ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 625

เสียงลดลง และในที่สุดก็เงียบ

ราวกับว่าเสียงทั้งหมดหยุดนิ่งในทันใด เด็กสาวตัวขาวซีดราวกับกระดาษ แต่ในตอนนี้เธอพูดอะไรไม่ออกจริงๆ

มีเพียงน้ำตาหยดใหญ่ไหลจากดวงตาของเธอ

สิ่งที่เขาพูดคือสิ่งที่เธอทำ

การตายของแม่ของเขาไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเลย แม้ว่าเธอจะต้องการปกป้องเขา แต่เพราะเธอไม่ได้บอกความจริง เธอจึงตายด้วยน้ำมือของตระกูลเทวเทพ

นี่คือข้อเท็จจริงที่ปฏิเสธไม่ได้

เธอไปที่แผนกกฎหมายเพื่อขโมยวิดีโอเทป

เธอสามารถบอกเขาได้ว่าความจริงไม่ใช่สิ่งที่เขาคิด

แต่ใครจะเชื่อล่ะ

กล่องเทปนั้นคือเทปต้นฉบับ

นอกจากนี้คณาธิปก็ไม่ได้รับการลงโทษตามกฎหมาย สุดท้ายเขาหนีรอด และนี่คือสิ่งที่เธอไม่มีอำนาจมากที่สุดที่จะหักล้าง

เส้นหมี่ตกลงมาจากสวรรค์สู่ขุมนรกในเวลาเพียงไม่กี่นาที สิ่งเดียวที่ทำได้คือยื่นมือเล็กๆออกมาอย่างสั่นเทาและคว้ามุมเสื้อของเขาเหมือนตอนที่ยังเป็นเด็ก

"มันไม่ใช่อย่างนั้นนะพี่ชาย คุณ...คุณฟังฉันอธิบายนะ…พี่ชาย..."

"ปล่อยมือ!"

ประวัติศาสตร์เหมือนกันมากจริงๆ

คราวนี้เหมือนตอนที่เขายังเป็นเด็ก เขาดึงมุมเสื้อกลับอย่างไร้ความปราณี

จากนั้นก็จากไปด้วยความรังเกียจ และเกลียดชังโดยไม่มองหน้าเธออีกเลย

เส้นหมี่ "..."

ในที่สุดเธอก็วิงเวียนหัว ในคืนนี้ที่กลิ่นของข้าวดูเหมือนจะไม่จางหาย ร่างกายของเธอก็อ่อนลง และเธอก็ล้มลงกับพื้น...

——

นอกคฤหาสน์เก่า ดลธีกลับมาแล้ว

ไม่สิ น่าจะบอกว่าเขากลับมาตั้งนานแล้ว ในช่วงสองวันที่ผ่านมา เขาถูกส่งไปสอดแนมตระกูลเทวเทพ และเขาเพิ่งกลับมาเมื่อเย็นนี้เอง

ตอนแรกเขากำลังจะเดินเข้าไป

แต่เมื่อเขาเห็นบรรยากาศในบ้าน เขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะรออยู่ข้างนอกอย่างเงียบๆ

"ท่านประธาน-"

ดลธีก้าวไปข้างหน้าทันทีเมื่อเห็นร่างหนึ่งออกมาจากข้างใน

แต่มันก็ยังสายเกินไป

ทันทีที่ชายผู้นี้ล้มในอ้อมแขนของเขา ทันใดนั้นหลังมือของเขาก็รู้สึกอุ่นขึ้น และเมื่อเขามองลงมา เขาเห็นว่ามือของเขาเป็นสีแดงเข้มภายใต้แสงไฟสลัวที่ประตู!

"ท่านประธาน คุณ"

"อย่า...อย่าพูด รีบไป!"

หัวเขาเต้นตุบๆ หน้าอกของเขาก็เหมือนจะแยกออกจากกัน มีเวลาเพียงแค่สั่งประโยคดังกล่าว และในวินาทีต่อมาเขาก็หมดสติไปในมือของบอดี้การ์ดคนนี้

ดลธีที่ถือใบสั่งยาอยู่ ทันใดนั้นก็ได้ยินใครบางคนเรียกเขา เมื่อเงยหน้าขึ้นมองก็อดไม่ได้ที่จะแสดงความประหลาดใจออกมา

คุณชายเจเค ใช่ คนที่จู่ๆก็ปรากฏตัวขึ้นคือเจเคเพื่อนของแสนรัก

"คุณชายเจเค คุณมาที่นี่ทำไม ท่านประธานของเราโทรตามคุณหรอครับ"

"เปล่า"

เจเคส่ายหัว ใบหน้าที่สดใสและหล่อเหลาของเขารอบนี้ไม่ได้มีใบหน้าที่ยิ้มแย้มเหมือนเดิม มันถูกปกคลุมไปด้วยความเคร่งขรึม

"ฉันได้ยินเรื่องระหว่างพี่ใหญ่กับเกี่ยวกับประธานของพวกนายแล้ว ฉันเลยอยากมา...พบเขา ตอนนี้เขาเป็นยังไงบ้าง" เจเคเหลือบมองเข้าไปในโรงพยาบาล

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ดลธีก็ส่ายหัวเมื่อนึกถึงฉากที่เจ้านายของเขาเป็นลมในมือของเขาเมื่อสักครู่

"ไม่ค่อยดีเลยครับ พูดตามตรง เหตุการณ์นี้กระทบเขามาก"

"ใช่ ฉันเดาออก ที่จริงทางฝั่งพี่ใหญ่ก็ไม่ดีเท่าไหร่ เขาไม่รู้ว่างานที่ได้รับมอบหมายจากครอบครัวของเขาคือการจับกุมแม่ของพี่สาม ดังนั้นหลังจากที่เขากลับมา เขาก็แตกหักกับครอบครัว ตอนนี้ยังโดนขังอยู่"

เจเคด้วยความหงุดหงิด

หลังจากฟัง ดลธีก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร

หากจะบอกว่าเหตุการณ์นี้มีผลกระทบต่อแสนรัก ทางฝั่งม็อกโกก็นับเป็นอีกเรื่องหนึ่ง

ในเวลานั้น หลังจากที่พวกเขาพบภาราดา บนรถไฟขบวนนั้น ที่จริงม็อกโกสามารถปล่อยภาราดาไปได้ แต่เป็นเพราะตอนที่แสนรักก้าวเข้าไปหาภาราดา เขาเกิดความลังเลใจในตอนนั้น

จากนั้นลูกน้องของเขาก็ใช้ปืน

เป็นผลให้นำไปสู่โศกนาฏกรรมดังกล่าว