ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 80

หากมีซอกหลืบที่ไหนสักที่ เส้นหมี่คงต้องมุดตัวหายเข้าไปแล้ว

“ยังคิดจะหลบอีกนานแค่ไหน ? ตอนบ่ายที่ไปมีเรื่องกับเขา ก็ยังเก่งอยู่เลยไม่ใช่เหรอ ？”

“……”

บ้าไปแล้ว ！

ภายใต้การพูดประชดประชันของชายหนุ่ม เส้นหมี่ก็จึงออกมาจากห้องน้ำแต่โดยดี

“ฉันไม่ทำอะไรเลยได้ยังไง ? ผู้หญิงคนนั้นแม้แต่เด็กก็ไม่เว้น หรือจะให้ฉันต้องทนดูเขาทำร้ายลูกของเรา……ลูกชายของคุณอย่างนั้นเหรอ ？”

เธอเอามือกุมไปที่ใบหน้า พร่ำบ่นอย่างเศร้าเสียใจ

แสนรักจ้องมองเธอ อยากจะพูดอะไร แต่แล้ว ก็เห็นใบหน้าที่ขาวนวลของเธอ มีรอยนิ้วมือที่เด่นชัดปรากฏ

อีกทั้ง ที่มุมปากก็ยังมีรอยช้ำที่บวมแดงด้วย

ดวงตาหรี่ลง ในที่สุดก็อ่อนลงเล็กน้อย

เธอนี่มันช่างโง่จริงๆ ไปมีเรื่องกับเขาจนตัวเองปากแตกเสียได้ ！！

“คุณมันสมควรโดน เขาไปทำคนอื่นจนดั้งหัก คุณยังจะไปมีเรื่องกับเขาอีก ? คุณคิดจะทำอะไร ? อยากเป็นผู้ชนะหรือไง？”

นี่มันบ้าอะไร！

ทันใดนั้นดวงตากลมโตของเส้นหมี่ก็เบิกกว้างขึ้น“นี่พ่อคุณ คุณคิดว่าฉันอยากจะทำแบบนี้หรือไง ? ตอนนั้นสถานการณ์มันชุลมุนมาก เขาบอกว่าจะเอาลูกคุณให้ตายเพื่อชดใช้ชีวิตลูกชายเขา ฉันยังจะนิ่งเฉยอยู่ได้อีกเหรอ ? ปัทโธ่ฉันมันก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง ซี๊ด……ไม่ใช่……บอดี้การ์ดของคุณนี่……”

เส้นหมี่ร้อนรน มุมปากที่แตกก็รู้สึกเจ็บ ทันใดนั้นก็สูดปากแล้วยกมือขึ้นกุมไปที่ปากของตัวเอง

แสนรัก“……”

หางตากระตุกอย่างควบคุมไม่ได้ และแล้ว เขาก็ไม่ได้พูดอะไรอีก

ไม่กี่นาทีต่อมา เมื่อทั้งสองคนออกมาจากห้องของเด็กน้อย เส้นหมี่ที่ใบหน้าบวมแดงไปครึ่งซีก ก็เตรียมตัวจัดเก็บกระเป๋าและจะกลับบ้าน

แต่ใครจะไปรู้ เธอที่เพิ่งจะปิดประตูไป ชายหนุ่มที่ออกมาก่อนก็พูดขึ้นว่า “ ตามผมมา ”

ห๊า ?

ตามไป ?

เส้นหมี่คิดว่าเธอฟังผิดไป แต่ว่า เธอมองไปรอบๆ นอกจากเธอก็ไม่มีใครแล้ว จากนั้นก็เห็นเขาเดินขึ้นไปชั้นบน ก็จึงเดินตามขึ้นไปอย่างลังเล

เดินตามกันขึ้นมา เดิมทีคิดว่าจะมีเรื่องร้ายอะไรรอตัวเองอยู่ เพราะตอนอยู่ในโรงเรียนอนุบาล เธอก็ก่อเรื่องเอาไว้ไม่น้อยเหมือนกัน