ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 992

ตอนท้ายคุณชายม็อกโกก็ไม่ได้ไปส่งแสงดาวที่ท่ารถประจำทาง

แต่กลับขับรถไปส่งเธอถึงเมือง A ด้วยตัวเอง

แสงดาว: “คุณยุ่งถึงเพียงนี้ ไม่ควรรบกวนคุณส่งฉันกลับมาเลย? คุณมานี่ น่าจะมีงานมากมายที่จะสะสาง? รีบหยุดรถให้ฉันลงเถอะ ฉันให้เพื่อนหารถเพื่อขับไปเองได้”

“เธอหุบปากไปซะ!”

คุณชายม็อกโกหมดความอดทน จนแผดเสียงใส่เธอไป

หลังจากนั้น รถจี๊บคันดำนี้ก็เหยียบคันเร่งมุ่งตรงไปสู่เส้นทางไปเมือง A

อารมณ์ที่เขาแสดงออกในวันนี้ นับเป็นครั้งที่รุนแรงที่สุดที่เขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ อารมณ์ร้อนอย่างไม่มีเหตุผล อารมณ์ฉุนเฉียวอย่างไร้สาเหตุ เป็นวันที่ซวยเสียจริง!

——

เมือง A ณ เรือนรอง

ถึงแม้จะกลับมาแล้วสองวัน แต่ตึกวังฬาหนึ่งก็ยังดูคึกคัก

คู่สามีภรรยา ดิลกและธนาตย์แทบจะมาเกือบทุกวัน หลังจากที่ได้ยินข่าวการกลับมาทั้งครอบครัว สองสามวันมานี่คนในตระกูลหิรัญชาก็เข้ามาเยี่ยมพวกเขาอย่างไม่ขาดสาย

“น้องชาย น้องสาว พี่คิดว่าพวกเธอควรนัดไปทานข้าวที่คฤหาสน์หลังเก่าของตระกูลหิรัญชา? มีคนเข้ามาเยอะแบบนี้ทุกวัน ก็พลอยทำให้พวกเธอลำบากไปด้วย”

วันนี้ หลังจากที่มีญาติพี่น้องมาจากแดนไกล ลูกพี่ลูกน้องของแสนรักชื่อธวัช จะเข้ามาให้คำแนะนำกับเส้นหมี่

เส้นหมี่เมื่อได้ยินเช่นนั้น ในใจมีความรู้สึกแปลกๆ

เธอคิดอยากจะไป

แต่ว่าสองสามวันมานี่ เธอได้สังเกตแล้วว่าคนในคฤหาสน์นั้นต่างก็เข้ามา แต่มีคนหนึ่งที่ไม่เคยปรากฏออกมา ไม่รู้ว่าตั้งใจที่จะหลบหน้าหรือเปล่า หรือเป็นเพราะสาเหตุอะไรกัน?

ไม่เคยปรากฏตัวออกมาให้เห็นเลย

ทั้งที่ตอนที่เธอกำลังกลับมา เขายังถามเธออยู่ว่า เมื่อไรจะกลับมา? ยังถามด้วยว่าจะให้เขาจองห้องอาหารในโรงแรมเพื่อไปทานข้าวกันไหม?

เส้นหมี่คิดแล้วคิดอีก ตอนท้ายจึงตอบกลับไปว่า: “ฉันขอไปปรึกษากับแสนรักก่อนดีกว่าค่ะ”

ธวัชรีบพยักหน้าตอบรับ: “ได้ พวกคุณคุยกันก่อนก็ได้ เรื่องอาหารพวกคุณก็ไม่ต้องกังวลไป พวกพี่สะใภ้ของคุณจะช่วยกันเอง มาทานสี่ห้าโต๊ะก็ไม่มีปัญหาอะไร”

พี่ชายผู้นี้ รู้สึกดีใจไม่น้อยที่พวกเขาสามารถกลับมาได้อย่างปลอดภัย

แน่นอนว่าเต็มใจที่จะเป็นธุระจัดการเรื่องต่างๆให้ด้วย

เมื่อรอเขากลับออกไป เส้นหมี่ก็ลงไปที่สวนหย่อมไปหาแสนดี

เมื่อลงมาถึงสวนหย่อมที่เย็นสบายนั้น กลับพบธวัชนั่งดื่มชาอยู่กับญาติผู้ใหญ่หลายคน แต่ครั้งนี้มันดูจะลามปามที่สุด เธอเห็นบ่อปลามีเบ็ดตกปลาวางอยู่สามเบ็ด

เขาอยากทำอะไรกันแน่?

นอกจากดื่มชาแล้ว เขาหาวิธีที่จะเข้าหากับญาติผู้ใหญ่เหล่านี้ไม่ได้แล้วหรืออย่างไร?

เส้นหมี่เดินเข้าไปด้วยท่าทีฟึดฟัด

“คุณพ่อ คุณน้า พวกท่านทำอะไรกันอยู่?”