“คนกลุ่มนั้นของตระกูลเทวเทพใช่ไหม?”
“อะไรนะ?”
“ผมจะฆ่าพวกมัน!”
เขาทิ้งท้ายด้วยประโยคนี้ แล้วหันหลังเดินออกไป
ในที่สุดเส้นหมี่ตั้งสติได้ ทันใดนั้น เธอไม่ได้สนใจว่าลูกยังอยู่ข้างๆ รีบพุ่งออกไปและจับคว้าเขาไว้แน่น : “ดลธี คุณจะทำอะไร? คุณหยุดเดี๋ยวนี้นะ!”
“คุณปล่อยผม ผมจะฆ่าพวกมัน! ผมจะต้องเอาพวกเดรัจฉานเหล่านั้นมาสับให้เละเป็นโจ๊ก!!”
เขาคำรามด้วยความโมโห ตามร่างกายเต็มไปด้วยแรงอาฆาต ดวงตาทั้งสองข้างต่างก็แดงก่ำเป็นสีเลือด
เส้นหมี่จะปล่อยเขาไปได้อย่างไร?
ตอนนี้กาวินเสียชีวิตไปแล้ว ถ้าหากเขาเป็นอะไรไปอีก งั้นข้างกายของแสนรักก็จะไม่เหลือใครอีก
เส้นหมี่ใช้แรงจับเขาไว้ : “ไม่ได้ ดลธี คุณไปไม่ได้ ตอนนี้กาวินเสียชีวิตไปแล้ว คุณคิดจะทิ้งให้ท่านประธานของคุณต่อไปเหลืออยู่ตัวคนเดียวใช่ไหม?”
ดลธี : “.....”
เส้นหมี่พูดต่อ : “ฉันรู้ว่าคุณโกรธ และเสียใจมากด้วย พวกเราเองก็ไม่ต่างจากคุณเลย แต่ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่จะวู่วาม พวกเราจำเป็นต้องวางแผนให้ละเอียดรอบคอบ ถึงจะแก้แค้นให้กับกาวินได้ และแสนรักเอง ตอนนี้เขาก็ต้องการคุณ!”
ประโยคสุดท้าย เพราะว่าความโศกเศร้าเสียใจและความรีบร้อนภายในใจ แม้แต่เสียงของเธอก็มีสำลักเล็กน้อย
ในที่สุดดลธีก็หยุดลง
เขาจ้องมองไปยังเบื้องหน้า คนทั้งคนสั่นระรัวราวกับใบไม้ที่ร่วงหล่นปลิวในสายลมของฤดูใบไม้ผลิ ดวงตาคู่นั้นก็เต็มไปด้วยสีแดงก่ำ ความเจ็บปวดเคลื่อนไหวไปมาในนั้นอยู่ตลอด
แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ได้ขัดขืนอีก
หลังจากนั้นอีกสองชั่วโมง เมื่อศพของกาวินถูกส่งออกไป ดลธีที่รออยู่ด้านนอก ก็แบกเขาไว้บนหลังของเขาแล้วไปจากที่นี่
และแสงดาวที่ขับรถMPV สีดำคันหนึ่งมาแต่เช้า หลังจากที่ดลธีออกมาแล้ว เธอก็เปิดประตูรถ จากนั้น ทั้งสองคนก็พาร่างไร้วิญญาณของหนุ่มน้อยคนนี้ออกไป
เส้นหมี่ส่งพวกเขาจนลับสายตา เป็นเวลานานมากกว่าที่เธอจะหันหลังกลับไปเดอะวิวซี
“ท่านจอมพล เรื่องของกาวินคราวนี้ คุณชายเล็กจะมาโทษลงที่ท่านอีกหรือเปล่าครับ?”
เมื่อตอนที่เพิ่งจะเข้ามาและกำลังเดินผ่านสวนดอกไม้ ก็ได้ยินกัปตันหน่วยเอสเอสคนนั้นกำลังคุยเรื่องนี้อยู่กับไชยันต์
เธอได้ยินแล้ว ก็หยุดเดินลงและเอียงศีรษะไปดู
“เขาจะโทษก็โทษ เรื่องไร้สาระ สิ่งที่เขาทำก็ไม่ใช่แค่เรื่องนี้เรื่องเดียว!” ไชยันต์ตอบอย่างเอือมระอา น้ำเสียงนั้นฟังดูคลุมเครือเหมือนกับว่าเขารู้สึกเหนื่อยกับการรับมือกับเรื่องนี้
เหนื่อยที่จะรับมือ?
สายตาของเส้นหมี่เย็นชาลงไป
แต่ไม่นานนัก กัปตันคนนี้ก็เอ่ยปากพูดขึ้นอีก : “ได้อย่างไรกันครับ? ถ้าหากไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลเทวเทพ ท่านยอมรับได้อย่างแน่นอน กาวินคนนี้ เห็นชัดๆว่ามีคนต้องการรู้เรื่องคุณชายเล็ก เลยทรมานทารุณเขาหนักขนาดนี้ และในตระกูลเทวเทพจะมีใครที่กล้าทำแบบนี้?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก