ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 707

ในที่สุดเส้นหมี่ก็ทำให้ชายหนุ่มคนนี้สงบลงได้

จากนั้น เธอรับน้ำร้อนมากะละมังหนึ่ง ช่วยเขาเช็ดเหงื่อบนตัวที่เกิดจากความรู้สึกเจ็บเมื่อครู่ แล้วเปลี่ยนชุดผู้ป่วยที่สะอาดสะอ้าน ถึงได้ถือหนังสือทางการแพทย์เล่มหนาไปที่โต๊ะเล็กข้างๆ แล้วเริ่มอ่านมัน

“หมอคิตตี้ละเอียดอ่อนกับผู้ป่วยคนนี้เกินหน่อยนะ ถึงกับช่วยเขาเช็ดตัว”

“จริงด้วย เรื่องพวกนี้ ไม่ใช่ว่าควรเป็นหน้าที่ของพยาบาลเหรอ? เธอเป็นถึงคุณหมอนะ”

“ใช่สิ แถมเธอยังเป็นผู้ช่วยของผู้อำนวยการด้วยนะ”

ด้านนอกมีพยาบาลผ่านมาพอดี เมื่อได้เห็นภาพด้านในจากนอกหน้าต่าง จึงอดวิจารณ์ขึ้นมาไม่ได้

แต่ในไม่ช้า เมื่อพวกเธอนึกถึงสถานะของผู้ป่วยคนนี้ได้ ก็ไม่ได้สงสัยอีกต่อไป

เส้นหมี่เปิดหนังสือเล่มนี้ออก แล้วอ่านมันอย่างจริงจัง

นี่คือหนังสือทางการแพทย์เกี่ยวกับจิตวิทยา เธอไม่ได้แตะต้องมานานหลายปีแล้ว ตั้งแต่ตอนนั้นที่คนคนนี้ถูกส่งไปรักษาที่สวิตเซอร์แลนด์ มอบให้กับตระกูลลัดดาวัลย์ ส่วนเธอก็ไม่สามารถค้นพบความก้าวหน้าในด้านนี้จากคุณครูหมออนุชนาถ เธอจึงล้มเลิกเรื่องนี้

คิดไม่ถึง หลายปีผ่านไป ก็ยังต้องหยิบขึ้นมาอีกครั้ง

เธออ่านอย่างละเอียด และก็ทำการจดบันทึกอยู่ตลอด

“ครืด...”

จู่ๆ โทรศัพท์ที่วางอยู่ด้านข้างสั่นสะเทือน

เธอเหลือบตามอง เห็นว่ามีคนส่งวีแชทมา จึงเปิดดู

[คณาธิป: อยู่ที่นั่นเป็นยังไงบ้าง? ทุกอย่างราบรื่นไหม?]

[...]

นึกไม่ถึงว่าจะเป็นคนคนนี้

เส้นหมี่หยุดชะงัก สุดท้ายก็ตอบกลับไป

[เส้นหมี่: ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล พอใช้ได้]

[คณาธิป: อืม ผมได้ฟัง ด็อกเตอร์ไพบูลย์บอกแล้ว คนตระกูลเทวเทพ ทางที่ดีคุณระวังไว้หน่อยนะครับ โดยเฉพาะครอบครัวของ ประพันธ์ คนตายเยอะแยะขนาดนั้น เขาไม่มีทางเลิกรา คุณต้องระวังไว้]

ภายในตัวอักษรของเขาเผยความกังวลใจและความห่วงใยที่มีต่อเธอ

เส้นหมี่มองดู เดิมทีหัวคิ้วที่ไม่ค่อยผ่อนคลายอยู่แล้ว ก็เพิ่มความหงุดหงิดขึ้นมาเล็กน้อย

เธอจะไม่รู้ได้ยังไง?

แต่ว่า เทียบกับเรื่องพวกนี้ เธอเป็นห่วงความปลอดภัยของชายหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียงคนไข้ตรงหน้ายิ่งกว่า

เพราะว่า ตอนนี้ที่เขายังถูกไว้ชีวิต ทั้งหมดเพราะ ไชยันต์ยังมีความหวังน้อยนิด ดูว่าเขาจะสามารถเปลี่ยนแปลงได้หรือไม่? ถ้าหากอาการประสาทของเขายังคงเป็นแบบนี้ตลอด

เช่นนั้น ไม่ต้องสงสัย ไชยันต์ก็ยังจะฆ่าเขา!

[คณาธิป: คุณทำอะไรอยู่]

[เส้นหมี่: อ่านหนังสือ ฉันต้องคิดหาวิธีให้เขาฟื้นสภาพกลับมา แต่ว่า...]