ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 780

เส้นหมี่วางโทรศัพท์ลง

“ดี ถ้างั้นก็เข้าห้องผ่าตัดเถอะ” เธอแสดงสีหน้าจริงจังเข้มงวดออกมา

คณาธิปเห็นดังนั้น ก็อดรู้สึกขำไม่ได้

ไม่ได้พูดอะไรต่อ และให้พยาบาลสองคนเข้ามา ไม่ช้า หญิงสาวคนนี้ก็ถูกเข็นเข้าไปในห้องผ่าตัดไป ให้หมอศัลยกรรมที่เขาเชิญมาจากทั่วโลกมาเริ่มลงมือรักษาใบหน้า”

“วืด......”

โทรศัพท์ที่ไม่ได้ถูกนำไปด้วยสั่นขึ้นครู่หนึ่ง

เมื่อเขาได้ยิน จึงก้มหน้าดู ข้อความจากวีแชตข้อความหนึ่งที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอ

【แสงดาว : แต่ฉันไม่เข้าใจจริงๆ หรือฉันไม่สวยงั้นหรือ? ทำไมเขาถึงทำกับฉันแบบนี้อยู่เรื่อย? ฉันล่ะอยากจะรวบหัวรวบหางเขาให้จบๆไปเลย!” 】

ประโยคด้านหลังนี้ แสงดาวจ้องผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า แล้วส่งออกไปด้วยความไม่พอใจและหัวเสียล้วนๆ

เป็นเพียงการระบายล้วนๆ

สุดท้าย ไม่ถึงสองนาที ผู้ชายอีกคนในวีแชตก็ส่งข้อความมา

【คณาธิป : ลองดูสิ? 】

【แสงดาว : ...... 】

ฉิบหาย!

ไอ้นี่มันเป็นใคร? ถึงได้กล้ามายุ่งเรื่องของเธอ? นี่มันคิดว่าตัวเองเป็นใคร?!!

แสงดาวรู้สึกทั้งอายทั้งหัวเสียจนจะระเบิดแล้ว!

แต่ความจริง ระเบิดก็ส่วนระเบิด อยากจะบอกกับคนที่ส่งข้อความมาในวีแชตว่า “เกี่ยวอะไรกับแก” เธอก็ไม่มีความกล้าแม้แต่นิด สุดท้ายก็ขี้ขลาดจนทำได้แค่ปิดเครื่องโทรศัพท์ไปอย่างเงียบๆ

ไอ้สัตว์เดรัจฉาน คอยดูเถอะฉันจะกลับไปจัดการกับแก!

แสงดาวมาถึงเขตเมืองอย่างไม่สบอารมณ์ตลอดทาง แล้วค่อยถูกพาไปที่เดอะซีวิว

“คุณชายม็อกโก กลับมาแล้วหรือคะ?”

“อืม คุณท่านล่ะ?”

ม็อกโกพาหญิงสาวที่อยู่ด้านหลังลงรถ แล้วมุ่งหน้าไปยังประตูใหญ่ของเดอะซีวิวทันที

ยามเฝ้าประตูชี้ไปที่รถจี๊ปที่ดูก็รู้ว่าสองวันมานี้ไม่ได้ขับออกไปไหนเลย แล้วยิ้มอย่างลำบากใจ

ม็อกโก “......”

ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี จึงหันไปมองหญิงสาวที่ตามหลังอยู่ “เข้าไปเถอะ อยู่ด้านในนี้”

“โอเค”

แสงดาวมาถึงที่นี่ ก็ไม่กล้ากำเริบมากนัก

ที่นี่ มันใหญ่เกินไปแล้ว มันใหญ่มากจนเมื่อเทียบกับคฤหาสน์หิรัญชาแล้ว ราวกับเป็นเพียงส่วนลานบ้าน ไม่ต้องถามถึงมันออร่าความน่าเกรงขามที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าที่เธอรู้สึกได้เลย

แสงดาวเดินตามเข้าไปอย่างระมัดระวัง

“ไสหัวไป......”

ทันทีที่ทั้งคู่เดินเข้ามาในปราสาทที่ใหญ่โตมโหฬารนี้ ก็ได้ยิน เสียงตะโกนร้องสุดเสียงราวกับสัตว์ป่าของชายคนหนึ่งดังมาจากชั้นบน ความคลุ้มคลั่งและดุร้าย แสงดาวที่เพิ่งเดินเข้ามาได้ยินก็ขาสั่น

“นี่มัน?”