อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 1023

กู้ชูหน่วนก็อยากชิงดอกบัวศักดิ์สิทธิ์สามสีเหมือนกัน จะได้เพิ่มพลัง ใครบ้างไม่อยาก?

แต่เจ้าเสือน้อยกลับมาอยู่ตรงหน้านางพร้อมบาดแผล เอ่ยลับๆ ล่อๆ “นายหญิง คันฉ่องหงส์อยู่ในถ้ำข้างๆ ดอกบัวศักดิ์สิทธิ์สามสี”

“เจ้าเสือน้อย? ข้าให้เจ้าอยู่คุ้มครองเซียวหยู่เซวียนไม่ใช่หรือ? เจ้ามาได้อย่างไร?”

“เซียวหยู่เซวียนห่วงท่าน จะให้ข้ามาให้ได้”

“เจ้ารู้ได้ยังไงว่าคันฉ่องหงส์อยู่ที่ถ้ำข้างๆ ดอกบัวศักดิ์สิทธิ์สามสี?”

“งาวๆ...สหายของเสี่ยวจิ่วเอ๋อร์บอกมา”

เจ้าเสือน้อยชี้งูพิษตัวที่มีลวดลายห้าสีสองสามตัว แล้วงอกรงเล็บทื่อๆ

กู้ชูหน่วนกวาดตามองหมู่คนสำนักและสัตว์อสูรทั้งหลายเลือดตกยางออก จากนั้นก็วิ่งเข้าถ้ำข้างๆ ดอกบัวศักดิ์สิทธิ์สามสีทันที

คนมากมายแย่งชิงดอกบัวศักดิ์สิทธิ์สามสี แต่เวลานี้หากนางต้องการชิงอาหารจากปากเสือ เกรงว่าจะไม่ง่ายขนาดนั้น มิสู้ไปเอาคันฉ่องหงส์มาก่อนแล้วค่อยว่ากัน

กู้ชูหน่วนนึกว่าไม่มีใครรู้ว่าคันฉ่องหงส์อยู่ในถ้ำนี้ จึงคิดว่าหากจะเอามันมาก็น่าจะง่ายมาก

แต่นางคิดผิด

ก่อนที่นางจะเข้าไป ข้างในมียอดฝีมือสองคนต่อสู้กันจนพสุธาบรรพตสั่นสะเทือน ลมเมฆเปลี่ยนสีอยู่แล้ว

พอดูให้ดี

สองคนนี้ก็คือชายสวมหน้ากากกับเจ้าผีเสื้อไม่ใช่หรือ?

เจ้าผีเสื้ออยู่ที่นี่ เช่นนั้นเสี่ยวจิ่วเอ๋อร์เล่า?

หรือจะกลับถ้ำที่เซียวหยู่เซวียนกำลังรักษาตัวแล้ว?

ยอดฝีมือระดับหกห้ำหั่น รังสีที่แผ่ออกมาสามารถทำลายภูเขาลูกนี้ได้ในทันที

ประกายแสงอันร้อนระอุทำจนกู้ชูหน่วนลืมตาไม่ขึ้น ไม่อาจดูว่าพวกเขาต่อสู้กันอย่างไร

แต่พวกเขากลับเหมือนไม่ต้องการให้คนข้างนอกรู้ว่าพวกเขากำลังทำศึกใหญ่กันอยู่ในนี้ ดังนั้นบริเวณในการต่อสู้จึงจำกัดอยู่แต่ในนี้เท่านั้น หากมองจากข้างนอก จะไม่เห็นว่าในนี้มียอดฝีมือเลื่องชื่อสองคนกำลังต่อสู้กันอยู่

“นายหญิง พวกเขาร้ายกาจเหลือเกิน คิดจะเก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากพวกเขาคงลำบากอยู่บ้าง เราหนีไปก่อนไหม?”

หนี?

ยังหาคันฉ่องหงส์ไม่เจอแล้ว จะหนีอะไร

ดวงตาดำขาวตัดกันชัดของนางกำลังกลิ้งกลอก หาคันฉ่องหงส์จากในถ้ำไม่หยุด