Your Talent Is Mine ระบบคัดลอกพรสวรรค์ นิยาย บท 258

บทที่ 258 เผ่ามังกรจากไปเป้าหมายใหม่ของเย่เทียน!

สมาชิกเผ่ามังกรจับสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิมา และปลดปล่อยแรงกดดันของระดับพระเจ้าออกมา

“บอกมาว่าเกิดอะไรขึ้นกับโลกนี้? ท่าไมไม่มีจ้าวแห่งสัตว์อสูรแม้แต่ตัวเดียว?”

ยอดฝีมือเผ่ามังกรถาม

ภายใต้แรงกดดันของระดับพระเจ้าสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิตัวนี้หวาดกลัวจนตัวสั่นพลังนี้นากลัวเกินไป!

กลิ่นอายของยอดฝีมือเผ่ามังกรนั้นเกินกว่าที่มันจินตนาการไว้ ความแข็งแกร่งของทั้งสองเปรียบได้กับความแตกต่างระหว่างมดปลวกกับหุบเหวลึกราวกับว่าตัวตนนี้เกินระดับความแข็งแกร่งของโลกใบนี้ไปแล้ว

“นายท่าน ข้าก็ไม่ค่อยแน่ใจนักข้าได้ยินมาว่าจักรพรรดิแมวเก้าชีวิตได้สังหารจ้าวอสูรพยัคฆ์ทมิฬและจ้าวมังกรดําไปเมื่อไม่นานมานี้!”สัตว์อสูรระดับจักรพรรดิกล่าวตามตรง

“เจ้าแห่งมังกรด่า? ในโลกนี้มีมังกรอยู่ด้วยหรอ?”

สมาชิกเผ่ามังกรถาม

“จ้าวอสูรมังกรดําาไม่ใช่มังกรตัวจริงมันเป็นสัตว์อสูรที่มีสายเลือดของมังกรเล็กน้อยเท่านั้น!”สัตว์อสูรระดับจักรพรรดิอธิบาย

“กึ่งมังกร? ฮึม! กล้าดียังไงถึงเรียกตัวเองว่ามังกรดํา?ช่างหยิ่งยโสจริงๆ ถ้ามันยังไม่ตาย ข้าจะเป็นผู้ที่สังหารมันเอง!เป็นแค่เพียงเลือดผสมกลับกล้าท้าทายความน่าเกรงขามของเผ่ามังกร!” สมาชิกเผ่ามังกรแค่นเสียงเย็นชาพลังแห่งมังกรแผ่กระจายออกไปเป็นพันลี้

สัตว์อสูรระดับจักรพรรดินั้นหวาดกลัวเป็นอย่างมากมันคาดเดาได้คร่าวๆว่าบุคคลตรงหน้ามันคือใครการที่มีมังกรที่แท้จริงมาปรากฏขึ้นตรงหน้ากลับไม่ได้ทําให้มันตื่นเต้นเลยในใจของมันมีเพียงแต่ความหวาดกลัวเท่านั้น

“นอกเหนือจากนี้แล้วในโลกนี้ยังมีความผิดปกติอะไรอีกไหม?พูดออกมาทั้งหมด!”สมาชิกเผ่ามังกรถามอีกครั้ง

สัตว์อสูรระดับจักรพรรดิรีบบอกทุกอย่างที่มันรู้อย่างรวดเร็วไม่ว่าสิ่งที่มันพูดจะมีประโยชน์หรือไม่มันก็กล่าวออกมาทั้งหมด

เมื่อยอดฝีมือของเผ่ามังกรได้ยินสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิพูดถึงรอยแยกของมิติ สีหน้าของมันก็เปลี่ยนไป

“เจ้ากําลังบอกว่าบนโลกใบนี้เกิดรอยแยกมิติขึ้นและยังเป็นรอยแยกที่ระดับจักรพรรดิสามารถผ่านได๋? อีกฟากของรอยแยกเป็นโลกมนุษย์?”
ยอดฝีมือของเขามังกรกล่าวด้วยความประหลาดใจ

“ขอรับ นายท่าน!

สัตว์อสูรระดับจักรพรรดิกล่าว

“รอยแยกมิติ เมื่อครู่ตอนที่ข้าใช้สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ตรวจสอบน่าจะพลาดพื้นที่นั้นไป!”

