รินจังถูกพาตัวกลับมาที่เดอะวิวซี
ได้กลับมาที่นี่อีกครั้ง วินาทีที่เด็กน้อยถูกป้าอุ้มวางลง เธอวิ่งเข้าไปด้านในราวกับนก
“คุณอา คุณอา”
“เอ๊ะ นี่ไม่ใช่หนูรินจังหรอ แม่เจ้า หนูกลับมาแล้วหรอเนี่ย?”
“จริงด้วย! ก้อนแป้งน้อยกลับมาแล้ว มานี่เร็วมาให้อุ้มเร็ว”
“……”
ยังไม่ทันเจอตัวแดดดี๊เลย พวกน้าคนรับใช้ที่อยู่ในบ้านต่างมาล้อมรอบตัวเธอ มาออกันด้วยความตื่นเต้นอยากที่จะอุ้มเธอ
หนูรินจังเลยทำได้แค่ปล่อยให้พวกเธออุ้ม
“เอาละ ถ้าอุ้มเสร็จแล้วก็ปล่อยหนูไปหาคุณอานะคะ” เสียงน้อยพูด หลังจากที่อุ้มเสร็จแล้วเธอยังยื่นข้อเสนอ
ทุกคนให้ฟังก็นึกเอ็นดูทันที
เจ้าเด็กคนนี้น่ารักเสียจริง
ทุกคนกำลังส่งเสียงเอะอะในห้องโถงใหญ่ ไชยันต์ที่ออกกำลังกายตอนเช้าเสร็จจากด้านนอกก็เดินเข้ามา เขาเห็นพวกคนรับใช้มารวมตัวกันไม่ทำงานเช้าๆแบบนี้ก็รู้สึกไม่พอใจ
“พวกเธอกำลังทำอะไรน่ะ เช้าๆแบบนี้ไม่ทำงานกันหรอ?”
“หา?”
พวกคนรับใช้ได้ฟังต่างก็แยกย้าย
เลยเผยให้เห็นก้อนแป้งน้อยที่ถูกล้อมรอบไว้ตรงกลาง
“เอ้ คุณปู่ที่แท้ก็คุณปู่นั่นเอง ยังไม่ไปหรอคะ ครั้งที่แล้วหนูให้เงินไปแล้วไม่ใช่หรอคะ แล้วทำไมคุณปู่ยังทำงานที่นี่ หนูให้ไม่พอหรอคะ?”
ก้อนแป้งน้อยเห็นคุณปู่ที่มาปรากฏตัวอยู่ต่อหน้าตัวเองทันใด ดวงตากลมโตก็เบิกกว้างทันที
เจ้าเด็กนี่ความจำยังดี ยังจำเรื่องครั้งที่แล้วที่เธอจ่ายเงินให้คนอื่นได้
เสียงน้อยๆพูดจบ พวกคนรับใช้ที่ยืนอยู่ข้างเธอก็ต่างพากันอ้าปากค้าง!
ยัง….ยังให้เงินกับคุณท่านหรอ?
แล้วยังถามว่าพอไม่พออีกด้วย?!!
ทุกคนรู้สึกตกใจมาก
ไชยันต์ก็ชะงักเหมือนกัน
จนคิดได้ว่าคือเรื่องอะไร เขามองดูเจ้าเด็กคนนี้ด้วยใบหน้าเข้มงวด แล้วก็อดไม่ได้ที่จะกึ่งยิ้มกึ่งหัวเราะออกมา
“มานี่มา”
เขายื่นมือออกมากวักเรียกเธอ
หนูรินจังเลยลงมาจากตัวคนรับใช้ หลังจากนั้นก้าวขาจ้ำม่ำเดินเข้าไปหาเขาอย่างว่าง่าย
“หนูจะบอกให้นะว่าครั้งนี้หนูไม่มีเงินแล้ว ดูสิกระเป๋าน้อยๆของหนูก็ไม่ได้เอามา หนูช่วยคุณปู่ไม่ได้แล้วนะ”
เธอนึกว่าคุณปู่คนนี้ต้องการเงินของเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก