เส้นหมี่ : “!!!!”
นี่มันวันอะไรกันเนี่ย?
ทำไมเธอถึงได้เจอแต่อะไรที่มันกระตุ้นสูบฉีดขนาดนี้ตั้งแต่เช้ามา?
สุดท้ายเส้นหมี่จำไม่ได้เลยว่าตัวเองออกไปจากในห้องนี้ได้อย่างไร
เธอรู้เพียงว่า เมื่อเธอตื่นขึ้นมาอีกครั้งบนเตียงนั้นด้วยอาการเจ็บปวดเมื่อยไปทั้งตัว ท้องฟ้าด้านนอก มองดูก็เห็นเงาที่ทอดยาวไปเรียบร้อยแล้ว
อัปรีย์!
เธอเงยหน้ามองดูบนฝ้าเพดาน ปล่อยให้ตัวเองปรับสภาพอีกครั้งอย่างเงียบๆ
“ก๊อกก๊อกก๊อก-—“
“ใครคะ?”
“หมี่ เธอตื่นหรือยัง? ฉันมารับเธอกลับเดอะวิวซี”
คิดไม่ถึงว่า เสียงเคาะประตูจากด้านนอก คือน้ำเสียงอันแสนอ่อนโยนของผู้หญิง
พิมเจ้า?
เส้นหมี่ประหลาดใจเล็กน้อย ลุกขึ้นมาจากบนเตียง หลังจากที่เธอหาเสื้อผ้าตัวหนึ่งและสวมใส่เรียบร้อยแล้ว ในที่สุด เธอก็เดินออกมาเปิดประตู
“ป้าพิม ป้ามาได้ยังไงคะ?”
“ใช่ รองผู้นำเดชาให้ฉันขึ้นมารับเธอ หมี่ รีบกลับไปเดอะวิวซีเถอะ เกิดเรื่องขึ้นแล้ว เธอต้องรีบกลับไปช่วยจัดการกับภาพรวมสักหน่อย”
พิมเจ้าคนนี้ หลังจากที่เจอเธอแล้ว ท่าทีอันสุขุมนิ่งสงบเหมือนเมื่อก่อนก็ได้เปลี่ยนไป รีบจับมือเธอไว้อย่างร้อนรนใจทันที
เส้นหมี่ก็ตกตะลึงไปชั่วครู่หนึ่งอีกครั้ง
ยังเกิดเรื่องขึ้นอีก?
ทันใดนั้นเธอก็นึกขึ้นได้ถึงโทรศัพท์สายนั้นที่แสงดาวโทรมาเมื่อเช้า ชั่วครู่ สีหน้าก็เปลี่ยนไป : “ป้าหมายถึงเกิดเรื่องกับไชกุใช่ไหมคะ?”
พิมเจ้าพยักหน้า : “ใช่ เขาถูกคุณท่านพาตัวไปที่ไวท์ พาเลซแล้ว ยังมีรักก็ตามไปด้วยแล้ว ตอนนี้มินตรายังคงอาละวาดอยู่ที่เดอะวิวซี และคุณท่านของตระกูลโชคศักดาก็มาด้วย วุ่นวายมากเลย”
ใบหน้าของพิมเจ้า เต็มไปด้วยความวิตกกังกลและความเศร้าโศก
สมองของเส้นหมี่ก็โล่งเปล่าไปครู่หนึ่ง
และในเวลานี้เอง ในที่สุดเธอก็ได้สติกลับมา ในห้องนี้ก็เหลือเพียงเธอแค่คนเดียวจริงๆ ด้วย!
ไวท์ พาเลซ?
เขาก็ถูกพาตัวไปเที่ไวท์ พาเลซด้วย?
ทำไมเขาก็ถูกพาตัวไปที่นั่นด้วยล่ะ? เขายังเป็นผู้ป่วยคนหนึ่ง คนป่วยคนหนึ่งที่สติสัมปชัญญะยังไม่กลับคืนสู่สภาพปกติ ตาแก่บ้าไชยันต์คนนั้นทำไมถึงพาเข้าไปสถานที่นั้นได้?
เขาบ้าไปแล้วหรือเปล่า?
ใบหน้าเส้นหมี่ไม่มีแม้แต่สีเลือดฝาด!
เมื่อเธอรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าและออกไปจากยอดเขาแห่งนี้พร้อมกับพิมเจ้า เธอมองดูดวงอาทิตย์ตกดินไปแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเสียใจ ตอนเช้าหลังจากที่รับสายโทรศัพท์ของแสงดาวแล้ว ทำไมไม่ไปถามกับชายชรานั้นทันที?
ถ้าหากถามแล้ว เธอจะรู้ว่าเขาจะทำแบบนี้ บางที เธออาจจะห้ามไว้ได้
สมควรตายซะจริงๆ!
ในช่วงเวลาสำคัญๆ อย่างนั้น และหลังจากที่เห็นผู้ชายคนนั้นแล้ว ในสมอง.....ของเธอทำไมถึงได้คิดแต่สิ่งเหล่านั้นได้ล่ะ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก