ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 823

“หา?”

เส้นหมี่ตกตะลึงไปชั่วครู่

เขาคิดว่า....กาวินตายแล้วเหรอ?

แต่ก็เพียงประโยคนี้ประโยคเดียว จากนั้น เขาก็ไม่พูดอะไรต่อ อุ้มลูกเดินออกไปซึ่งมองดูแล้วสีหน้าเรียบเฉยมาก

เส้นหมี่เห็นแล้ว ชะงักไปชั่วครู่ เมื่อตั้งสติได้ ก็รีบลุกขึ้นวิ่งไล่ตามออกไป

“คุณแสนรัก คุณรอฉันด้วยค่ะ คุณแสนรัก งั้นคุณมีความคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ยังไงอ่ะ? ตอนนี้พวกเขาสามอยู่ในมือของคุณท่าน คุณจะช่วยพวกเขาไหม?”

“……”

ไม่มีใครตอบ และสิ่งเดียวที่ตอบสนองให้เธอก็มีเพียงแค่ร่างของผู้ชายคนนี้ที่ก้าวเท้ายาวๆออกไป

เส้นหมี่ก็ทำได้เพียงแค่ตามไปด้วย

หนึ่งชั่วโมงต่อมา ณ เดอะวิวซี

“คุณชายเล็ก ท่านกลับมาแล้ว”

“หมอคิตตี้ คุณก็กลับมาด้วย?”

“โอ๊ะ ยังมีหนูรินจังด้วย กลับกันมาหมดเลย”

“……”

แปลกจัง หลังจากที่พวกเขากลับกันมา เส้นหมี่กลับรู้สึกได้ว่าเดอะวิวซีนี้เงียบสงบ รวมทั้งพวกคนใช้เหล่านี้ ก็ทักทายต้อนรับพวกเขาอย่างอบอุ่นอยู่ที่นี่

ซึ่งเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นที่นี่เลย

ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ?

แล้วพวกแสงดาวล่ะ?

ตลอดทางที่เส้นหมี่ผ่านมา ก็อดใจไม่ไหวจริงๆ ฉวยโอกาสตอนที่ผู้ชายคนนี้ไม่ทันเห็น เธอดึงคนใช้คนหนึ่งไว้ : “น้าแตง ตอนนี้คุณท่านเขาอยู่ที่ไหนคะ?”

“อยู่ที่ห้องหนังสือค่ะ ทำไมเหรอคะ?”

“งั้น....คุณแสงดาวล่ะ? คุณแสงดาวไปไหนแล้ว?” เส้นหมี่เหลือที่จะอดใจไหว ในที่สุดก็อดไม่ได้ที่จะถามถึงแสงดาว

ผลคือสิ่งที่ทำให้เธอคาดคิดไม่ถึงก็คือ คนใช้คนนี้ก็บอกกับเธอว่า แสงดาวก็อยู่ปกติดี เวลานี้ก็อยู่ที่ชั้นสองในห้องนอนของเธอ

ส่วนกาวินกับดลธีที่พากลับมาด้วยกันนั้น ก็ไม่ทราบแล้ว

เส้นหมี่รีบก้าวเท้าอีกไม่กี่ก้าวเพื่อให้ทันกับผู้ชายข้างหน้า แต่ผลคือ เดินไปอยู่นั้น เธอกลับต้องตกตะลึงเมื่อเห็นว่า ผู้ชายคนนี้เดินตรงไปยังห้องหนังสือของชายชราคนนั้น

จากนั้น ใช้เท้าข้างหนึ่งเตะเปิดประตู!

เส้นหมี่ : “.......”

ไชยันต์ที่อยู่ข้างใน : “.......”

“คุณจับตัวพวกเขาทำไม? สืบหาอะไรของผมเจออีกแล้วงั้นเหรอ?” แสนรักบุกเข้ามาดื้อๆ เขาจ้องมองชายชราคนนี้อย่างเย็นชา ไม่มีแม้แต่จะกล่าวเปิดงาน และยิ่งไม่มีแม้แต่จะทักทาย

จากนั้นลากเก้าอี้มาตัวหนึ่ง และนั่งไขว้ขาทั้งสองลงไปตรงนั้น