ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 811

เส้นหมี่ พักที่โรงแรมนี้ทั้งวันเพื่อดูแล แสนรัก

แต่ในความเป็นจริง แสนรัก ไม่ได้จริงจังขนาดนั้น

เขามีไข้ต่ำๆ อาจเป็นเพราะพิษได้ทำลายร่างกายของเขาจริงๆ หลังจากทนตากลม และความหนาวเย็น ร่างกายเขาก็เขาไม่สามารถต้านทานได้ จึงเป็นไข้อ่อนๆมาตลอด

"หรินจัง ช่วยหม่ามี๊เปลี่ยนผ้าเช็ดตัวให้หน่อยได้ไหม จะทำให้แด๊ดดี้สบายขึ้น"

เส้นหมี้ที่กำลังปรุงยาจีนอยู่ในครัว เหลือบมองนาฬิกาที่ข้อมือ และเห็นว่าถึงเวลาต้องเปลี่ยนผ้าเช็ดตัวแล้ว เธอจึงหันศีรษะ และสั่งลูกสาวของเธอข้างนอก

"ค่ะ"

เมื่อก้อนตัวน้อยได้ยินก็วางกระดาษในมือลงทันที แล้วเดินไปหาแด๊ดดี้ด้วยขาที่อ้วน

การเปลี่ยนผ้าเช็ดตัวเป็นเรื่องเล็กน้อย ในฐานะลูกสาวหมอ เธอรู้อะไรมาก

เด็กน้อยเดินไปที่เตียงของแด๊ดดี้ และหลังจากที่มือเล็กๆอ้วนๆของเธอดึงผ้าเช็ดตัวที่อยู่บนหน้าผากของแสนรักออก เธอก็วิ่งไปที่ห้องน้ำ

ไม่กี่นาทีต่อมา เมื่อเด็กน้อยออกมาอีกครั้ง ผ้าเช็ดตัวอีกผืนที่ชุบน้ำแล้วก็อยู่ในมือของเธแอ

"อื้อ--"

ความเยือกเย็นของผ้่ปกคลุมหน้าผากของเขาอีกครั้ง แสนรักซึ่งยังง่วงนอนอยู่ในที่สุดก็พ่นลมหายใจออกมา

เมื่อรินจังเห็นมัน เธอก็ปลอบเขาทันที "อย่าขยับแด๊ดดี้ สิ่งนี้สามารถบรรเทาไข้ของคุณได้ ในไม่ช้าคุณก็จะสบายตัว"

จากนั้นเธอก็ใช้มือเล็กๆตบผ้าขนหนู

เป็นผลให้ผ้าเช็ดตัวที่เธอไม่ได้บิดเลย น้ำไหลลงมาที่หน้าผากของแสนรัก เมื่อ ฝเส้นหมี่มาถึงหมอนก็เกือบจะเปียกหมดแล้ว

เด็กคนนี้...

เส้นหมี่ทำได้เพียงวางยาจีนไว้ในมืออย่างรวดเร็ว แล้วยกศีรษะของชายคนนั้นขึ้น

"อื้อ……"

ถูกรบกวนอีกครั้ง ชายไร้สติก็พ่นลมหายใจอีกครั้ง

เมื่อเห็นสิ่งนี้ เส้นหมี่ก็รีบพูดเข้าหูเบาว่า "คุณแสนรัก หมอนของคุณเปียก ฉันจะเปลี่ยนให้"

"..."

ทันใดนั้นขนตาหนาของชายคนนั้นก็สั่น และดวงตาที่หลับใหลมานานก็เปิดขึ้นมองไปที่ผู้หญิงที่กอดเขาไว้ในอ้อมแขนของเธอ

มันเป็นหน้าอกที่นุ่มมาก เธอกอดเขา และเพราะเธอต้องการเปลี่ยนหมอน เธอจึงต้องจับที่ด้านหลังศีรษะของเขาแล้วกดเขาแนบกับหน้าอกของเธอ

ดังนั้นแสนรักจึงลืมตาขึ้น และไม่เพียงแต่เขาจะได้ยินเสียงหัวใจเต้นแรงจากหน้าอกของผู้หญิงคนนี้ แต่เขายังรู้สึกว่ามันนิ่มมากด้วย

มากเสียจนจิตแจ่มใสขึ้นทันที

"อ๊ะ! คุณแสนรัก ตื่นแล้วเหรอ"

ในที่สุดเส้นหมี่ก็รู้สึกถึงความแปลกประหลาดในอ้อมแขน จึงมองไปที่ดวงตาคู่นี้ ทันใดนั้นร่างกายของเธอก็แข็งทื่อ!

"คุณ... อย่าเข้าใจฉันผิด ฉันจะเปลี่ยนหมอนของคุณ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะกอดคุณแบบนี้..."

เธอวางเขากลับบนหมอนแห้งอันใหม่อัตโนมัติพร้อมกับใบหูแดงก่ำ

นี่มันน่าอายจริงๆ