ยอดฝีมือของเผ่ามังกรคิดในใจ

สําหรับโลกมนุษย์นั้นมันมีความเข้าใจไม่มากนัก แต่มันรู้ว่าในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวมีดาวเคราะห์ที่มีมนุษย์อาศัยอยู่เป็นจํานวนมากท่ามกลางทางช้างเผือกอันกว้างใหญ่พลังโดยรวมของมนุษย์นั้นถือว่าแข็งแกร่งกว่าเผ่ามังกรมากหากไม่ใช่เพาะความสามัคคีของเผ่าพันธุ์มังกร เผ่ามังกรคงไม่ไม่สามารถกลายเป็นเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งในกาแล็กซี่ได้พรสวรรค์ของเผ่าพันธุ์มนุษย์ส่วนใหญ่นั้นไม่ได้แข็งแกร่งมากนัก แต่จํานวนของมนุษย์มีมาก

เกินไป นอกจากนี้เผ่าพันธุ์มนุษย์ยังมีต้นกําเนิดมาจากการเรียนรู้และมีสติปัญญาที่สูงมากนี่เป็นสิ่งที่เผ่าพันธุ์อื่นไม่มี

“น่าสนใจ เผ่ามังกรของเราไม่เคยกล้าเข้าไปในอาณาเขตของเผ่ามนุษย์แต่ข้าไม่เคยคิดเลยว่าดาวเคราะห์สัตว์อสูรดวงนี้จะเชื่อมต่อกับดาวเคราะห์ของมนุษย์หากข่าวนี้ถูกส่งกลับไปยังเผ่า

เกรงว่าจะทําให้เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่ ไม่แน่ว่าพวกตาแก่บางคนอาจจะเกิดความคิดบางอย่างขึ้นมาก็ได้””

สมาชิกเผ่ามังกรคิดในใจ

“นายท่าน ข้าบอกเรื่องที่รู้หมดแล้ว ท่านปล่อยข้าไปได้ไหม?”

สัตว์ร้ายระดับจักรพรรดิถามอย่างระมัดระวัง

“ปล่อยเจ้าไป?” สีหน้าของยอดฝีมือเผ่ามังกรเปลี่ยนไปในทันที จากนั้นเขาก็กล่าวด้วยน้ำเสียงมืดมน “หากเจ้าไม่พูดเรื่องรอยแยก ข้าอาจจะปล่อยเจ้าไปก็ได้แต่ตอนนี้ข้าไม่อยากให้ใครรู้การมาถึงของข้าเพื่อที่จะไม่ดึงดูดความสนใจของมนุษย์ดังนั้นวันนี้เจ้าจะต้องตาย!”

กรงเล็บของมังกรบยับ!

ทันใดนั้นสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิก็กลายเป็นเถ้าถ่าน
รูปป!

ร่างของสมาชิกทองมังกรเปล่งแสงวูบวาบอยู่ครู่หนึ่งทันใดนั้นเขาบนหัวก็หายไปในตอนนี้รูปร่างของเขาไม่ได้ต่างไปจากมนุษย์ จากนั้นเขาก็เปลี่ยนเสื้อผ้ากลายเป็นชายหนุ่มรูปงามจากนั้นเขาก็สํารวจทิศทางอยู่ชั่วครู่และบินไปยังฐานทัพชั่วคราวของฐานจงไห่

หลังจากนั้นไม่นานเขาก็มาถึงรอยแยกมิติระดับห้าดาวที่ลอยเด่นอยู่กลางอากาศ

“รอยแยกมิติระดับ 5 ดาว ระดับสูงสุดที่จะผ่านรอยแยกนี้ได้คือระดับจักรพรรดิเท่านั้นข้าต้องจํากัดระดับของตัวเองทว่าก็ยังไม่สามารถเคลื่อนไหวได้มากเกินไปอีกครั้งแต่ละโรคก็ยังมีกฎของมัน หากโลกใบนั้นไม่อนุญาตให้มีการคงอยู่ของระดับพระเจ้า แน่นอนว่าข้าจะถูกผนึกไว้เช่นนั้นมันอันตรายเกินไป ” ยอดฝีมือของเผ่ามังกรขมวดคิ้วและกล่าว

ยกตัวอย่างเช่น ดาวเคราะห์บางดวงที่ดูเหมือนอ่อนแอเมื่อระดับพระเจ้าบุกรุกเข้าไปยังที่นั่นแม้แต่พลังในระดับจักรพรรดิก็ไม่สามารถแสดงออกมาได้เพราะกฎของโลกใบนั้นกดทับระดับ
พระเจ้าเอาไว้

มิติสันสะเทือนไม่หยุด อีกด้านของโลกก็เกิดลมกระโชกแรง และนิมิตซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“แย่แล้ว ต้องรีบหนี!”