

เตรียมที่จะลุกนั่งมาเปิดไฟ

แต่ในขณะเดียวกัน คนคนนี้ก็เดินผ่านไปในความมืดเข้าไปในห้องน้ำแล้ว ไม่นานนัก หลังจากเพียงแค่ได้ยินเสียงประตูถูกเปิดออก เสียงน้ำจากข้างในก็ดังซ่าซ่าออกมา

ช่างเถอะ ค่อยพูดตอนเขาอาบน้ำเสร็จ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก