ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 574

ตอนนี้เธอมีสองทางเลือกระหว่าง แจ้งความแล้วเรียกรถลากมา แล้วค่อยพาตัวเองไปยังเมืองเดอะซี

ไม่งั้น ก็ตามความคิดของตัวเอง ขับรถคันนี้ต่อไป

ชัดเจนมาก ข้อหนึ่งนั้นคงจะไม่ท่วงทันการณ์

เส้นหมี่ออกแรงลุกแล้วลงมา

อดทนต่อความเจ็บปวด เธอเหยียบไปบนหิมะที่ทับถมจนเป็นก้อนหนา รอยเท้าลึกบ้างตื้นบ้างตามความหนาของหิมะเดินมาที่เก็บของหลังรถ หลังจากนั้นหยิบโซ่ยาวๆออกมาจากด้านใน

ครั้งนี้ออกเดินทางขับผ่านร้านซ่อมรถจึงซื้อมา

ไม่มีใครรู้ หลายปีมานี้ที่อยู่ต่างประเทศ เธอได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง รวมทั้งเรื่องแบบนี้ในวันที่หิมะตกถ้าต้องออกจากบ้าน ต้องเตรียมโซ่ยาวๆเอาไว้ในรถ

เอามาใช้เมื่อตอนที่พื้นถนนเกิดความลื่นไหล ผูกเข้ากับล้อรถเพิ่มพื้นสัมผัส

ชีวิตที่ไม่มีทางเลือก ทำให้เธอได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างจริงๆ！

เส้นหมี่เอาโซ่เหล็กลากลงมา หลังจากนั้นก็เหมือนกับตอนที่อยู่เมืองเคลียร์นั้น เอาโซ่เหล่านี้ผูกเข้ากับล้อรถ

มัดเสร็จ แล้วเดินทางต่อ ก็เกือบจะถึงตอนเที่ยงแล้ว เธอจึงสตาร์ทเครื่องรถขึ้นมาอีกครั้ง แม้แต่บาดแผลบนร่างกายก็ยังไม่ได้ทำแผล

——

แสนรักจะนั่งเฮลิคอปเตอร์ออกเดินทาง

ถึงแม้ว่าคนในบริษัทจะห้ามปรามเขาเอาไว้ บอกว่าว่าอากาศเลวร้ายขนาดนี้ไม่ให้ขับเฮลิคอปเตอร์ออกไปเสี่ยงอันตราย

แต่ว่า เขาได้ยังคงเตรียมเครื่องออกเดิน

ดลธีไม่วางใจ ทำได้เพียงเดินทางไปด้วย

“ท่านประธานครับ คุณใจเย็นๆก่อน ผมได้ติดต่อทางตำรวจจราจรไปแล้ว บนทางด่วนจากเมืองAไปยังเมืองเดอะซี ยังไม่พบว่ามีอุบัติเหตุเกิดขึ้น พวกเราวางใจไปได้เปลาะหนึ่ง ไม่แน่ คุณผู้หญิงอาจจะไปถึงเมืองเดอะซีแล้วก็ได้”

ดลธีก็ยังคงไม่สามารถวางใจลงได้ ขึ้นมาอย่างไม่บอกก่อน แล้วยังคงพูดห้ามปราม

ผลลัพธ์ คำพูดของเขาพึ่งจะพูดจบไป ริมฝีปากบางอันนี้เม้มลงจนเป็นเส้นตรง แต่ใบหน้าของชายหนุ่มเหมือนกับปีศาจยังไงอย่างงั้น ก้าวเท้าตรงขึ้นไปแล้ว

อีกทั้งยังเป็นห้องบังคับการ

เฮ้ย！

ดลธีไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก รีบวิ่งขึ้นไป รีบแย่งตำแหน่งนั้นเข้าไปก่อน

หลังจากนั้นผ่านไปไม่กี่นาที ในที่สุดเฮลิคอปเตอร์ก็บินขึ้น

อากาศเลวร้ายขนาดนี้ เฮลิคอปเตอร์ออกเดินทาง อันตรายมากจริงๆ ตัวเครื่องอาจเสียหาย คนอาจก็ตายได้

แต่ว่า ดลธีค้นพบว่า หลังจากพวกเขาบินสูงขึ้นมา มองลงไป ตามทางด่วนจากเมืองAไปยังเมืองเดอะซีเส้นนั้น ชายหนุ่มคนนี้กลับให้เขาบินตามถนนเส้นนี้หาไปเรื่อยๆ

ดลธี：“……”

เกินไปจริงๆ รู้อย่างนี้ตั้งแต่แรก ทำไมต้องทะเลาะกันด้วย?

ดลธียังคงบินฝ่าเข้าไป

ผลลัพธ์ สิ่งที่ทำให้เขาไม่สบายใจคือ ถนนเส้นนี้ เขามองเห็นคนโง่เหมือนกับนางเอกของตระกูลพวกเขาในวันนี้จำนวนไม่น้อยเลยทีเดียว ที่กำลังขยับคลานอยู่บนถนนเส้นนี้

คนพวกนี้ ไม่มีสมองกันหรือยังไง?

ดลธีขมวดคิ้วขึ้นมาทันที

แต่ดีที่ว่า ไม่เห็นว่ามีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น

จนมาถึง เมื่อพวกเขาออกจากเขตเมืองAแล้ว เริ่มเข้าสู่เมืองเดอะซีไป หลังจากนั้นมองเห็นระดับความสูงที่เพิ่มขึ้น บนถนนรถก็เริ่มน้อยลง อีกทั้งบนพื้นถนนถูกกลบด้วยหิมะยิ่งหนามากกว่าเดิมขึ้นเรื่อยๆ

“ท่านประธาน นี่......”