ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 572

เส้นหมี่กำลังขับรถอยู่บนทางด่วน

เพื่อให้ตัวเองมีสมาธิที่จะไปจัดการเรื่องเรื่องนี้ให้เสร็จสิ้น ตอนที่กำลังจะออกเดินทาง ยังเอารายชื่อของบางคนในโทรศัพท์ บล็อกเอาไว้ เพื่อจะได้ไม่รบกวนเธอ

แน่นอนว่า นี่คงเป็นสิ่งที่เธอคิดมากไปเอง

เพราะว่า คนเหล่านั้นคงไม่ได้นึกถึงเธอ

“ตืด……ตืด……”

“ฮัลโหล”

“คุณเส้นหมี่ ตอนนี้คุณถึงไหนแล้ว ในที่สุดพวกเราทางนี้ก็ติดต่อตัวแทนของจีคิวกรุ๊ปคนนั้นได้แล้ว เขารับปากพวกเราแล้ว ก่อนตอนเที่ยงต้องตามเขาไปถึงที่นั่นให้ทัน เขาจะให้โอกาสพวกเราอีกครั้งหนึ่ง”

ษาที่เป็นเลขาโทรมา ในสายโทรศัพท์เธอบอกข่าวนี้ออกมาอย่างตื่นเต้น

ตอนเที่ยง?

เส้นมองดูนาฬิกาที่ข้อมือ ตอนนี้กำลังจะสิบเอ็ดโมงแล้ว ไม่เพียงขมวดคิ้วขึ้นมา

จากเมืองAไปถึงเมืองเดอะซี อย่างน้อยต้องใช้เวลาสามชั่วโมง ถึงแม้ว่าตอนนี้เธอขับมาสามสิบนาทีแล้ว แต่ว่า เธออยากให้ไปทันภายในสองชั่วโมงนั้น ทำได้ยากจริงๆ

แต่ว่า เธอก็พูดอย่างอื่นไปไม่ได้

“ฉันทราบแล้ว คุณบอกเขาว่า ก่อนเที่ยง ฉันจะไปถึงที่นั่นอย่างแน่นอน”

“ค่ะ คุณเส้นหมี่”

ษาได้ยินแล้ว จึงปลื้มปีติขึ้นมาทันทีแล้ววางสายไป

หลังจากนั้นไม่กี่นาที ทั้งแผนกบริหารการจัดการก็ฮือฮาขึ้นมา พวกเขาเหมือนว่าได้มองเห็นความสำเร็จอีกหนึ่งโครงการการแล้ว ดีใจมากจนเอาเรื่องนี้ไปบอกกับทุกคน

หลังจากเคมีพาแครอทออกไปแล้ว ตอนกลับมาจึงได้ยินเรื่องนี้เข้าพอดี

“พวกคุณรู้หรือเปล่า หัวหน้าใหญ่ที่มาใหม่ของแผนกบริหารการจัดการ สุดยอดจริงๆ ไปตามลูกค้าด้วยตัวเอง”

“ใช่น่ะสิ ดูไม่ออกเลยว่า ภรรยาของท่านประธานคนนี้เก่งกาจจริงๆ กล้าออกไปจัดการคนเดียวเลย”

“ดังนั้น พวกคุณอย่าได้มองข้ามเธอไป......”

“……”

วินาทีนี้ ทั้งบริษัทกำลังพูดคุยถกเถียงกันเรื่องของเส้นหมี่

เคมีเพราะว่าที่ได้ยินมีเพียงเท่านี้ ก็เลยไม่ได้ใส่ใจนัก หลังจากมาถึงชั้นบน จึงตามท่านประธานไปประชุมที่ห้องประชุมแล้ว

แต่เส้นหมี่ที่อยู่บนทางด่วนนั้น หลังจากวางสายลง หลังจากนั้นจึงเหยียบคันเร่งลงไปอีก จากความเร็ว100เป็น140โดยประมาณแล้ว

ความเร็วระดับนี้ อยู่บนทางด่วนพูดได้เลยว่าเร็วมาก

โดยเฉพาะในวันที่มีหิมะตกแบบนี้

เส้นหมี่กำพวงมาลัยไว้แน่น ได้แต่เพียงอธิษฐานว่า หิมะอย่าได้ตกลงมาหนักกว่านี้ก็คงจะดี

แต่ว่า ก็ทำให้เธอใจหล่นวูบลงมา ยิ่งเธอไม่อยากให้หิมะตกลงมามาก เมื่อออกจากเมือง A มาหิมะกลับตกลงมาอย่างหนัก มองผ่านหน้ากระจกออกไป หิมะขาวๆนั้นร่วงลงมาอย่างไม่ขาดสาย

“เฮ้อ——”

ในตำแหน่งตรงทางโค้ง เธอลดความเร็วลง

คิดไม่ถึงว่า หลังจากเหยียบเบรกลงไป กลับได้ยินเสียงล้อรถกำลังลื่นไหล ทันใด เธอตกใจจนเหงื่อออกมาทั้งร่าง!

ให้ตายเถอะ อย่าได้เกิดเรื่องอะไรขึ้นเลย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก