ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 966

“แกพูดอะไรนะ?”

“ผมพูดผิดเหรอ? ในใจของปู่ ก็มีเพียงแต่ครอบครัวของคุณอามาตลอด เมื่อก่อนทำกับพ่อของผมแบบนั้น ตอนนี้กับผมก็ด้วย ผมเป็นคนริเริ่มสละตำแหน่งให้กับเขาเองก็ไม่ได้ ปู่ยังจะตีผมให้ตาย นี่ไม่ใช่สิ่งที่ในใจปู่ต้องการจริงๆ เหรอ?”

ในท้ายที่สุดเขาก็ถูกบีบบังคับจนบ้าไปแล้ว

คนหนึ่งที่เคยอ่อนโยนใจกว้างแบบนั้น ในเวลานี้ เขาล้มลงอยู่บนพื้นจับขาข้างนั้นที่ถูกทุบจนได้รับบาดเจ็บ บนใบหน้าหล่อเหลาที่เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ ยกเว้นสีขาวซีดที่ไม่มีสีเลือดครึ่งหนึ่ง

ที่เหลือคือความเคียดแค้นอันน่าสะพรึงกลัวที่ทำให้คนต้องประสาทสั่นขวัญหาย

ในที่สุดสีหน้าของไชยันต์ก็ซีดเผือดลงไป

เขาโกรธจนเอ็นปูดเขียวขึ้นมา ดวงตาแก่คู่หนึ่งก็ยิ่งแดงก่ำเป็นสีเลือด แต่ในเวลานี้ เขาชี้ไปที่เขา กลับสั่นระรัวจนพูดอะไรไม่ออกอีกเลยสักคำเดียว

เขาไม่เคยรู้มาก่อน หลานชายคนโตที่เป็นเด็กดีคนนี้ ทำให้เขาเกิดความเข้าใจผิดต่อตัวเองอย่างมหันต์ขนาดนี้โดยที่ไม่ตั้งใจ เขาทำผิดไปจริงๆ งั้นเหรอ?

ทรวงอกของไชยันต์เต้นหนักขึ้นมาอย่างรุนแรง ทั้งเจ็บทั้งโกรธถึงขีดสุด ร่างกายโซไปเซมา ในที่สุด เก้าอี้ในมือเขาก็ถือไว้ไม่ไหวอีกต่อไป——

“ปัง——!”

ในที่สุดก็หล่นลงบนพื้นแล้ว

ม็อกโก : “..........”

รวมทั้งพวกรองผู้นำเดชาที่กำลังเงี่ยหูฟังความเคลื่อนไหวข้างในอยู่ด้านนอก ต่างก็ตกตะลึงเหมือนกัน

นี่มันจังหวะอะไรกันอีก?

“ฉันจะบอกแกให้นะม็อกโก ฉันไม่เคยปฏิบัติต่อพ่อแกต่างไปจากอาของแก ความสามารถแบบไหน กินอาหารแบบไหน พ่อแกก็เอาคิดเล็กคิดน้อยว่าฉันไม่ได้ทุ่มเทหยาดเหงื่อแรงกายแรงใจกับตัวเขา แต่เขาเคยคิดบ้างไหม? ตอนที่อาของแกได้รับสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดอยู่นั้น ในอนาคตเขาก็ต้องแบกรับภาระที่หนักอึ้งมากแค่ไหน? กองทัพหนึ่งมันไม่สามารถที่จะใช้เงินมหาศาลเพื่อนำไปฝึกฝนคนคนหนึ่งที่แม้แต่ปืนยังจับไม่เป็นให้มามือปืนได้หรอก แต่จะเลือกคนหนึ่งที่มีพรสวรรค์ในตัวเองสูง นี่มันไม่ใช่เหตุผลเดียวกันเหรอ?”

“……”

“แล้วก็ สำหรับแก ฉันไม่รู้ว่าแกไปได้ยินข่าวนี้มาจากที่ไหนกันแน่? บอกว่าฉันต้องการให้แกสละตำแหน่ง แต่แกฟังฉันให้ชัดๆ เลยนะ นับตั้งแต่ที่ฉันไชยันต์มอบอนาคตของตระกูลเทวเทพไว้ในมือของแก ก็ไม่เคยคิดที่จะเปลี่ยนเป็นคนที่สองเลย!”

ประโยคสุดท้ายนี้ ชายชราคนนี้แทบจะชี้ไปจนขอบตาที่แดงก่ำของหลานชายนอกคอกคนนี้ออกมาแล้ว

ม็อกโกเงยหน้าขึ้นมาทันที!

นี่มันคือความจริงเหรอ?

เขา....ไม่เคยคิดที่จะเปลี่ยนคนจริงๆ เหรอ?

ทั้งๆ ที่คนคนนั้นเก่งยอดเยี่ยมขนาดนั้น ทั้งๆ ที่พอเขาเข้ามาก็พลิกสถานการณ์ของตระกูลเทวเทพ ทำให้คนทั้งไวท์ พาเลซและเมืองหลวงต่างตื่นตระหนกตกใจ!!

แต่เขายังบอกว่าไม่เคยคิดที่จะเปลี่ยนคนที่สอง

ม็อกโกสงสัยว่าตัวเองฟังผิดไปหรือเปล่า?

“แกฟังชัดเจนแล้วยัง? นี่คือดวงชะตาของแก และก็เป็นหน้าที่ของแก แกอย่าคิดหนีตลอดชีวิตนี้ แกมันไอ้หลานนอกคอก!!”

ไชยันต์ตะคอกมาอีกหนึ่งประโยค และเมื่อประโยคนี้จบลง ในที่สุด หลังจากที่ตัวเขาโซไปเซมา ก้นก็ล้มกระแทกลงบนเก้าอี้ด้านหลัง และในที่สุดน้ำตาจากดวงตาแก่ๆ ทั้งสองข้างก็ไหลลงมา